Quantcast

#Crate_Digging: Η Μουσική του David Byrne για το Catherine Wheel

Είναι πανκ, είναι φανκ, είναι έθνικ, είναι καλοκαιρινή και είναι εκπληκτική

Normo Gin

30 Μαΐου 2013

byrne1

 
 

Το 1981, ο David Byrne είχε κάνει ένα πολύ σημαντικό πράγμα στη ζωή του: είχε ιδρύσει τη – θρυλική πλέον – μπάντα Talking Heads, οι οποίοι κυκλοφόρησαν μέσα σε τρία μόλις χρόνια τέσσερις δίσκους που αποτέλεσαν ορόσημο του ανερχόμενου τότε new wave. Ο ήχος των Talking Heads συνδύαζε την παρακαταθήκη του κλασσικού πανκ με τις synth και έθνικ καταβολές του Byrne, δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο αμάλγαμα ξεσηκωτικής μουσικής που ερχόταν σε σύγκρουση με την ψυχρή καθαρότητα της ντίσκο που άνθιζε εκείνη την εποχή.

Το 1981, ο David Byrne έκανε δύο πολύ σημαντικά πράγματα στη ζωή του: το ένα ήταν η συνεργασία του με τον Brian Eno για το αριστουργηματικό “My Life in the Bush of Ghosts” (με το οποίο θα ασχοληθούμε άλλη στιγμή οπωσδήποτε)· το άλλο ήταν η συνεργασία του με τον τότε δεσμό του, τη χορογράφο Twyla Tharp για την παράσταση The Catherine Wheel στο Broadway, ο τίτλος της οποίας αναφέρεται σε μία δίασημη μεσαιωνική μηχανή βασανιστηρίων. Η πρώτη αμιγώς σόλο δουλειά του Byrne πλαισιώνεται από τους μουσικούς του “Remain in Light” των Talking Heads και – για άλλη μια φορά – τον Brian Eno.

Λίγα δευτερόλεπτα να ακούσει κανείς από τον δίσκο καταλαβαίνει γιατί ο Byrne έχει καθιερωθεί για τα ξεχωριστά ρυθμικά του που βρίσκονται κάπου μεταξύ των αφρικάνικων ρυθμών, των μπάσων της μαύρης μουσικής και του κοφτού μπιτ που καθιέρωσαν πολλές μπάντες στο δεύτερο μισό των 70ς. Ας μη φοβηθούμε να πούμε ότι είναι αριστούργημα.

Όσοι ενδιαφέρονται να ακούσουν κάτι κοντινό, ας πιάσουν το προαναφερθέν “My Life in the Bush of Ghosts”. Όσοι θέλουν να δουν τον πιο πανκ ήχο του Byrne ας ακούσουν το “Talking Heads ’77”. Όσοι ενδιαφέρονται για το πιο έθνικ στοιχείο, ας ψάξουν το “Rei Momo”. Στον δίσκο που παρουσιάζεται εδώ όμως, είναι ό,τι πιο εύκολο να βρει κανείς κάτι απολύτως ξεχωριστό.

Τα βίντεο που ακολουθούν με τη σειρά: τo “Ade”, τα κομμάτια “My Big Hands” και “Combat” μαζί, ολόκληρο το Soundtrack και ολόκληρη η παράσταση μαγνητοσκοπημένη από το 1983. Αξίζει κάποιος να αφιερώσει χρόνο να δει το τελευταίο, καθώς είναι καταπληκτικό να βλέπεις μουσική που σημεία της εύκολα θα έμπαιναν σε κάποιο κλαμπ της εποχής, να χορεύεται από επαγγελματίες χορευτές υπό την καθοδήγηση μίας πρωτότυπης χορογράφου.

 
 

http://www.youtube.com/watch?v=41S5JulySgs

http://www.youtube.com/watch?v=Pmflqe8p58Y

 
 

Best of internet