Πέθανε ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης Ντάριο Φο, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, σε ηλικία 90 ετών. Ο θάνατός του οφείλεται σε πνευμονία, ενώ τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Σάκο του Μιλάνου, λόγω σοβαρών πνευμονικών προβλημάτων.

 

Ο Ντάριο Φο τιμήθηκε το 1997 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Ωστόσο ο ίδιος, πέρα από θεατρικός συγγραφέας ήταν και ηθοποιός, σκηνοθέτης, εικονογράφος, σκηνογράφος και πολλά άλλα.

 

Αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ο Ντάριο Φο είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση, μαζί με τη σύζυγό του Φράνκα Ράμε. Στη δεκαετία του ’70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των Ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Το 1969 είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Tζουσέπε Πινέλλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Πινέλι έπεσε από παράθυρο της αστυνομικής διεύθυνσης του Μιλάνου κατά την διάρκεια της ανάκρισής του και μεγάλο μέρος της ιταλικής κοινής γνώμης, αλλά και των διανοουμένων, υποστήριξε με έμφαση ότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε αυτοκτονία. Ο Φο, για την όλη αυτή ιστορία αποφάσισε να γράψει το έργο- καταγγελία «ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».

Η εφημερίδα Repubblica αναφέρει ότι ο Ντάριο Φο και η σύζυγός του Φράνκα Ράμε “Είχε μετατρέψει τη ζωή του σε τέχνη”, ενώ και ο Ιταλός ΠΘ, Ματέο Ρέντσι ανέφερε:

Με την απώλεια του Ντάριο Φο, η Ιταλία χάνει έναν από τους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού και της πολιτικής ζωής της χώρας. Η σάτιρα του, η έρευνα, η εργασία του στο σχεδιασμό σκηνικών και οι ευέλικτες καλλιτεχνικές δραστηριότητες του είναι η κληρονομιά ενός από τους μεγαλύτερους Ιταλούς του κόσμου.

 

Αφήνουμε εδώ τον θεατρικό μονόλογο του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε, “Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλω”