https://youtu.be/-bnFU3XZkvY

Ανταπόκριση: Σπύρος Διαμαντάρας

[break height=50]

Αρχόντισσα

Ο κύριος Κώστας είναι κλασικός τύπος που θα σε λούσει γαμοσταυρίδια για να σου δείξει οτι σε συμπαθεί. Λόγο του οτι είναι μαραγκός έχει φτιάξει μια κατάσταση η οποία σε κάνει πρωταγωνιστή σε ταινία ζούγκλας. Ξεκινάς από τον δρόμο και με τα πόδια περνάς από γέφυρες και δεντρόσπιτα που έχει φτιάξει ο ίδιος. Το τέλος του δρόμου δεν σε αφήνει έτσι, έχει μια σκάλα την οποία ανεβαίνεις και κοιτάς δεξιά και αριστερά μη πεταχτεί κανένα μαλακισμένο ξωτικό. Το μαγαζί δεν έχει να χάσει σε τίποτα από την μαγεία που σου προσφέρει όλη η διαδρομή. Όλο και αυτό στο χέρι. Γενικά αν ήταν κάποιος χίψτερ τύπος που “παράτησε την Μεγαλούπολη” θα είχε χεστεί στο τάλιρο. Το θέμα είναι ότι ο αληθινός σταχιρδισμός του και ο Δήμος που τον έχει αγνοήσει εντελώς τον ώθησαν να φτιάξει κάτι πραγματικά μαγευτικό το οποίο χαίρονται λίγα άτομα που γνωρίζουν.

Φεύγοντας πήγα να του δώσω χέρι για να χαιρετήσω. Η αντίδραση του ήταν να χαστουκίσει το χέρι μου και να μου πει “Τράβα γαμήσου που θα χαιρετήσεις. Θα ξανάρθεις και θα χαιρετιστούμε τότε”.

[break height=50]Hippy’s

Ο Αποστόλης είναι άτομο το οποίο στην αρχή το παρεξήγησα. Με την πρώτη επαφή ειλικρινά νόμιζα ότι ήταν άλλος ένας κορδωμένος τύπος “που έχει μαγαζί”. Με την κουβέντα αμέσως μετά το γύρισμα άλλαξα γνώμη 360 μοίρες. Τύπος που έχει πάει ακόμη και στην μόρντορ και ετοιμόλογος σε σημείο που σε βουλώνει για πλάκα. Όλο το μαγαζί είναι και αυτό φτιαγμένο στο χέρι ισοπεδώνοντας την χαρά μου για το καστράκι που έφτιαξα στην άμμο. From dust to dawn λειτουργεί το μαγαζί. Επίσης ταινία του Tarantino η οποία γαμάει, να την δεις αν δεν το έχεις κάνει ακόμη. Είναι από τα λίγα beach bar που δεν υπάρχουν οι κλασικοί λαδωμένοι τύποι με τις γαμημένες ρακέτες τους. Βασική επιλογή για να πας να αράξεις αν θες την θάλασσα δίπλα σου.

[break height=50]Siblings

Χρύσα. Μας ακολούθησε και στον Κουτσοδώντη για να βοηθήσει στο γύρισμα. Σαμιώτισα οπότε τα λόγια είναι περιττά. Δεν έχω καταλάβει τι παίρνουν οι γυναίκες στην Σάμο αλλά σίγουρα παίζει κάτι στο ίδιο μοτίβο με τον Οβελίξ που έπεσε στην χύτρα. Μαγαζί το οποίο είναι καθαρά industrial και με διακόσμηση από υλικά που έβρισκε ο πατέρας της στους δρόμους. Siblings ονομάστηκε λόγω του ότι άνοιξε το μαγαζί μαζί με τον αδερφό της. Φτιάχνει καφέ για όλη την γειτονιά για αυτό και δεν αφήνει κανέναν άλλον σε αυτό το πόστο. Το καταλαβαίνεις όταν πιεις καφέ. Η αίσθηση είναι ίδια με το να φας κρέας μετά από 40 μέρες νηστεία.

-Αν παίξετε κανένα αφιέρωμα για Μύκονο, πες μου. Δούλευα εκεί πόσα χρόνια, θα σε καβατζώσω.

Επίσης παίζει και βραδινή φάση με κοκτειλάκια και μουσικές επιλογές από την Χρύσα.

Υ.Γ Κάνε μαλακία και προσπάθησε να την διορθώσεις στο πως να φτιάξει το κοκτειλ. ΤΗΝ ΓΑΜΗΣΕΣ!

