Αν πιστεύετε κι εσείς ότι καιρό είχε να γίνει στην χώρα μας ένα καλό κυνήγι προδοτών και εχθρών της πατρίδας αγαπητές φίλες και φίλοι, μόλις βρήκατε αυτό που περιμένατε. Ο εχθρός όμως αυτή τη φορά δεν έρχεται από τα σύνορα με τη χώρα του Μπάνσκο όπου κάνει σκι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, αλλά από την μακρινή και παγωμένη συνοριογραμμή με τα Άνω Πατήσια, δηλαδή από την εξωτική Νέα Χαλκηδόνα της Αθήνας. Εκεί, ο πατροπαράδοτος θεσμός της μαθητικής παρέλασης, μέσω του οποίου οι μαθητές τιμούν τους δημάρχους και τους μητροπολίτες ατσαλώνονται με άψογο βήμα ώστε να μακαιρώσουν μία μέρα τον οχτρό, μαγαρίστηκε από κάποιους άγνωστους πράκτορες του χάους. Πιο συγκεκριμένα, μία μικρή ομάδα άτιμων θηλυκών εισέβαλε μπαμπέσικα στην παρέλαση για να τη μολύνει με ένα σκετσάκι των σίγουρα ανθελλήνων Monty Python. Όπως μπορείτε να δείτε στο βίντεο, η 10μελής ομάδα αποφάσισε να αποδώσει τιμές στο Ministry of Silly Walks αντί να κοιτάξει με φλογερό πατριωτισμό τον δήμαρχο Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, Γιάννη Βούρο: Με αυτά τα δηλητήρια έχει ποτιστεί η νεολαία μας: Η κίνηση προκάλεσε την ψύχραιμη αντίδραση του δημάρχου Γιάννη Βούρου, ο οποίος χαρακτήρισε τις κοπέλες «γελοία υποκείμενα»: [break height=50] [break height=50] Ευτυχώς το πατριωτικό ελληνικό κοινό κρύβει μέσα του τόση πολλή σοφία: [break height=50] [break height=50] Φυσικά οι 10 πράκτορες της Νέας Τάξης ομολόγησαν από μόνες τους πως ήρθαν από αλλού στη συγκεκριμένη παρέλαση για να πλήξουν το ακμαιότατο ηθικό του μαθητικού στρατεύματος. Μέχρι και μανιφέστο έβγαλαν, όπου δηλώνουν ότι ο καθοδηγητής τους είναι κάποιος ξένος στρατάρχης ονόματι John Cleese: Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα; Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα; Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους; Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις. Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας. Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι. Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά. Τι κοινό μπορεί να’χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να’χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού. Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό. Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για “προβληματικά παιδιά”. Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων. Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν. Υ.Γ. Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα. 10 “στρατιωτάκια” της υπο-κριτικής τέχνης Αργότερα κυκλοφόρησε και ένα βίντεο με το μανιφέστο των 10, όπου μιλούν για το σκεπτικό της κίνησής τους: Σε περίπτωση που χρειάζεστε ένα σφηνάκι αγνού πατριωτισμού μετά από τόση ανθελληνική προπαγάνδα, μπορείτε πάντα να ανατρέξετε στον Γιάννη Βούρο να σεληνιάζεται με τον ύμνο της ΑΕΚ:
