Άλλη μια επίδειξη της γιγαντιαίας αντιληπτικής ικανότητας του μας έκανε σήμερα το πρωί ο αγαπημένος μας γαλάζιος βουλευτής, Γιάννης Λοβέρδος. Ο πολυviral (κατά το πολυνίκης) δημοσιογράφος/πολιτευτής τοποθετήθηκε χτες για το ζήτημα του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ και φυσικά κατάφερε αμέσως να πείσει με τα επιχειρήματα του ότι το νομοσχέδιο ίσως είναι ακόμη πιο επικίνδυνο κι από όσο υποστήριζαν οι επικριτές του. Όπως είπε στην ολομέλεια της Βουλής στις 19/5 ο γίγαντας της πολιτικής: «Το παιδί έχει ανάγκη και τους δυο του γονείς. Και, ξέρετε, ένα διαζύγιο μπορεί να είναι πολύ σκληρό και να έχουν συγκρουστεί οι γονείς. Μπορεί να είσαι ένας κακός σύζυγος, αλλά μπορεί να είσαι καλός γονιός. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου. Μπορεί εγώ να χώρισα με τη γυναίκα μου και να έχω πάθος εναντίον της αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαι κακός πατέρας. Όπως αντίστροφα, μια γυναίκα την οποία ο άνδρας της την απατά, την έδερνε, την κακοποιούσε και έχει μίσος εναντίον του πρώην άνδρα της, όμως παρόλα αυτά έχει το παιδί το δικαίωμα να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς.» Ε να μην έχει το παιδί δικαίωμα (ή, wink wink, υποχρέωση) να μεγαλώσει με έναν κακοποιητή; Ο οποίος φυσικά μπορεί φερ’ ειπείν να χτυπάει τη μητέρα, αλλά θα είναι Winnie the Pooh με το παιδί. Όπως καταλαβαίνετε, η δήλωση αυτή προκάλεσε κατακραυγή από τα πολιτικά κόμματα, τα media (1, 2, 3) και τα social media, όπου μεταξύ των πολλών ξεχωρίσαμε την εξαιρετικά καίρια τοποθέτηση του γνωστού διακοσμητή Σπύρου Σούλη: «Ο πατέρας που δέρνει και κακοποιεί την σύζυγο του, όχι, δεν έχει δικαίωμα στην συνεπιμέλεια του παιδιού του, έχει δικαίωμα να βλέπει το παιδί του στο επισκεπτήριο της φυλακής, ΑΝ το παιδί το θέλει. Ντροπή σας να λέτε τέτοια πράγματα μέσα στη Βουλή!» Ο πατέρας που δέρνει και κακοποιεί την σύζυγο του, όχι, δεν έχει δικαίωμα στην συνεπιμέλεια του παιδιού του, έχει δικαίωμα να βλέπει το παιδί του στο επισκεπτήριο της φυλακής, ΑΝ το παιδί το θέλει.Ντροπή σας να λέτε τέτοια πράγματα μέσα στη #Βουλη !#συνεπιμελεια #Λοβερδος — Spiros Soulis (@spirossoulis) May 20, 2021 Φυσικά, ένας Γιάννης Λοβέρδος δε θα μπορούσε παρά να το συνεχίσει.Έτσι, ανέβασε στο Facebook μια φωτογραφία από τη Βουλή όπου στέκεται ευθυτενής στη Βουλή σαν να βγαίνει φωτογραφία σε πανηγύρι σε χωριό το 1930, την οποία συνόδευσε με το εξής σχόλιο (όπου προφανώς δεν ανακαλεί τίποτα από την συγκεκριμένη φράση που προκάλεσε τις αντιδράσεις): «Για μια ακόμη φορά τα τρολ του ΣυΡιζΑ, εκμεταλλευόμενο την ανθρωποφαγία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, απομόνωσαν μια φράση μου από την ομιλία μου χθες στη Βουλή για να ισχυριστούν δήθεν ότι αποδέχομαι την βία κατά των γυναικών. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι εχω κάνει αγώνα κατά της ενδοοικογενειακής βίας την οποία καταδικάζω ανεπιφύλακτα. Πόσο ανόητοι είναι πια. Αυτό που είπα χθες,και στο οποίο επιμένω είναι ότι η επιμέλεια των τέκνων δεν μπορεί να προσδιορίζεται με κυβερνητική απόφαση η με νομοθετική ρύθμιση αόριστα χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι ιδιαίτερες ανά περίπτωση συνθήκες. Αλλά μόνον με απόφαση του φυσικού δικαστή ο οποίος γνωρίζει και τα δεδομένα στην κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Δεν είναι δυνατόν να αφαιρείται με νόμο απ’ όσους γονείς έχει βγει εις βάρος τους το διαζύγιο επειδή ήταν κακοί σύζυγοι η γιατί απατούσαν τον η την σύζυγο τους, η δυνατότητα να βλέπουν τα παιδιά τους. Αλλά ούτε να επιβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις υποχρεωτικά η συνεπιμέλεια. Αυτό δεν θα το κρίνει ούτε η κυβέρνηση με απόφαση της ούτε η Βουλή με ένα νόμο γενικά κι αόριστα. Θα το κρίνει ξεχωριστά ανά περίπτωση ο φυσικός δικαστής όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτοσμένες χώρες του κόσμου. Από κει και πέρα, το να επιχειρείται να αποδοθεί σε μένα η κατηγορία οτι αποδέχομαι την ενδοοικογενειακή βία, είναι τουλάχιστον γελοίο κι άθλιο. Εχω κατ’ επανάληψη γράψει κατά της βίας, και μάλιστα μέσα στην οικογένεια. Αλλά είναι τόσο μεγάλη η ένδεια των επιχειρημάτων των συριζαίων, που με παρωχημένες σταλινικές λογικές προσπαθούν να ασκήσουν αντιπολίτευση. Ντροπή τους!» [break height=50] [break height=50] Η αλήθεια είναι ότι τόσους σταλινικούς από τη Σοβιετική Ένωση πριν το 1953 είχαμε να δούμε.
