Η αλήθεια είναι πως, κακά τα ψέματα, η επάρατος Ακαδημία που απονέμει τα Όσκαρ έχει πραγματοποιήσει ουκ ολίγες κακές αποφάσεις στην σχεδόν εκατονταετή ζωή του θεσμού. Να, ήδη φέτος έχει φλομώσει τον κινηματογραφικό κόσμο στην μπαρούφα: πρώτα προσπάθησε να κάτσει εδώ με τη νεολαία προσθέτοντας βραβείο «δημοφιλούς ταινίας» (sic), το οποίο πήρε πίσω, μετά διάλεξε τον Kevin Hart για οικοδεσπότη της βραδιάς (κι αυτόν τον πήρε πίσω), τέλος αποφάσισε να μεταδώσει τα «ελάσσονα» βραβεία της βραδιάς κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών διαλειμμάτων (αυτό κι αν το πήρε πίσω). Όλα καλά γενικά. [%contentAd%] Φυσικά, όλα αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στην γιγάντια ιστορία αδικίας, πόνου, κακοτοπιάς κι ενίοτε σκοτεινών σατανικών κινήτρων που έχει στιγματίσει την πορεία των Όσκαρ μέσα σ’ αυτόν τον σχεδόν έναν αιώνα. Υπήρξαν κινηματογραφικά αριστουργήματα που δεν κέρδισαν ούτε μία υποψηφιότητα. Υπήρξαν ηθοποιοί που έπαιξαν τα ρέστα τους για ένα γαμώτο κι η Ακαδημία ούτε που γύρισε να τους κοιτάξει. Υπήρξαν σπουδαίοι σκηνοθέτες που πήραν μια τιμητική βράβευση στα γεράματα ενώ είχαν αγνοηθεί μια ζωή, πράγμα ισοδύναμο ενός συγκαταβατικού πατ-πατ στον ώμο. Υπήρξαν μπαρούφες που αναδείχθηκαν καλύτερες ταινίες κι ούτε οι ίδιοι που τις έφτιαξαν δε μπορούν ακόμα να το συνειδητοποιήσουν. Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, μαζέψαμε 15 περιπτώσεις (γνωστές και λιγότερο γνωστές) που το κοινό περί δικαίου αίσθημα τίναξε το καπάκι της οσκαρικής αδικίας και σας τις παρουσιάζουμε. Το σνομπάρισμα του Citizen Kane Ναι, το πάμε λίγο παλιά, αλλά πρόκειται για τον ιδρυτικό μύθο της οσκαρικής αδικίας. Το 1940, λοιπόν, ο Citizen Kane του Orson Welles (που έμελλε να εμφανιστεί σε τόσες και τόσες λίστες ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών) έχασε πανηγυρικά το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από το How Green Was My Valley του John Ford, μια μέτρια ταινία ενός κατά τ’ άλλα σπουδαίου σκηνοθέτη. Ο Hitchcock δεν έχει πάρει κανένα Όσκαρ Σκηνοθεσίας Παρόλο που η Rebecca έχει πάρει Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, ο ίδιος ο Alfred Hitchcock δεν έχει λάβει ποτέ το αγαλματίδιο της σκηνοθεσίας – κι έχει υπάρξει 5 φορές υποψήφιος γι’ αυτό. Πήρε, βέβαια, ένα βραβείο lifetime achievement για τη συνολική του προσφορά στο σινεμά το 1968, αλλά γάμησέ μας ρε Ακαδημία. Ούτε ο Stanley Kubrick έχει Όσκαρ Σκηνοθεσίας Εξομολογούμαστε πως ο Stanley Kubrick δεν βρίσκεται ανάμεσα στους αγαπημένους μας σκηνοθέτες, αλλά παραδεχόμαστε επίσης πως ο άνθρωπος έχει γυρίσει αριστουργήματα κι είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός δημιουργός. Ε, αυτός ο δημιουργός έχει βρεθεί 4 φορές υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας κι έχει χάσει και τις 4. Ντροπή. O Robert Mitchum ήταν υποψήφιος μόλις μία (1) φορά Και το έχασε, προφανώς. Επιτρέψτε μας να πούμε πως ο Robert Mitchum είναι μια από τις μεγάλες μας κινηματογραφικές αδυναμίες, ένας αντιήρωας του σινεμά πριν γίνει κουλ ο όρος, ο οποίος σνομπαρίστηκε πανηγυρικά για τις ερμηνείες του σε ταινίες σαν το Out of the Past, το Night of the Hunter, το Cape Fear. Αντίστοιχο σνομπάρισμα έχει φάει κι ο Cary Grant για όλες σχεδόν τις ταινίες του. Αίσχος. Η Ακαδημία αντιπαθούσε σφόδρα τον Martin Scorsese Τουλάχιστον μέχρι τα 00s. Το 1976 το Taxi Driver έχασε από το Rocky. Το 1980 το Raging Bull έχασε από το Ordinary People. To 1990 το Goodfellas έχασε από το Dances With Wolves. Ο ίδιος κέρδισε ένα Όσκαρ Σκηνοθεσίας για το The Departed το 2006, αλλά δεν είναι