[break height=50]Ορίζοντας

Πρώτο λάθος που δεν πρέπει να κάνεις είναι να πεις το μαγαζί ορίζοντες. Το έκανε κοπέλα από την παραγωγή και έφαγε καλό μπινελίκι. Δεύτερο λάθος που δεν πρέπει να κάνεις είναι να πας φαγωμένος. Ο Βασίλης είναι τύπος που είναι άρρωστος με την κουζίνα. Αυτή η φράση είναι όσο πιο κοινότυπη γίνεται αλλά πίστεψε με, ο τύπος είναι άρρωστος με την κουζίνα. Δούλευε χρόνια Ιταλία και με μια στάση στην Αθήνα κατέληξε στην Σάμο. Και εδώ κολλάει το άρρωστος. Αποφάσισε να ανοίξει γκουρμέ εστιατόριο σε χωριό της Σάμου. Η διακόσμηση, η θέα, το φαγητό και το σέρβις είναι πράγματα που θα συναντούσες οπουδήποτε αλλού εκτός από χωριό της Σάμου και όμως ο τύπος το έκανε. Φαγητάρα και ανοιχτή κουζίνα γιατί με το ocd του δεν υπάρχει κάτι βρώμικο να κρύψει από κουζίνα.

Επιβάλλεται να πας. Φάε και γαριδομακαρονάδα. Αν δεν την έχει στον κατάλογο, πούλησε το κορμί σου για να σου φτιάξει. ΑΞΙΖΕΙ!

[break height=50]Στ’ Αντωνακακ’

Κυρ Στέλιος. Η μαλακία με ανθρώπους που γνωρίζεις και δένεσαι μαζί τους είναι ότι μετά δεν συγκρατείς πολλά πράγματα για να γράψεις. Ο Θεός μας πέτυχε όταν πήγαμε να κάνουμε γύρισμα στο garazze και ήρθε μαζί μας για ποτό. Γλυκύτατοι άνθρωποι που σου βγάζουν μια ζεστασιά σπιτιού και σε συνδυασμό με το μαγαζί δεν θες να φύγεις από εκεί. Φαγητό όσο πιο απλό και παραδοσιακό, κρασάκι και ντόπιοι που αμέσως προσφέρθηκαν να μας δείξουν το χωριό. Με το που μπεις στο μαγαζί ακριβώς στα δεξιά σου υπάρχει ένα μικρό μουσείο από παλιά εργαλεία τα οποία σηκώνουν το μεσαίο δάχτυλο σε κάθε ιντέριορ ντιζαίνερ του κώλου.

-Θέλω να ανοίξω μουσείο κάποια στιγμή, έχω άλλα τόσα.

Αν αποφασίσεις να πας προς τα εκεί, κλείσε δωμάτιο στο χωριό και ξέχνα την θάλασσα.

Πρωινό-μεσημεριανό-βραδινό εκεί.

[break height=50]Garage Music Bar

Είναι το μαγαζί που θα πήγαινα αν ήμουν φοιτητής στην Σάμο. Βασικότερο σε μπαράκι το οποίο κρατάει και χειμώνα είναι ότι ο καταστηματάρχης δεν είναι τόσο μαλάκας για να σου προσφέρει μπόμπα ποτά. Οπότε ο κόσμος τον εμπιστεύεται και για αυτό το έχει σαν στέκι ακόμη και τον χειμώνα. Είναι κάτι σαν τον μικρόκοσμο της Σάμου. Θα συναντήσεις όλων των ειδών ανθρώπους (βλέπε κύριο Στέλιο που κάθισε μαζί μας για ποτό). Επίσης κάτι σπάνιο, ο κόσμος νιώθει τόσο άνετα στον χώρο που δεν υπάρχει αυτό το τουπέ του κάθομαι και πίνω και δεν χορεύω γιατί είμαι υπεράνω. Όλοι χόρευαν και όλοι πέρναγαν γαμώ. Επίσης δεν παίζει να μην γνωρίσεις κόσμο.

Βασικό tip. Αν πας Σάμο λογικά θα κατέβεις στο λιμάνι στο Καρλόβασι. Οπότε πρώτη στάση garaze για να γνωρίσεις κόσμο και μετά τα υπόλοιπα.

