Quantcast
THE STREAM

Πανελλήνιες: «Γλύκανε λίγο μωρή» προτείνει στις φεμίνιστριες σημερινό θέμα στη Νεοελ. Γλώσσα

Το Υπουργείο Παιδείας σε ρεσιτάλ προσπάθειας να κάτσει με την (αντι)φεμινιστική νεολαία


THE NEWSROOM · 2 Ιουνίου 2023

Τι σκέφτονταν άραγε οι άνθρωποι που έβγαλαν τα θέματα για τις Πανελλήνιες στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας (Γενικής Παιδείας); Μάλλον ότι δημοσιεύουν κάποιου είδους Καλές Άποψεις σε hot θέματα της εποχής, όπως ο φεμινισμός, η τοξική αρρενωπότητα, οι γυναικοκτονίες κλπ. Κατά πάσα πιθανότητα θα απορούν με τα γαμωσταυρίδια που ήδη τρώνε, αλλά σε αυτή τη χώρα ποτέ δεν ξέρεις – μπορεί να θεωρούν ότι οι απόψεις που διατυπώθηκαν σε ένα από τα κείμενα είναι κεντρώες ή μετριοπαθείς ή να μην τους νοιάζει τίποτα πήγαν για το viral όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου με τους ληστές τραπεζών.

Αναφερόμαστε κυρίως στο δεύτερο κείμενο, που υπογράφεται από την Γαλλίδα συγγραφέα Μπελίντα Κανόν και δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στο Βήμα:

Και πιο συγκεκριμένα, στο σημείο που κάνει έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε κλασικές φεμινίστριες (που είναι οκ) και σε νεοφεμινίστριες που λανσάρουν τη μόδα της αυτοθυματοποίησης των γυναικών:

«Ο κλασικός φεμινισμός του 20ού αιώνα, τον οποίο εξέφρασε η Σιμόν ντε Μποβουάρ, μαχόταν για την ισότητα ανδρών και γυναικών αντιμετωπίζοντάς τους ως άτομα, ως ανθρώπους. Στον 21ο αιώνα, και κυρίως μετά το 2010, βλέπουμε την ανάδειξη του «φεμινισμού της διαφοροποίησης», ενός ρεύματος που επιμένει στις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, τις οποίες θεωρεί αγεφύρωτες. Προφανώς και υπάρχουν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, όμως στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής μας είμαστε άτομα, άνθρωποι που δρούμε: είμαι συγγραφέας, είμαι εκπαιδευτικός, είμαι ορειβάτης, είμαι κηπουρός.

Είμαι δηλαδή ένας άνθρωπος που ασχολείται με αυτές τις δραστηριότητες, όχι πρωτίστως μια γυναίκα που ασχολείται με όλα αυτά. Σήμερα, οι νεοφεμινίστριες προτάσσουν διαρκώς ότι οι γυναίκες είναι μια ομάδα θυμάτων, η οποία διατρέχει μονίμως τον κίνδυνο να υποστεί βία κάθε μορφής, όχι διακρίσεις εις βάρος τους αλλά βία, επειδή είναι γυναίκες. Αυτό το νέο ρεύμα εγγράφεται στο δημόσιο διάλογο περί ταυτοτήτων: είμαι γυναίκα, αυτή είναι η ταυτότητά μου. Και αυτομάτως, είμαι θύμα. Είναι τόσο έντονος αυτός ο διάλογος περί θύματος ώστε ενίοτε το να είσαι θύμα γίνεται εύσημο, πρόκειται για ιδεολογία που εκφράζεται ως «πάθος για θυματοποίηση»».

Η άποψη της κυρίας Κανόν σίγουρα ήταν αυτό που έλειπε από τη συζήτηση για αυτά τα θέματα στην Ελλάδα. Ίσως αν κάποιος είχε υπενθυμίσει σε κάποιο από τα δεκάδες θύματα γυναικοκτονίας στη χώρα μας ότι δεν πρέπει να θυματοποιούνται, τώρα να ήταν μαζί μας και να είχαν γίνει όλες Πρόεδροι της Δημοκρατίας. Ίσως αν κάποιος διαβάσει δυνατά το κείμενο της 100 φορές κοιτώντας την Ανατολή να επιστρέψουν από το υπερπέραν για να την κεράσουν σουβλάκια σε ένα παγκάκι στο Πασαλιμάνι.

Να πούμε εδώ ότι στη συνέχεια η συγγραφέας πιτσάρει τη δική της πρόταση για έναν πιο χαρωπό φεμινισμό, ο οποίος λογικά δε θα ασχολείται με μίζερα πράγματα όπως φονικά και κακοποιήσεις:

«ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα χαρούμενο, «ένα κίνημα που ωθεί τις γυναίκες να αποκτήσουν περισσότερη ισχύ, να διεκδικούν την ισότητα με τους άνδρες. Οταν προτάσσουμε το φύλο, ή το χρώμα του δέρματος ως ταυτότητα, επί της ουσίας επιμένουμε σε χαρακτηριστικά μας τα οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Οι “κλασικές» φεμινίστριες επιμένουμε στα χαρακτηριστικά που μπορούμε να αλλάξουμε, επιμένουμε στην ελευθερία, στη δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα. Αντιθέτως, ο νεοφεμινισμός και οι θεωρίες ταυτότητας φύλου επιμένουν σε ένα είδους ντετερμινισμού, τον οποίο εμείς επιδιώκουμε να ξεπεράσουμε”

Κυριολεκτικά τους προτείνει αυτό:

Η υποδοχή του κοινού ήταν ιδιαίτερα χαρωπή πάντως:

Να πούμε εδώ ότι ήταν με αυτά ακριβώς τα θέματα που έμελλε να εξεταστεί ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος:

Μιλώντας σχετικά ο Κωνσταντίνος Δούνας, διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Φωκίδας, είπε για τον Αναγνωστόπουλο πως :«προσήλθε κανονικά στις εξετάσεις, 9 η ώρα έφτασαν τα θέματα στις φυλακές. Στις 12 θα τελείωνε. Μέσα στην αίθουσα είναι δύο επιτηρητές. Είχαμε δύο υποψήφιους, ο ένας απουσίαζε κι έδωσε μόνος του ο Αναγνωστόπουλος.»

Τα είχε πει η γυναίκα, απλά δεν την ακούνε:

Best of internet