Έχουν περάσει 15 χρόνια που ο Κώστας Πάσσαρης βρίσκεται στην φυλακή, και όλο αυτό τον καιρό, εκτός του ότι όλοι μας γεράσαμε, επιπλέον ο διάσημος κατάδικος φαίνεται ότι βρήκε την Αλήθεια στο λόγο του Θεού και εδώ και μερικούς μήνες έχει εκφράσει την επιθυμία του να την κάνει στο Άγιο Όρος για να γίνει μοναχός. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στη Βουλή ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο Κώστας Πάσσαρης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που «άλλαξε ριζικά».

Ο διαβόητος κακοποιός των late 90s που εκτίει την ποινή της φυλάκισης ισοβίου κάθειρξης σε μια φυλακή επάνω στα Καρπάθια Όρη στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας, φαίνεται ότι έχει στραφεί στην πίστη, σύμφωνα με όσα λέει ο πατέρας Γερβάσιος, ο οποίος είχε κληθεί στην επιτροπή της Βουλής σε συνεδρίαση για το σωφρονιστικό σύστημα και ενημέρωσε τους βουλευτές του για την κατάσταση στις φυλακές, αλλά και για την μεταμέλεια που επιδεικνύουν κακοποιοί αλλά και εγκληματίες.

«Ο άνθρωπος αυτός άλλαξε ριζικά» είπε ο αρχιμανδρίτης, αφού όπως ανέφερε «όταν ήρθε τρέμαμε να μην τον συναντήσουμε, γιατί φοβόμασταν να μη μας πνίξει. Τώρα το έχουμε καύχημα, καμαρώνουμε και υπερηφανευόμαστε αν μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί του, γιατί ήταν λύκος και έγινε αρνάκι».

Ο ίδιος αποκάλυψε ότι πρόσφατα όταν έγινε μια εκδήλωση για τα σαράντα χρόνια διακονίας στον χώρο των φυλακών, εντός και εκτός Ελλάδος τηλεφώνησε Κωνσταντίνος Πάσσαρης, εξαιτίας του οποίου παραιτήθηκαν τέσσερις Στρατηγοί από την Ελληνική Αστυνομία, γιατί τους ξέφευγε μέσα από μπλόκα που ήταν αδύνατον άνθρωπος να ξεφύγει, μας είπε: «Απόψε εγώ θα κάνω πολύ προσευχή, ώστε αύριο η εκδήλωση που έχετε να έχει μεγάλη επιτυχία»

«Είναι ο άνθρωπος ο οποίος δεν θέλει να θυμάται το αμαρτωλό παρελθόν, το αποφεύγει κατά τρόπο εντυπωσιακό και σκέπτεται το παρόν και το μέλλον. Ακόμη, κάνει και λόγο, εάν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να καταλήξει στο Άγιο Όρος και να πάει στα Καρούλια, μία σκήτη φοβερή, κι εκεί να δει, να επιμεληθεί και να ασκηθεί στον αγιασμό της ψυχής του»

Ελπίζουμε να πάρουν και κάποιοι άλλοι λίγη δύναμη από τη θέληση του Κώστα Πάσσαρη.