[break height=50]Ψαράδες

Με το που πήγαμε στο μαγαζί υπήρχαν μόνο γυναίκες που δούλευαν εκεί. Όταν φύγαμε από το μαγαζί υπήρχαν πάλι μόνο γυναίκες που δούλευαν εκεί. Μητριαρχία η οποία μπορεί να διδάξει πολλά στο κοινωνικό μας μοντέλο. Δίπλα στο κύμα, καΐκια μπαρκαρισμένα δίπλα μας και πιάτα τα οποία αποφεύγουν τις φαμφαρτί μπούρδες που προσπαθούν να σου πουλήσουν συνήθως σε τέτοια μαγαζιά. Κλασική ελληνική νησιώτικη κουζίνα με φρέσκο ψάρι. Τόσο απλό. Δεν πρόλαβα να γνωρίσω τα παιδιά που έχουν το μαγαζί γιατί είχα αφοσιωθεί στην γαριδομακαρονάδα και στην ηρεμία που σου βγάζει ο ήχος του κύματος στα βράχια. Αλλά δεν χρειάστηκε κιόλας. Το τραπεζάκι που υπάρχει μπροστά από την κουζίνα και κάθεται το προσωπικό σου βγάζει μια τέτοια οικειότητα που παραλίγο να μπω κουζίνα να πάρω ένα πιρούνι από το συρτάρι.

Παίζει και εδώ ηλιοβασίλεμα που σβήνει στην θάλασσα

[break height=50]Campos Grill

“Αλήθεια, βρήκα το νόημα της ζωής. Κρέας, μπύρα και air condition ” είναι η ατάκα φίλου. Ε λοιπόν αυτό το μέρος υπάρχει Πάνο, μόνο που το aircondition είναι η θάλασσα. Ψητοπωλείο δίπλα στην θάλασσα με κρέας, πολύ κρέας. Κάνοντας βόλτα στον κάμπο μαραθοκάμπου όταν περάσαμε από το μαγαζί η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι να άλλο ένα μπιτσόμπαρο με καλύτερη αισθητική διακόσμηση. Καμία σχέση όμως.
Γενικά ο κάμπoς είναι μια περιοχή που δεν πολύ επιλέγεται σαν προορισμός. Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά. Τα καλά είναι ότι βρίσκεις θέση στο campos grill να πεθάνεις στο φαγητό και να βουτήξεις αμέσως μετά στην θάλασσα (Αμέσως μετά = 3 ώρες αν είσαι με κάποιον άνω των 50 που θα σου σπάσει τα αρχίδια για το αίμα και το στομάχι και όλα αυτά). Τα κακά είναι ότι έχει αρχίσει και γίνεται γνωστός προορισμός, οπότε όσο προλαβαίνεις.

Δεν θα γράψω πολλά γιατί όντως με έχωσαν για λάντζα, αλλά είναι άλλος ένας τίμιος προορισμός για επίσκεψη.

[break height=50]Tortuga

H κυρία Λίτσα ήταν από τους πρώτους που επένδυσαν στον Κάμπο για να αρχίζει να μαζεύετε κόσμος και εκεί. Το tortunga το άνοιξε γιατί πίστευε ότι θα ήταν καλή κίνηση για να το καταφέρει αυτό και τελικά το κατάφερε. Γλυκύτατη παρουσία που δεν απέφυγε το κατοχικό σύνδρομο των Ελληνίδων μαμάδων ρωτώντας μας συνέχεια αν θέλουμε να φάμε κάτι παραπάνω. Είναι μαγαζί που κρατάει τις ισορροπίες. Και λέγοντας ισορροπίες εννοώ ότι η μουσική θα είναι όπως πρέπει να είναι για να μην φύγεις με ένα μόνιμο τζιτζίκι στο αυτί και ο κόσμος θα είναι κάτι σαν την Βαβυλώνα των μπιτς μπαρ. Από κλαρινογαμπρούς μέχρι νορμάλ τύπους, που όλοι ζουν ειρηνικά μεταξύ τους και κανένας δεν ενοχλεί τον άλλον. Σχεδόν ακατόρθωτο αλλά για κάποιον περίεργο λόγο ισχύει.

Αν είσαι και από αυτούς που αποφάσισαν να γίνουν γονείς, υπάρχει και παιδική χαρά. Άρα βάλε μέσα στην Βαβυλώνα και τους γονείς. Ειλικρινά συμβίωναν όλοι τόσο ειρηνικά μεταξύ τους που ο Τζον Λένον θα έκλαιγε από χαρά. Πάρε κλαμπ σάντουιτς οπωσδήποτε!

