Πολύ ζεστά δείχνει να έχει πάρει τη νέα του ιδιότητα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Γεωργούλης. Λίγες μέρες μόνο μετά την πρώτη του ερώτηση στην Ευρωβουλή αναφορικά με το φλέγον ζήτημα του Faceapp, ο δημοφιλής ηθοποιός αποφάσισε πως υπάρχει άλλο ένα θέμα που έχει ανάγκη την τοποθέτησή του: Η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για το τσίπουρο και την τσικουδιά, σύμφωνα με την οποία η ελληνική νομοθετική πρόβλεψη για χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές είναι αντίθετη στο δίκαιο της Ένωσης και πιο συγκεκριμένα στην Οδηγία 92/83/ΕΟΚ3 και στην Οδηγία 92/84/ΕΟΚ.

Κι επειδή η διάλεκτος των ευρωπαίων μανδαρίνων είναι λίγο κουραστική, με απλά λόγια η ΕΕ δεν γουστάρει να πίνουμε πια φτηνό τσίπουρο και φτηνή τσικουδιά. Αυτό όμως δεν γίνεται να περάσει έτσι και κανένας δεν το καταλαβαίνει αυτό πιο πολύ από έναν Λαρισαίο όπως ο Αλέξης Γεωργούλης.

Όπως τόνισε μάλιστα ο ευρωβουλευτής, μπορεί να χάσαμε τη δικαστική μάχη, όμως δεν έχουμε χάσει την πολιτισμική μάχη – γιατί όταν πίνεις τσίπουρο, πίνεις τουλάχιστον 13 εκατομμύρια χρόνια ελληνικού πολιτισμού:

«Αν και η χώρα μας έχασε την μάχη στο Δικαστήριο που νομικά έχει το τελευταίο λόγο, υπάρχει ένα περιθώριο το οποίο θέλω να εξερευνήσει για στήριξη αυτών των παραγωγών. Η παραγωγή τσίπουρου και τσικουδιάς, στηρίζει ολόκληρες περιοχές της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης και της Θεσσαλίας από όπου κατάγομαι. Το τσίπουρο και η τσικουδιά, μαζί με το ούζο, ανήκουν σε ποτά που δεν είναι απλά προϊόντα.»

Για να μην νομίσετε ότι αστειεύεται, περιέχει μέχρι και τη λέξη «μυσταγωγία»:

«Δεν είναι ένα όφελος μόνο για την τοπική οικονομία των παραγωγών περιοχών. Πρόκειται για ολόκληρη μυσταγωγία από την συλλογή των πρώτων υλών, την απόσταξη μέχρι και την κατανάλωση. Μιλάμε για ένα κομμάτι της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, κομμάτι της φιλοσοφίας μας σαν λαός! Αυτό λοιπόν που θέλω να εξασφαλίσω από την Κομισιόν είναι ότι θα βρεθεί ένας τρόπος προστασίας αυτής της διαδικασίας και στήριξης της παραγωγής!»

Αυτή είναι αναλυτικά η ερώτηση του Αλέξη Γεωργούλη:

«Το ΔΕΕ σε απόφαση που δημοσίευσε στις 11 Ιουλίου 2019 θεώρησε ότι η ελληνική νομοθεσία1 που προβλέπει την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγουν οι επιχειρήσεις απόσταξης και μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγουν οι μικροί αποσταγματοποιοί αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης2 και συγκεκριμένα στην Οδηγία 92/83/ΕΟΚ3 και Οδηγία 92/84/ΕΟΚ.

Δεδομένου ότι η παραγωγή τσίπουρου και τσικουδιάς είναι μοναδική τέχνη που ευρίσκεται σε περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας αντίστοιχα, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Θα μπορούσε να επεκταθεί η παρέκκλιση του άρθρου 23 παρ. 2 της Οδηγίας 92/83/ΕΟΚ για να τα καλύπτει συνολικά τσίπουρο και τσικουδιά, δεδομένου ότι το ούζο το οποίο εμπίπτει στην παρέκκλιση παράγεται κατά τρόπο παρόμοιο;

2. Αν κάτι τέτοιο δεν καταστεί εφικτό, τι μέτρα σκοπεύει να λάβει για να στηρίξει τους μικρούς αποσταγματοποιούς που ασκούν ένα επάγγελμα/τέχνη μοναδικό στην Ευρώπη και στηρίζουν την τοπική οικονομία μεγάλων περιοχών της χώρας;

3. Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που σκοπεύει να αναλάβει η Επιτροπή για να προστατέψει επαγγέλματα και τεχνικές (οι οποίες απέχουν από την σύγχρονη βιομηχανική διαδικασία) που χάνονται ως κομμάτι της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης;»

Αν μη τι άλλο μπορεί να του απονεμηθεί ο τίτλος του μύστη πλέον, μετά από αυτό.

(πηγή)