Για τον περισσότερο κόσμο, το να βρει την άκρη του τι είναι μια τεράστια μυστική εμπορική συμφωνία της οποίας μάλιστα το όνομα είναι αρκτικόλεξο, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Για όποιους δεν έχουν απολύτως καμιά ιδέα από όλα αυτά, καλά ακούσατε: η Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων, η επερχόμενη εμπορική συμφωνία μεταξύ των δύο τεράστιων αγορών που είναι οι Η.Π.Α. και η Ε.Ε, αποτελεί αντικείμενο μυστικής διαπραγμάτευσης μέχρι στιγμής και οι πληροφορίες ως ένα σημείο έρχονταν μόνο από διαρροές, όπως αυτή της Wikileaks.

H αλήθεια είναι αυτή: Η ΤΤΙP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) είναι ένα μνημόνιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) εμπορική συνεργασίας μεταξύ Η.Π.Α. και Ε.Ε, με σκοπό την προώθηση του ελεύθερου εμπορίου. Aκούγεται φανταστικό; Τότε γιατί το διαπραγματεύονται στα μουλωχτά; Ας δούμε πολύ συνοπτικά ποια είναι τα 5 βασικά σημεία της περιβόητης TTIP:

Ανοίγουν προς ιδιωτικοποίηση όλες οι δημόσιες υπηρεσίες. Το οποίο σημαίνει ότι μια εταιρία από το Τέξας θα έχει τη δυνατότητα να αναλάβει την υπόθεση της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα ή το νερό, η υγεία και πάει λέγοντας. Στα πλαίσια της ΤΤΙΡ δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής σε κρατικό έλεγχο μιας υπηρεσίας, ακόμα κι αν αυτή είναι η βούληση της κυβέρνησης και των πολιτών που την ψήφισαν.

Οι προδιαγραφές για τα εμπορεύματα γίνονται ενιαίες για τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., πράγμα που προκαλεί ανησυχίες, ειδικά για τα τρόφιμα, καθώς οι Η.Π.Α. θεωρείται πως τηρούν χαμηλότερα στάνταρ, ειδικά σε ότι αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων αλλά και γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Στην Ε.Ε., μια εταιρία πρέπει να αποδείξει πως ένα προϊόν είναι ασφαλές για να το κυκλοφορήσει στην αγορά. Στις Η.Π.Α. συμβαίνει το ανάποδο: το κράτος πρέπει να αποδείξει πως το προϊόν είναι επικίνδυνο για να μπορέσει να το αποσύρει από την αγορά…

Mε τη δημιουργία του ISDS, κατοχυρώνεται η δυνατότητα μιας εταιρίας να μηνύει ένα κράτος με ευνοϊκούς όρους σε ένα παράλληλο δικαστικό σύστημα, όταν θεωρεί πως αυτό αποτυγχάνει να τηρήσει τους όρους της ΤΤΙP. Aυτές οι αγωγές θα εξετάζονται μυστικά από ειδικά δικαστήρια (και όχι κρατικά) τα οποία θα αποζημιώνουν τις εταιρίες από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, από τα λεφτά των φορολογούμενων.
Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου θα υποχρεούνται να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των πολιτών στο διαδίκτυο και να τις καταδίδουν αν θεωρήσουν πως κάποιος είναι ύποπτος για παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων. Καταργείται έτσι η αρχή των προσωπικών δεδομένων που θεμελιώνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Tέλος, τα εργατικά δικαιώματα στην Ε.Ε. εναρμονίζονται με αυτά στις Η.Π.Α., το οποίο σημαίνει πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του δικαιώματος στο συνδικαλισμό στην Ε.Ε. καθώς αυτά θεωρούνται φραγμοί για το εμπόριο. Ταυτόχρονα, με βάση τη μελέτη άλλων αντίστοιχων εμπορικών συμφωνιών, όπως ήταν η NAFTA στη Βόρεια Αμερική, η απελευθέρωση του εμπορίου θα σημάνει την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Η.Π.Α.

Το ότι το συζητάνε πίσω από κλειστές πόρτες ακούγεται αρκετά λογικό, έτσι;