Ένα 50% σαφές και 50% ακατανόητο μήνυμα έστειλε την Κυριακή το βράδυ ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Μιλώντας στους φανς που είχαν γεμίσει για άλλη μια φορά το Θέατρο Βράχων, ο γνωστός για τα γηπεδικά συνθήματα υπέρ του καλλιτέχνης αποχαιρέτισε το συναυλιακό κοινό του. Υπενθυμίζουμε ότι πριν 4 περίπου μήνες, ο «Θανάσης» για τους (κάμποσους) φίλους είχε προειδοποιήσει ότι θα υπάρξει αλλαγή καθεστώτος για τις ζωντανές εμφανίσεις.

Όπως είχε πει:

«μετά από αρκετά χρόνια συναυλιών, φορτισμένα με μια απρόσμενη ανταπόκριση και αγάπη, φτάνει στο τέλος της η “Διονυσιακή” περίοδος. (Αν και όταν επιστρέψω, το Απολλώνειο στοιχείο θα υπερτερεί).»

Κάτι τέτοιο αλλά σε πιο συναισθηματικό και πιο μακροσκελές είπε και τώρα, παίρνοντας το μικρόφωνο ακριβώς πριν το «Σιμούν». Όπως είπε:

«Σιμούν και αποχαιρετισμός. Κρατήστε τα τραγούδια και ’μένα ξεχάστε με! “Λοιπόν, θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ! Και εσάς που είστε εδώ σήμερα -και αυτούς που ήτανε στο παρελθόν… Το μεγαλύτερο που έχετε κάνει είναι ότι παραβλέψατε τις ανεπάρκειές μου – ναι ρε γαμώτο! Και σταθήκατε στην ουσία. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν είναι εύκολο αυτό. Το επόμενο διάστημα θα συναντιόμαστε δισκογραφικά – τουλάχιστον. Θέλω να πω όμως το εξής: – Το λέω συνέχεια θα το πω για ακόμη μία φορά.

Νομίζω ότι η ανταπόκριση που υπήρχε και η αγάπη… Νομίζω ήταν υπερβολική! (γέλια) Ακούστε, ακούστε… θα το εξηγήσω για μία ακόμα φορά. Αυτό που έκανα, δηλαδή να ασχοληθώ με τα τραγούδια… εντάξει, ήταν μία ανάγκη που δεν μπορούσα να την ελέγξω…

Αντιλήφθηκα όμως ότι το έκανα για τη δικιά μου την ύπαρξη. Για να μπορέσω να σταθώ όρθιος σ’ αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο που είναι η ζωή, έτσι; Άρα, εν ολίγοις , η δημιουργία είναι μία εγωιστική διαδικασία. Το λέω συνέχεια… Αυτό που στεφανώνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι η θυσία -παιδιά- κι εγώ δεν ένιωσα ότι θυσίασα κάτι.

Οπότε… Κρατήστε τα τραγούδια και ’μένα ξεχάστε με! Επίσης θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους συνεργάτες. Και τους σημερινούς και αυτούς που υπήρχαν στο παρελθόν, που μ’ αντέξανε… Μ’ αντέξανε…

Βλέπω διάφορα πρόσωπα εδώ και μπροστά και στους συνεργάτες, λυπημένα και στενοχωρημένα κλπ. Μη στεναχωριέστε! Ζήστε τη στιγμή! Ζήστε το παρόν! Σα να μην υπάρχει αύριο! Αλλά όμως, αλλά όμως… Όχι άτσαλα, να θυμάστε πάντα αυτούς που υπήρξαν πριν από μάς και αυτούς που θα υπάρξουν μετά από εμάς.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου.»

Εντάξει εμείς ελπίζουμε ο άνθρωπος να μην έχει προβλήματα υγείας, για περίπτωση Πυξ Λαξ δεν το κόβουμε έτσι κι αλλιώς.