αρκετό. Δεν είναι αρκετό. Το Do the Right Thing δεν ήταν καν υποψήφιο για Όσκαρ Και την ίδια χρονιά το Όσκαρ πήρε το Driving Miss Daisy, πράγμα προκλητικό αν μη τι άλλο. Και μπορεί από τότε να χρωστάει ένα Όσκαρ στον Spike Lee η Ακαδημία (και κάποτε θα του το δώσει), αλλά το ότι δεν ήταν καν υποψήφιό το αριστούργημά του είναι απαράδεκτο. Ο Al Pacino πήρε Όσκαρ την λάθος χρονιά Δεν του δώσανε για το Godfather. Δεν του δώσανε για το Serpico. Δεν του δώσανε για το Dog Day Afternoon. Δεν του δώσανε για το And Justice For All. Του δώσανε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για το Scent of a Woman, την χρονιά που θα έπρεπε σαφώς να το έχει πάρει ο Denzel Washington στο Malcolm X του προαναφερθέντος Spike Lee. Η Ακαδημία διάλεξε το Forrest Gump αντί για το Pulp Fiction Λοιπόν, το Forrest Gump δεν μας αρέσει ιδιαίτερα. Από την άλλη, σίγουρα δεν είμαστε ανάμεσα σ’ αυτούς που θεωρούν το Pulp Fiction αριστούργημα. Αλλά αυτή η απόφαση ήταν μια κάκιστη απόφαση. To Pulp Fiction έπρεπε να έχει πάρει το Όσκαρ. Η Naomi Watts δεν ήταν καν υποψήφια για το Mulholland Drive https://www.youtube.com/watch?v=fKM8zdG1a9Q Μπορεί μετά να έλαβε υποψηφιότητες για το 21 Grams και το The Impossible, αλλά η Naomi Watts σνομπαρίστηκε αισχρά για μία από τις πιο εμβληματικές ερμηνείες της δεκαετίας των 00s στο Mulholland Drive του David Lynch. Εκείνη τη χρονιά, ας πούμε, ήταν υποψήφια η Renee Zellweger για την Bridget Jones, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν υπήρχε χώρος για την Watts. Δεν έδωσαν Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού στο Blame Canada οι δειλοί Δηλαδή, ΟΚ, από τη μία δίνεις υποψηφιότητα στο τραγούδι από την ταινία South Park, αλλά από την άλλη δεν κάνεις το βήμα παραπάνω για να του δώσεις το βραβείο. Αντ’ αυτού, το δίνεις στον Phil Collins για τον Tarzan. Δεν είμαστε ιδιατέρως fans του South Park γενικά, αλλά αυτά δεν είναι σωστά πράγματα. Πήρε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το Crash Ναι, αυτή η απόφαση έχει φάει μέγα κράξιμο εδώ και μιάμιση δεκαετία, αλλά δεν ξεχνιέται εύκολα. Το Crash ήταν μια κάκιστη ταινία. Όχι απλά μέτρια, κάκιστη. Αυτά καλό είναι να μην επιβραβεύονται. Το 2005 ήταν μια σχετική αδύναμη χρονιά, αλλά όχι Crash. Πήρε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το The King’s Speech Σχεδόν εξίσου χοντρό με το από πάνω. Απλά παραθέτουμε άλλες υποψηφιότητες από εκείνη τη χρονιά: Black Swan, The Fighter, Inception, The Social Network, Toy Story 3, True Grit, Winter’s Bone. Αυτά. Το Birdman έπρεπε να δώσει τη θέση του στο Boyhood Γενικά, ναι, αντιπαθούμε κάπως τον Alejandro G. Iñárritu, αλλά το Birdman ήταν μια απατεωνιά. Λυπόμαστε. Πολλές μέτριες ταινίες έχουν πάρει Όσκαρ, κάμποσες κακές, μερικές κάκιστες – αλλά ελάχιστες ήταν τόσο επιφανειακά φιγουρατζήδικες όσο το Birdman. Από την άλλη, έχεις το Boyhood, δηλαδή περίπου το αντίθετο πράγμα – ένα ζόρικο κινηματογραφικό επίτευγμα σε κινηματογραφικό και ανθρώπινο επίπεδο. Δειλιάσανε να δώσουνε Όσκαρ στο Mad Max: Fury Road Ενώ έπρεπε, σαφέστατα. Δεν ήταν κακή ταινία το Spotlight, αλλά το Mad Max: Fury Road είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας. Ίσως κι η καλύτερη. Αυτά. Σνομπάρανε την Amy Adams του Arrival https://www.youtube.com/watch?v=MUwVZLEPZ5k Δεν είναι ότι έχουνε λείψει οι υποψηφιότητες για Όσκαρ από την Amy Adams, αλλά το ότι δεν υπήρξε καν υποψήφια για τον καλύτερο μέχρι τώρα ρόλο της, το Arrival δηλαδή, είναι επιεικώς απαράδεκτο. Θα μπορούσαν να έχουν διώξει την Meryl Streep. Δεν χρειάζεται άλλες υποψηφιότητες, έχει αρκετές.
