Η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία μας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει λίγη παραπάνω ψυχραιμία. Είναι επίσης γεγονός ότι η λέξη ψυχραιμία χρησιμοποιείται πλέον (ειδικά από το μέσο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή) αρκετά συχνά για να χαρακτηρίσει κοινωνικές συμπεριφορές που θα ταίριαζαν στην εποχή του Τζένγκις Χαν, όμως ένας κάτοικος της Θεσσαλονίκης έκανε μία αρκετά φιλότιμη προσπάθεια να την επαναφέρει στο αρχικό της νόημα.

Το ζήτημα που προέκυψε λοιπόν ήταν το παρκάρισμα πάνω σε πεζοδρόμιο που χάριζε κάθε μέρα σε μια γειτονιά του Φαλήρου στη Θεσσαλονίκη ένας άγνωστος οδηγός. Ένας από τους γείτονες του, γοητευμένος προφανώς από την επιμέλεια του παρκαρίσματός του, το οποίο μάλιστα κατακτούσε κάθε μέρα κι ένα μεγαλύτερο κομμάτι του πεζοδρομίου, αποφάσισε να κάνει κάτι γι’αυτό.

Πιο συγκεκριμένα, αποφάσισε να το του γράψει ένα ανώνυμο σημείωμα. Αυτό που έκανε τη διαφορά ψυχραιμίας εδώ είναι ότι ο Βούδας γείτονας κατάφερε να γράψει ένα σημείωμα το οποίο όχι μόνο δεν περιείχε φράσεις όπως «θα έχεις πολύ κακό πρόβλημα» και «ΓΤΧΣ», αλλά και να ενσωματώσει άλλες όπως «αγαπητέ γείτονα», «τι θα έλεγες» και «σκέψου το!».

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το μήνυμα, το οποίο αποθανάτισε μία αναγνώστρια του thestival.gr:

 «Αγαπητέ γείτονα έχω μια τρελή ιδέα. Τι θα έλεγες να παρκάρεις σαν άνθρωπος και να μην έκλεινες κάθε φορά και περισσότερο το πεζοδρόμιο; Σκέψου το!»

Από την άλλη καλό θα ήταν να τον δει κι ένας γιατρός, δεν είναι φυσιολογικά αυτά τα πράγματα.