Μια φρίκη που γίνεται όλο και χειρότερη. Μιλάμε φυσικά για την υπόθεση της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, η οποία δολοφονήθηκε από δύο άντρες γιατί είπε όχι στις απαιτήσεις τους για σεξ. Για αυτούς, το «όχι» της δε σήμαινε τίποτα, ακόμη κι αν ήταν κοντινοί της και όχι άγνωστοι δράκοι σε ένα σκοτεινό στενό. Τη χτύπησαν και την πέταξαν τη θάλασσα για να πνιγεί. Η είδηση έγινε δεκτή με φρίκη, αν και από πολλές μπάντες άρχισαν οι ίδιες ερωτήσεις που γίνονται κάθε φορά: «Τι φόραγε εκείνο το βράδυ;» «Τι φόραγε γενικά;» «Τι ήθελε μόνη της με δύο άντρες;» «Με ποιον έβγαινε;» «Τι παρέες είχε;» «Ήταν καλό κορίτσι;» και κάθε είδους μαλακία πέρα από το ένα πράγμα που έχει σημασία.Ότι αν το ΟΧΙ της είχε γίνει σεβαστό, δε θα βρισκόμασταν εδώ. [break height=50] [break height=50] Όμως τα ΜΜΕ έπιασαν μετά κι άλλο ένα τροπάριο: Ο ένας δράστης είναι 19χρονος Αλβανός, λένε, αν και ο άλλος είναι 21χρονος Έλληνας. Το ότι ο ένας είναι Αλβανός όμως κάτι πρέπει να σημαίνει, με τον ίδιο τρόπο που δεν πρέπει να σημαίνει για τον Έλληνα. Ακούστηκε επίσης ότι ο ξένος παρέσυρε τον Έλληνα και άλλα τέτοια. Αμαρτία δε θα ήταν να βγάλει κάποιος όλους τους Έλληνες βιαστές επειδή ένας το έκανε; Στο κάτω κάτω, Αλβανοί είναι, σκοτώσαν τον Κατσίφα, κατά το σταυρώσαν το Χριστό. Το κλίμα στρώθηκε και η συνέχεια ήρθε χτες, όταν ο Αλβανός μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αυλώνας. Το τι έγινε εκεί διέρρευσε μέσω δύο βίντεο που βγήκαν σε όλα περίπου τα ΜΜΕ: Του επιτέθηκαν άλλοι κρατούμενοι, τον χτύπησαν, τον έγδυσαν φωνάζοντας «Βγάλε τα ρούχα σου, θα σε γαμήσουμε». Σήμερα μαθεύτηκε ότι ο κρατούμενος πάει σε άλλη φυλακή και θα ότι θα γίνει έρευνα. Ο κόσμος στα social media το γλέντησε: Τον γάμησαν το σίχαμα, ο νόμος της φυλακής μας πήγε ταμείο, η Τατιάνα Στεφανίδου που έκανε γκάλοπ τη ζωή του Ζακ Κωστόπουλου είχε guest στη γραμμή έναν από αυτούς που τον χτύπησαν για να μιλήσει περί δικαιοσύνης. Είναι πολύ δημοφιλής ο μύθος για τον κώδικα τιμής της φυλακής, μας κάνει να κοιμόμαστε ήσυχα πως όλα τελικά πληρώνονται, πως υπάρχουν πανανθρώπινες αξίες που ενώνουν εμπόρους ναρκωτικών, πλαστογράφους πτυχίων δημοτικού, επαγγελματίες εκβιαστές, διδακτορικούς βιολογίας με λάθος παρέες και ληστές τραπεζών με κοινωνική συνείδηση. Μόνο που είναι μύθος. Πως γίνεται στο κάτω κάτω η φυλακή να έχει τόσο διαφορετικές αρχές, τρόπους λειτουργίας και σχέσεις εξουσίας από την κοινωνία εκεί έξω; Όπως έγραψε ο Τάσος Θεοφίλου το ίδιο θα είχε πάθει ο 19χρονος αν ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλος. Επίσης, ότι αν ο κρατούμενος ήταν σε ειδικό χώρο και δέχθηκε επίθεση, είναι επειδή οι δεσμοφύλακες έκαναν την πάπια. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο σωφρονισμός δεν είναι αυτό. Η φυλακή δεν είναι εκδίκηση της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που κανείς δεν ξέρει που θα πάει αν ο βιασμός ήταν η τιμωρία του βιασμού. Ένας βιαστής – τιμωρός είναι απλά ένας ακόμη βιαστής, σε μια κοινωνία για την οποία ο βιασμός είναι ήδη δομικό πρόβλημα που έτσι κι αλλιώς δε θα λυθεί με το σπασμένο κεφάλι ενός 19χρονου. Δυστυχώς το που πηγαίνει το όλο πράγμα με αυτές τις αρχές έχει απάντηση: Ολοταχώς στην αγκαλιά του Κασιδιάρη, του Μιχαλολιάκου και των υπόλοιπων νεοναζί, υπόδικων και μη, που έκαναν πολιτική καριέρα ως αρχηγοί «αγανακτισμένων πολιτών», εξαγριωμένων όχλων με ρόπαλα και μαχαίρια που ξυλοκόπησαν και δολοφόνησαν ανθρώπους για να «ξεβρωμίσει ο τόπος». Τη γλώσσα των πιο μεσαιωνικών ενστίκτων, που δε θέλουν να συζητηθεί γιατί υπάρχουν 4500 βιασμοί στην Ελλάδα κάθε χρόνο και προτιμούν το γαμήσι και το ξύλο στον Αλβανό βιαστή, τη μιλάει καλύτερα ο φασισμός. Γι’ αυτό και κάθε συζήτηση που περιστρέφεται γύρω από τα ένστικτα εκδίκησης και ανταπόδοσης «με το ίδιο νόμισμα» είναι καταδικασμένη να καταλήξει στην αγκαλιά του. Η κοινωνία χρειάζεται σαφώς δικαιοσύνη. Όμως όπως λέει ο George Carlin, «ο πόλεμος για την ειρήνη είναι σαν το σεξ για την παρθενιά». Ο βιασμός για τη δικαιοσύνη μάλλον έχει αντίστοιχες προοπτικές.