[break height=50]Samaina Inn

Προσωπικά είμαι του ελεύθερου και δεν μπορώ να μείνω σε ξενοδοχείο στις διακοπές μου. Αλλά ύστερα από κουβέντα με την Κατερίνα την μάνατζερ του ξενοδοχείου, δεν μπόρεσε να μου αλλάξει γνώμη για το ελεύθερο, αλλά να μου σβήσει την δαιμονοποίηση που είχα για τα ξενοδοχεία. Είναι ξενοδοχείο το οποίο παρότι είναι μεγάλο δεν πάει να χάνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα του. Υπάρχουν δωμάτια προσιτά και δωμάτια για πιο μεγάλες τσέπες, έτσι μπορεί ο οποιοσδήποτε να μείνει εκεί. Επίσης ότι δωμάτιο και να κλείσεις δεν σε αποκλείει από το να χρησιμοποιήσεις τις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου και πίστεψε, με έχουν τα πάντα. Η πισίνα είναι ένα από τα μεγάλα ατού τους γιατί είναι κάτι σαν το μπαρ-ταβέρνα του camping, όλοι οι ένοικοι καταλήγουν εκεί για απογευματινό χαλάρωμα, οπότε αν θες να βρεις κάποιον, θα τον βρεις σίγουρα εκεί (Εδώ παίζει γουινγκ γούινκ κλείσιμο ματιού) .

Αν και δεν προλάβαμε να φάμε στο εστιατόριο, ακούσαμε από ένοικους που πιάσαμε κουβέντα ότι παίζει φαγητό καλό και όχι αυτό το πλαστικοποιημένο γεμάτο λάδι που θα συναντήσεις συνήθως σε άλλα ξενοδοχεία.

Επίσης παίζουν και πολλές δραστηριότητες εκτός ξενοδοχείου για να γνωρίσεις το νησί.

[break height=50]Η Τράτα

Με το που σκάσαμε στο μαγαζί το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ότι πιο σουρεάλ. Ο σερβιτόρος αντί για κατάλογο κράταγε δίσκο με φρέσκα ψάρια και εξηγούσε στο τραπέζι τι είναι το κάθε ένα και πόσο πάει το κιλό. Αφού καθίσαμε κατάλαβα ότι ο ιδιοκτήτης έχει καΐκι και φέρνει την ψαριά στο μαγαζί. Οπότε ο δίσκος είναι ο κατάλογος τους και αλλάζει ανάλογα με το τι έπιασαν. Η διακόσμηση, τα βότσαλα στα πόδια μας και ένα δίχτυ στα αριστερά μας το οποίο το τίναζαν για να βγουν τα ψάρια που μόλις έπιασαν με έψησαν να αγοράσω πίπα και να διαβάσω Καββαδία.

Το να περιγράψεις λοιπόν όλη αυτήν την κατάσταση συν το πιάτο με ψάρι που μόλις έφεραν από την θάλασσα και το έψηναν στο καπάκι, θα ήταν ιεροσυλία. Το μόνο που μπορείς να πεις είναι “Γαμώ την ανθρωπότητα ήταν τέλειο”.

[break height=50]Μετέωρον

Αν υπήρχε εκπομπή στο ράδιο την οποία θα άκουγες για να σου φύγουν τα νεύρα που έχεις μαζέψει από την δουλειά, αυτήν την εκπομπή θα την έκανε ο κύριος Γιώργος. Μπαίνοντας στον χώρο του μαγαζιού η τζάζ και η μπλούζ σε βάζουν ήδη σε κατάσταση ζεν, με την μπαρόκ διακόσμηση και την θέα προς την Θάλασσα και την Ανατολή να σε ισοπεδώνουν και να θέλεις να κάτσεις σε εμβρυακή στάση και να θυμηθείς την βρεφική σου ηλικία. Γλυκύτατοι άνθρωποι που αγαπάνε την κουζίνα και σέβονται τον εαυτό τους για αυτό και δεν σου πουλάνε μαλακίες. Αυτό το λέω γιατί στην πρώτη μας κουβέντα συζητήσαμε για τα πιάτα και η πρώτη μου εντύπωση ήταν “Οκ άλλος ένας που υπερβάλει για τα πιάτα του και θα μας φέρει κάτι με φύλλο μαρουλιού σε σχήμα καρδιάς”.

Καμία σχέση, πονάνε το μαγαζί και έτσι σέβονται και τον κόσμο που θα έρθει να φάει.

