Λίγο μετά τον θάνατο του Harry Dean Stanton, το Σεπτέμβριο του 2017, είδαμε στις κινηματογραφικές αίθουσες το κύκνειο άσμα του: το υπέροχο Lucky. Τότε, λοιπόν, με την απώλεια του μεγάλου ηθοποιού πρόσφατη ακόμα, σημειώναμε πως επρόκειτο για έναν από τους σιωπηλούς και επίμονους εργάτες του αμερικάνικου σινεμά. Έναν ηθοποιό που είδαμε κυρίως σε δεύτερους ρόλους, αλλά ο οποίος κατάφερνε πάντα να μας πείσει με τρομακτική ευκολία και απλότητα για την ζεστασιά και την ευαισθησία της τέχνης του – σε βαθμό που ο γνωστός κριτικός κινηματογράφου Rogert Ebert είχε αποφανθεί κάποτε πως “καμία ταινία που έχει είτε τον Harry Dean Stanton είτε τον M. Emmet Walsh σε δεύτερο ρόλο δε μπορεί να είναι κακή“, δημιουργώντας έτσι τον θρυλικό Κανόνα Stanton-Walsh. [%contentAd%] Λίγο πριν από τα περσινά Όσκαρ, τέτοια εποχή δηλαδή καλή ώρα, γράφαμε ένα κείμενο για τον Michael Stuhlbarg, εκδηλώνοντας την αγάπη μας για εκείνον και σημειώνοντας πως βρίσκουμε σ’ αυτόν κάτι από την αύρα που εξέπεμπε ο Harry Dean Stanton ως αρχετυπική φιγούρα ηθοποιού που έχει παίξει εξαιρετικά σε πολλά αγαπημένα πράγματα αλλά λίγες φορές έχει βγει στο προσκήνιο ή έχει αναγνωριστεί από το μαζικό ακροατήριο. Εκεί, γράφαμε πως ο Stuhlbarg ανήκει για εμάς σ’ εκείνη την κατηγορία ανθρώπων του σινεμά που συχνά δεν θυμάσαι από πού τους ξέρεις κι όμως, όχι μόνο είναι εκεί σε πολλές από τις αγαπημένες σου ταινίες, αλλά καταφέρνουν επίσης να δημιουργήσουν ένα αόρατο αισθητικό νήμα με την παρουσία τους. Ε, αν για μας ο Michael Stuhlbarg αποτελεί εν μέρει μια σύγχρονη εκδοχή του Harry Dean Stanton, τότε η λατρεμένη Olivia Colman αποτελεί μια άλλη, βρετανική και γυναικεία εκδοχή. Η Olivia Colman, λοιπόν, λατρεύτηκε φέτος δικαίως για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο The Favourite του Γιώργου Λάνθιμου. Τα είπαμε αναλυτικά για την ταινία, ναι, και λατρέψαμε τόσο το φιλμ γενικά όσο και την Βασίλισσα Άννα της Colman ειδικά. Και παρότι το The Favourite είναι ο πρώτος της μείζων κινηματογραφικός πρωταγωνιστικός ρόλος, η Colman έχει ήδη διαπρέψει εδώ και πάνω από 15 χρόνια στις οθόνες – κυρίως μικρές, αλλά όχι μόνο – ως μια εξαιρετική κωμική ηθοποιός (κι ενίοτε σεναριογράφος) σε έναν ευρύ κύκλο ανθρώπων της βρετανικής κωμωδίας που έχουμε λατρέψει σ’ αυτήν την μιάμιση δεκαετία. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η ερμηνεία της στο The Favourite τις έχει φέρει ήδη μια Χρυσή Σφαίρα κι ένα BAFTA, ενώ δεν θα μπορούσαμε καν να την υποστηρίζουμε περισσότερο για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου απ’ όσο την υποστηρίζουμε ήδη. Και κάπως έτσι, μετρώντας αντίστροφα μέχρι την τελετή των Όσκαρ αυτήν την Κυριακή (αλλά και τον επόμενο μεγάλο της ρόλο ως Βασίλισσα Ελισάβετ στο The Crown), αποφασίσαμε να στήσουμε μια περιήγηση στην μέχρι τώρα πορεία της Olivia Colman στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη – με έμφαση στις σειρές και τις ταινίες που (την) αγαπήσαμε. Απολαύστε, και μπορεί να θυμηθείτε κι εσείς που την είχατε ξαναδεί πριν το The Favourite: [%contentAd%] Το μεγάλο μπαμ έγινε στο υπέροχο Peep Show του 2003 Λίγο αργότερα έκανε μια υπέροχη guest εμφάνιση στο λατρεμένο μας Black Books Αλλά και στο επίσης λατρεμένο Green Wing Το 2006 παίζει και γράφει στο That Mitchell and Webb Look μαζί με τους πρώην συμπρωταγωνιστές της στο Peep Show https://www.youtube.com/watch?v=nWoWHzq21tA Λίγο αργότερα κάνει την πρώτη της μείζονα κινηματογραφική εμφάνιση στο αγαπημένο Hot Fuzz Έπειτα έγινε φαντασμαγορική αλκοολική μάνα στο Beautiful People Και το 2011 παίζει εξαιρετικά τον πρώτο της μεγάλο δραματικό ρόλο στο υπέροχα πνιγηρό Tyrannosaur του Paddy Considine Δύο χρόνια αργότερα αρχίζει και τους μεγάλους τηλεοπτικούς ρόλους, αρχής γενομένης με το Broadchurch μαζί με τον David Tennant Tην ίδια χρονιά ακούμε την φωνή της να πρωταγωνιστεί στο εντυπωσιακό Locke, με τον Tom Hardy να παραμένει για μιάμιση ώρα κλεισμένος σε ένα αυτοκίνητο Και, φυσικά, το 2015 την λατρεύουμε ακόμα περισσότερο καθώς τραγουδάει Something’s Gotten Hold of my Heart στο The Lobster του Λάνθιμου Μετά γίνεται αρχι-κατάσκοπος στο υπερ-κυριλέ τζον-λε-καρικό The Night Manager του BBC Και, τέλος, το 2016 την θαυμάσαμε στο Fleabag της θεάς Phoebe Waller-Bridge
