Στο μετρό μπαίνει ένα αγόρι γύρω στα 10, λέγοντας ότι οι γονείς του είναι άνεργοι, ότι έχει άλλα 3 αδέρφια και ότι πουλάει ημερολόγια και χριστουγεννιάτιακα μπρελόκ για να βοηθήσει στα έξοδα του σπιτιού…
Πετάγεται ένας κύριος και το ρωτάει “Έλληνας είσαι?”
Το παιδί απαντά καταφατικά χαμηλώνοντας το κεφάλι
“Ποια είναι η πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας?” το ρωτάει
Το παιδί σαστίζει
Ξαφνικά, πετάγονται 2-3 άλλοι και αρχίζουν να το ρωτάνε διάφορες ερωτήσεις γεωγραφίας και ιστορίας… προκειμένου να διαπιστώσουν αν είναι πραγματικά Έλληνας…
Να πούμε εδώ ότι ΡΙΣΠΕΚΤ για το απίστευτο κριτήριο ελληνικότητας.
Το παιδί είναι έτοιμο να βάλει τα κλάματα από τον βομβαρδισμό των ερωτήσεων
Γυρίζω σε έναν εκ των “ανακριτών” και τον ρωτάω, “εσείς κύριε γνωρίζετε ποια είναι η πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας?”
Με κοιτάζει και μου απαντά, “μα εγώ είμαι Έλληνας”…
“Αλλά δεν γνωρίζετε ποια είναι η πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας” του λέω
“Και τι σημασία έχει αν μου διαφεύγει τώρα? Αφού είμαι Έλληνας” μου απαντά
“Ε πώς σας διαφεύγει αφού είστε τόσο Έλληνας?” επιμένω
“Είμαι μεγάλος άνθρωπος και τα ξεχνάω, τι σημασία έχει?”
“Και το παιδί είναι 10 ετών και ίσως δεν τα έχει μάθει ακόμα” και “ίσως και να μην είναι Έλληνας, τι σημασία έχει?” συνεχίζω
Εκείνη τη στιγμή πετάγεται ο μικρός φωνάζοντας “κυρία το θυμήθηκα η Βέροια είναι… και είμαι από Αλβανία”
(Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω το τι άλλο ειπώθηκε…)
Πόσοι σκατάνθρωποι κυκλοφορούν εκεί έξω γμτ!!!