Μπύρα στο μπαλκόνι μετά από ένα καλό φαγητό και δες το φεγγάρι να βγαίνει από την θάλασσα. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

[break height=50]Pizza Cave

Είναι κάτι ιερό για τους Σαμιώτες μιας και ήταν η πρώτη πιτσαρία στην Σάμο. Την έχουν συνδυάσει με τα παιδικά τους χρόνια που ήταν το χαρτί εκβιασμού, αν δεν έκαναν ησυχία το μεσημέρι δεν θα πήγαιναν για πίτσα. Σκέψου πως είναι μια κλασική πιτσαρία σε ελληνικό νησί, μπράβο, τώρα διέγραψε ότι σκέφτηκες και πήγαινε στον Μανώλη να αράξεις για μπύρες το βράδυ. Δεν μπορείς να το πεις πιτσαρία γιατί χάνει όλη την μαγεία που σου προσφέρει ο χώρος. Το τίποτα.

Και λέγοντας τίποτα εννοώ το απλό, έχει καλή πίτσα, έχει τραπέζια να κάτσεις να φας και έχει και τον Μανώλη ο οποίος θα κάτσει στο τραπέζι σου να λιώσετε στις μπύρες μέχρι να του θυμηθείς εσύ ότι πήγε αργά και πρέπει να κλείσει το μαγαζί.

Αν και δεν τον γνώρισα πολύ, άνετα άραζα μαζί του για σβήσω σε κάποιο τραπέζι.

[break height=50]Karlovasi Festival

Street art festival στο οποίο μαζεύτηκαν καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα και δημιούργησαν τα δικά τους murals. Αν αναρωτιέσαι τι είναι τα murals δεν είσαι μόνος, είναι τα graffity. Και εμείς εκεί το μάθαμε. Την όλη οργάνωση λοιπόν την έκαναν ο γνωστός Yiakou, μαζί με την Ομάδα Παρέμβασης Πολιτών Καρλοβάσου, τον δήμαρχο και την κοινότητα. Η καλύτερη διαδρομή για να καταφέρεις να τα δεις και να τα ευχαριστηθεί η καλλιτεχνική ψυχούλα σου, είναι να ξεκινήσεις από τα γραφεία του λιμενικού και κατευθυνθείς παράλληλα με την θάλασσα Αν οδηγείς, προσοχή! Εμείς πήγαμε να τρακάρουμε γιατί σκαλώσαμε με το κομμάτι του Billy Gee. Μερικοί από τους καλλιτέχνες που πήραν μέρος ήταν οι Iris Anna Zervou, Billy Gee, Taxis όπως και άλλοι πολλοί.

[break height=50]Coutsodontis Family Wines

Τα παιδιά τα γνωρίσαμε στο πανηγύρι του μαραθοκάμπου και πάνω στην κουβέντα μάθαμε ότι το κρασί που πίνουμε είναι δικό τους. Δύσπητοι μαλάκες που είματε τους κλείσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα να κάνουμε γύρισμα και αν δούμε αν τα κρασιά είναι όντως δικά τους. Τελικά είναι. Γενικά γευσιγνωσία και Luben δεν πάνε μαζί αλλά τα κρασιά της οικογένειας γαργάλισαν αισθητικά τους ουρανίσκους μας, σαν την πρώτη μπουκιά κρέατος μετά από νηστεία. Δύο αδέρφια μια οικογένεια και καύλα για αυτό που κάνεις είναι η συνταγή για τα κρασιά coutsodontis τα οποία παρεμπιπτόντως τα δοκιμάσαμε και με κοκτείλ στo Siblings. Η περιγραφή σε αυτό το κομμάτι είναι σχεδόν ανούσια, ειλικρινά αξίζει να τα δοκιμάσεις και να υποστηρίξεις μια οικογένεια που δίνει πόνο σε αυτό που κάνει.

[break height=50]Kaladakia Beach Bar

Ένα μικρό μπαρ, ξαπλώστρες που δεν έχουν κάνει απόβαση στην παραλία αλλά σέβονται και τους λουόμενους που θέλουν να αράξουν χώμα και μια σπηλιά μέσα στο νερό. Αυτό είναι το kaladakia beach bar. Τα καλαδάκια σαν παραλία είναι απίστευτη και από ότι φαίνεται το κατάλαβαν και τα παιδιά που έφτιαξαν το μπαρ. Έβαλαν ότι χρειάζεται έναν σωστό beach bar δηλαδή, στέγαση, μπάρα και κρύο αλκόολ. Τα υπόλοιπα τα προσφέρει η τοποθεσία με την καταγάλανη θάλασσα και την ηρεμία μιας και η παραλία είναι μακριά από τον δρόμο.

Τιp: Αν έχεις σκοπό να κάνεις πρόταση γάμου στον-στην σύντροφο σου, η σπηλιά είναι το μέρος.

travel guide