Eμείς αγαπητοί φίλοι και φίλες, για κάτι τέτοια ζούμε. Οι μέρες του μεγάλου Οτινάναι που ήταν η εβδομάδα από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος για το ναι ή το όχι στη δανειακή σύμβαση ήταν μια από τις πιο απολαυστικές περιόδους που έχουμε προλάβει να βιώσουμε, πυκνές από εκπληκτικά σκηνικά που προσευχόμαστε σε κάθε Βούδα και Αλλάχ να ξαναζήσουμε. Είναι η φάση που ξαφνικά μέσα σε μια βδομάδα όλη η Ευρώπη και ένα σημαντικό ποσοστό της υφηλίου βρέθηκε να χαζεύει απορημένο αυτό:

Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αστεία τώρα πια που ο Αλέξης Τσίπρας με μεγαλύτερη ανατροπή από της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το ’99 έγινε ο Σάκης Ρουβάς των μνημονίων, αλλά για μας αξίζει να μπούμε στη χρονομηχανή με σκοπό να κάνουμε μια αναδρομή σε αυτές τις υπέροχες μέρες του Μπιλμπάο Όλα. Κι επειδή οι λέξεις μας τελείωσαν, θα γίνει με τον τρόπο που πρέπει: με memes. Εκείνη το βράδυ Παρασκευής της 27ης Ιουνίου 2015, όλα ξεκίνησαν έτσι:

Έτσι λοιπόν, εκείνη τη στιγμή όλοι πίστεψαν πως ο Αλέξης αναφώνησε YOLO κι όλα πήραν το δρόμο τους. Κάποιοι βέβαια δεν ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα.

Kάποιοι, άλλοι βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στα κάγκελα.

Οι Συριζαίοι ήταν κάπως έτσι:

Κι ένα άλλο, σημαντικό κομμάτι το είδε με αυτή τη συγκρατημένη οπτική:

Γρήγορα, άρχισε να παίρνει θέση και ο καλλιτεχνικός κόσμος:

Kάποιοι αναφώνησαν ότι ΤΩΡΑ είναι η ώρα μας:

Ενώ κάποιοι αναφώνησαν “τι μαλακίες είναι αυτές, ΓΑΤΑΚΙΑ”:

Η φάση με τα ΑΤΜ άρχισε να κουράζει γρήγορα, οπότε αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τα μεγάλα μέσα:

H κατάσταση εκτροχιάστηκε γρήγορα:

Πολύ γρήγορα:

O Ζαν – Κλοντ από τις Βρυξέλλες αφιέρωνε στον Aλέξη από την Αθήνα:

 

Η αυθόρμητη δημιουργικότητα των μαζών που έλεγε κι ο Μπακούνιν αγαπητοί φίλοι δημιουργούσε τέτοια πράγματα. Τι εννοείται ποιος είναι ο Μπακούνιν.

Όσο περνούσαν οι μέρες, η φάση γενικά άρχισε να θυμίζει Αποκάλυψη:

Και ενώ οι δύο πλευρές ρίχνανε κατάρες η μία στην άλλη, η βρόχα έπεφτε στρέιτ θρου:

Το μνημόνιο δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση:

Η πορεία των πραγμάτων παρεκτράπη για λίγο όταν ο μεγάλος ηγέτης έσπασε τη σιωπή του:

Κανένας δεν έμεινε χωρίς να πάρει θέση:

Όλες οι κοινωνικές ομάδες στήριζαν Stannis:

Κάποια στιγμή επαληθεύθηκε η προφητεία και άρχισαν να λείπουν βασικά είδη:

Οι άνθρωποι της τέχνης γενικώς δεν κρύφτηκαν από το μεγάλο δίλημμα των ημερών:

Ακόμα και τότε, φαινόταν ότι ο Τσίπρας είναι πουθενά απέναντι στον απόλυτο μαχητή του δημοψηφίσματος. Τι εννοείται ποιος ήταν αυτός; Τα memes από αυτή τη φωτογραφία που φτιάξατε εσείς, υπέροχοι αναγνώστες μας, γέμισαν ένα άρθρο:

Αυτή η οπτική γωνία είναι η αγαπημένη του γράφοντος. Τι, χεστήκατε; Δεν το εννοείτε

Έφτασε τελικά η μεγάλη μέρα. Δύσκολα ήταν τα πράγματα για το στρατόπεδο του ΝΑΙ με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων την Κυριακή.

Πολύ δύσκολα.

Αυτή η φωτογραφία του Άδωνι Γεωργιάδη κάθε μέρα.

 

Άνετοι, από την άλλη, ήταν οι πρωταγωνιστές του ΟΧΙ:

Δύσκολο προβλεπόταν το βράδυ.

Συγκλόνισε το κλάμα του Κωνσταντίνου.

Σχεδόν αμέσως μας κούνησε λευκό μαντίλι ο αγαπημένος μας πιτσαδόρος.

Εντάξει το ξέρουμε, εντέλει μείναμε Ευρώπη, ο Τσίπρας τα γύρισε, ξαναψηφίσαμε μνημόνια, τα γνωστά. Θα το θυμόμαστε για πάντα όμως. Γιατί σαν τότε, δεν έχουμε ξαναπεράσει καλύτερα στη ζωή μας.