Quantcast

Athens Open Air Film Festival: Ένας οδηγός για τις τζάμπα θερινές προβολές του Ιουνίου

Σε πλατείες, πάρκα, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, παραλίες και άλλα υπέροχα σημεία της δυστοπικής καλοκαιρινής Αθήνας

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, οι οποίοι βασίζονται σε αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία και ενδελεχέστατη έρευνα, σήμερα που το ημερολόγιο γράφει 1 Ιουνίου είναι η πρώτη μέρα του καλοκαιριού για το σωτήριο έτος 2018. Κι επειδή ως γνωστόν η ζωή είναι πόνος κλπ, οι προσδοκίες σας για ένα χαρούμενο δροσερό καλοκαίρι πρόκειται να τσακιστούν άμεσα από τον αθηναϊκό καύσωνα, την εξεταστική, την αφραγκία, την απουσία άδειας από τη δουλειά – τα γνωστά δηλαδή.

Αλλά φευ! Αλίμονο αν δεν υπήρχε τίποτα στην καυτή καλοκαιρινή Αθήνα ώστε να πάρει λίγο το μυαλό μας μακριά από την μετα-αποκαλυπτική κόλαση του αττικού τσιμέντου. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι αυτή η ανακούφιση έρχεται από τους φίλους, τον έρωτα, την αλληλοκατανόηση ότι μοιραζόμαστε όλοι και όλες το ίδιο συμπαντικό δράμα, αλλά προφανώς τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Η μόνη αλήθεια είναι είναι το σινεμά, φίλοι και φίλες, οπότε ναι γενικά το πιάσατε το νόημα: την Δευτέρα ξεκινάει το 8ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας κι έτσι είπαμε να φτιάξουμε και φέτος έναν μηνιαίο οδηγό για τις ταινίες που θα προβληθούν με ελεύθερη είσοδο σε πλατείες, πάρκα, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, παραλίες και άλλα σημεία της πρωτεύουσας.

Αναλυτικά, λοιπόν:

Οι Γέφυρες του Μάντισον (The Bridges of Madison County, 1995)  του Κλιντ Ιστγουντ

Πότε: Δευτέρα 4 Ιουνίου

Πού: Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Περί τίνος πρόκειται: Ο Κλιντ Ίστγουντ σκηνοθετεί την πολλοστή ταινία του και δημιουργεί ένα τόσο εξαιρετικό όσο και απροσδόκητο επικό ρομάντζο, επικεντρωμένο στον παράνομο έρωτα ενός φωτογράφου (του Ίστγουντ) και μιας γυναίκας (της Μέριλ Στριπ) στην επαρχιακή Αϊόβα.

Γιατί να το δούμε: Κυρίως γιατί, αν δεν το έχετε δει, μάλλον δεν θα περιμένατε καθόλου από τον Ίστγουντ μια τόσο συναισθηματική, αργόσυρτη, μελιστάλαχτη και συγκινητική ταινία. Και ναι, είναι πολύ καλή, ο ιδρώτας θα μπερδευτεί με τα δάκρυα κλπ.

Το Παιχνίδι των Λυγμών (The Crying Game, 1992) του Νιλ Τζόρνταν

Πότε: Παρασκευή 8 Ιουνίου

Πού: Πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο

Περί τίνος πρόκειται: Ο σπουδαίος Ιρλανδός σκηνοθέτης, που μερικά χρόνια νωρίτερα μας είχε χαρίσει το The Company of Wolves και μερικά αργότερα το Breakfast on Pluto, δημιουργεί μια εμβληματική κινηματογραφική ιστορία όπου ένας εκτελεστής του ΙΡΑ βρίσκει την λύτρωση στον έρωτα με την ερωμένη ενός από τα θύματά του.

Γιατί να το δούμε: Γιάτι είναι η καλύτερη ταινία του Νιλ Τζόρνταν, μια από τις καλύτερες ταινίες των 90s, μια αιώνια ιστορία που είναι εξίσου πολιτικό θρίλερ και αισθαντικό μελόδραμα – και περιλαμβάνει ένας από τα πρώτα μεγάλα ανοίγματα του mainstream κινηματογράφου προς την transgender σεξουαλικότητα. Σημειωτέον ότι η προβολή θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Athens Pride.

Χρυσοδάκτυλος (Goldfinger, 1964) του Γκάι Χάμιλτον

Πότε: Παρασκευή 15 Ιουνίου

Πού: Ακαδημία Πλάτωνος

Περί τίνος πρόκειται: Ε, ΟΚ, ξέρετε περί τίνος πρόκειται. Είναι η τρίτη ταινία Τζέημς Μποντ, έχει Σον Κόνερι στο ζενίθ του, τα γνωστά.

Γιατί να το δούμε: Δεν θα σας πιέσω να το δείτε, γιατί βαριέμαι πολύ τον Τζέημς Μποντ. Συγνώμη. Πάντως το Goldfinger θα προβληθεί στα πλαίσια του αφιερώματος «Κλασικά Εικονογραφημένα» σε συνεργασία με το British Council.

Τα Βήματα που Γοητεύουν (Strictly Ballroom, 1992) του Μπαζ Λούρμαν

Πότε: Πέμπτη 21 Ιουνίου

Πού: Πεζόδρομος Ερμού

Περί τίνος πρόκειται: Είναι η πρώτη ταινία του υπέροχου Μπαζ Λούρμαν κι επίσης το πρώτο μέρος της άτυπης fabulous τριλογίας του που συνεχίστηκε με τα Romeo + Juliet και Moulin Rouge. Εδώ, λοιπόν, παρακολουθούμε την ιστορία ενός νεαρού χορευτή που έχει βάλει στόχο να κερδίσει τον εθνικό διαγωνισμό ballroom με το ιδιαίτερο στυλ του.

Γιατί να το δούμε: Γιατί ο Λούρμαν είναι ένας αρκετά υποτιμημένος δημιουργός (και η σειρά του, The Get Down, κόπηκε πολύ άδοξα πέρυσι) και η ταινία είναι ένα φαντασμαγορικό και πολύχρωμο παραμύθι ευφορίας.

Ο Μικρός Δραπέτης (1968) του Σταύρου Τσιώλη

Πότε: Δευτέρα 25 Ιουνίου

Πού: Σινέ Ριβιέρα, Εξάρχεια

Περί τίνος πρόκειται: Είναι η πρώτη ταινία του Σταύρου Τσιώλη και προβάλλεται ως φόρος τιμής για τα 50 χρόνια του στο ελληνικό σινεμά σε συνεργασία με τη Χαμένη Λεωφόρο του Ελληνικού Σινεμά. Ο Μικρός Δραπέτης αφηγείται την ιστορία δύο μικρών παιδιών κι ενός περιοδεύοντος θιάσου στην σκοτεινή πλευρά της Αθήνας.

Γιατί να το δούμε: Για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί είναι η αρχή της πορείας ενός υπέροχου δημιουργού που είναι πολλά, πάρα πολλά περισσότερα απ’ ό,τι οι αξιομνημόνευτες καλτ ατάκες του Ας Περιμένουν οι Γυναίκες. Δεύτερον, γιατί δεν το έχουμε δει ούτε εμείς και το περιμένουμε με χαρακτηριστικό ενθουσιασμό.

Ηλέκτρα (1962) του Μιχάλη Κακογιάννη

Πότε: Σάββατο 30 Ιουνίου

Πού: Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

Περί τίνος πρόκειται: Είναι η αρχή των κινηματογραφικών μεταφορών του αρχαίου δράματος από τον Μιχάλη Κακογιάννη (έπειτα ακολουθούν οι Τρωάδες και η Ιφιγένεια) και είναι μάλλον το ανώτατο σημείο συνάντησης αυτών των δύο μορφών τέχνης, αποσπώντας μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας κι ένα βραβείο Καλύτερης Κινηματογραφικής Μεταφοράς στις Κάννες – μεταξύ αρκετών άλλων.

Γιατί να το δούμε: ΟΚ, η ταινία είναι καταπληκτική κι η Ειρήνη Παππά δίνει μια απ’ τις πιο συγκλονιστικές γυναικείες ερμηνείες της δεκαετίας του ’60. Το εντυπωσιακότερο όλων εδώ, βέβαια, είναι πως η Ηλέκτρα θα προβληθεί στην Επίδαυρο. Ναι, είναι η πρώτη φορά που προβάλλεται μια ταινία στην Επίδαυρο και όχι, δεν έχουμε ιδέα γιατί δεν είχε συμβεί ποτέ μέχρι τώρα γιατί η ιδέα είναι καταπληκτική.

 

Όλες οι ταινίες ξεκινούν στις 21.30, ενώ το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ για όλο το καλοκαίρι μπορείτε να το δείτε εδώ.

Best of internet