Θυμάμαι που το λέγατε “μόδα”, το ‘χατε πει “ντάπα-ντούπα” μα σας έσπασε τα μούτρα η δολοφόνος λούπα – με το συμπάθειο, δεν το λέω εγώ, τους Terror-X-Crew πριν αποβλακωθούν κατηγορήστε.
Όσον αφορά τις λούπες και τα μπιτ υποστηρίζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται· είτε εξαπολύεται από όργανα και μηχανήματα, είτε – στην περίπτωση που θα μας απασχολήσει εδώ – στην κυριολεξία φτύνεται, δια στόματος beatboxer στις οπές του μικροφώνου. Το Beatboxing είναι η μεγαλειώδης ικανότητα να αναπαράγεις όλες τις δυνατότητες που δίνουν ψηφιακά και αναλογικά όργανα χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα. Σε αποκλειστικότητα τέχνης και αλητείας, σας παρουσιάζουμε 10 κλινικές περιπτώσεις φλεγόμενων μικροφώνων και μερικών συναυλιών που έχασα επειδή, προσωπικά, ήμουν ηλίθιος, αλλά οι φίλοι μου ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε να μη με συνοδεύσουν στα λάθη μου και να μου κοπανάνε κάθε φορά τι έχασα.
Επειδή όμως σας σκεφτόμαστε, πριν προχωρήσετε στη συνειδητοποίηση του πόσο άχρηστο είναι το στόμα σας, μπορείτε να παίξετε με το Incredibox ή να αυτομαστιγωθείτε που beatbox μπορεί να κάνει μέχρι και το google translate (πατάτε το σύμβολο ηχείου κάτω δεξιά στο γκρι κουτάκι).
Ήμανε κάποτε ένα παιδί σαν όλα τ’ άλλα: με τα ακατάστατα μαλλάκια μου, το discman μου στην τσάντα ώμου και το μπλουζάκι Ninja Tune το οποίο φορούσα για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Ένας εξ αυτών ονομάζεται Killa Kela. Στο αποπάνω βίντεο τον θαυμάζετε σε όλη του τη μαεστρία να δίνει μαθήματα της τέχνης του και αν έχετε πάει στο Bios τον Δεκέμβρη του 2005 θα τον έχετε απολαύσει κι εκεί. Εσείς, όχι εγώ.
Ο άνθρωπος που μπορεί συγχρόνως να ραπάρει και να ριμάρει, να πλαισιώνει και να σαρώνει. Αυτό που ακούτε στο αποπάνω βίντεο είναι ένας άνθρωπος μόνος του ζωντανά με μοναδικά όπλα το στόμα του κι ένα μικρόφωνο. Αν έχετε πάει στο An Club το 2004, θα τον έχετε δει παρέα με τον μαϊντανό Mike Patton να σπάει πιάτα λέγοντας “Opa Rembetiko”. Ξανά, εσείς, όχι εγώ.
Εδώ μιλάμε πρακτικά για στρατηγική συνεργασία. Πέντε άτομα πίσω από ισάριθμα μικρόφωνα να παράγουν έναν απίστευτα πληθωρικό ήχο, εξαιρετικά συγχρονισμένο, καλοδουλεμένο και ξεσηκωτικό. Τα αποτελέσματα στο βίντεο. Αυτή τη φορά έπεσα σχετικά κοντά αλλά παραλίγο. Στο Synch Festival του 2007 ήμουν στην παραδίπλα σκηνή να βλέπω κάτι άλλο πολύ σημαντικό που σήμερα ούτε που θυμάμαι τι ήταν.
Εδώ μιλάμε σίγουρα για έναν ικανό beatboxer αλλά η αξία του δεν είναι τόσο στο τεχνικό κομμάτι όσο στη συνολικότερη αισθητική προσέγγιση. Ο Tez είναι ένας ταλαντούχος συνθέτης και εξαιρετικός performer. Μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά λένε όλοι – εκτός από εμένα που δεν ήμουν – πως μάγεψε το κοινό στη συναυλία των Cocorosie στο Θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι το 2007. Συγκεκριμένα, όχι απλά δεν ήμουν, αλλά οι διαφωνίες που είχα με την τότε κοπέλα μου την οδήγησαν να μου δηλώσει δικαιολογημένα ότι με βαρέθηκε κι εμένα και όλους, ότι είμαστε όλοι στον κόσμο μας και ότι θα με παρατήσει για να γίνει γκρούπι της Mary των Mary and the Boy που άνοιγαν τη συναυλία. Υποστήριξα την επιλογή της ως ριζοσπαστική επίθεση στους θεσπισμένους έμφυλους ρόλους, δεν ξέρω αν στέφθηκε με επιτυχία.
Ας παραθέσουμε και την πιο pop περίπτωση. Με σαφείς αναφορές σε… dub και fx, δημιουργεί σαρωτικές συνθέσεις που αποτελούν μία ξεκάθαρη δήλωση πάνω στο μπίτμποξ. Εμπειρία ανάλογη με τις προηγούμενες δεν έχω, αλλά θα δηλώσω πως μου φαίνεται πολύ μοναχικό το να σαμπλάρεις τη φωνή σου.
Τεφαρίκι πράμα, εγχώριο. Το δίδυμο των Word of Mouth έκανε και κάτι σκιρτήματα για έξω απ’ τα σύνορα και να τους ευχηθούμε καλή επιτυχία. Πριν βγουν, έκαναν μια αρκετά αξιόλογη συνεργασία με το ξεχωριστό A Capella σύνολο των Σανάδων. Στο αποπάνω βίντεο ο Καϊξής του Χατζηχρήστου, στο youtube γενικότερα υπάρχουν κι άλλες δουλειές τους σε άλλους ήχους. Ετοιμάζουν και δίσκο λέει.
Όλα είναι καλύτερα όταν τα πετάς πολλά μαζί, τουρλουμπούκι. Στο αποπάνω βίντεο ακούτε μία εξαιρετική μίξη κλασσικού Old School ραπαρίσματος με ένα ιδιαίτερο μίγμα παλαιότερων και νεότερων ήχων που στο σύνολό του θα μπορούσε να αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο αφιέρωμα στην ιστορία του Hip-Hop. “Θα μπορούσε”… Είναι, τέλος πάντων.
Εγώ όταν κάνω “Βουυυυυυυυυυυύμπ-Μπαπ Μπα-Μπαπ Μπα-Μπαπ” δεν ακούγομαι ούτε καλλιτέχνης, ούτε ηλικιακά μεγαλύτερος από 17 μηνών.
Ένας άνθρωπος με τέτοιες ικανότητες κάθεται βορά στα όρνια του Ίντερνετ παίζοντας μία σχιζοφρενική εκτέλεση του Αστυνόμου Σαΐνη. O Tempora. O Mores.
http://www.youtube.com/watch?v=3-CfZq-dsiM
Οριενταλισμός και στο beatbox. Για να μην έχουμε κάποια ψευδαίσθηση ότι ο δυτικός κόσμος έχει κάτι παραπάνω.
