Όπως θα έλεγε και η γιαγιά μας, «when the going gets tough, the tough get going», μόνο που η σημερινή μέρα δεν αφορά τις γιαγιάδες μας, αλλά τον ανθό της Ελληνικής νεολαίας. Οι Πανελλήνιες εξετάσεις, το διαχρονικό εκπαιδευτικό ΣΠΕΝ που περνάνε οι μαθητές των σχολείων της χώρας ξεκίνησαν σήμερα για τους υποψήφιους των Γενικών Λυκείων (και χτες για αυτούς των ΕΠΑΛ), με το μάθημα που έκανε την εκκίνηση να είναι ως συνήθως αυτό της Νεοελληνικής Γλώσσας – Έκθεσης.

Και χωρίς να θέλουμε να προκαταβάλουμε τα αποτελέσματα της μαθητιώσας νεολαίας, η πρώτη ματιά στα θέμα μας κάνει να υποψιαζόμαστε πως η φάση οδεύει προς το κλασικό πλέον αποτέλεσμα της ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΣ. Σε μια έκρηξη διάθεσης για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ (σχεδόν τόσο σοβαρά όσο οι ερωτήσεις στις φιναλίστ των καλλιστείων Miss Υφήλιος), οι συντάκτες των θεμάτων της Έκθεσης έγραψαν στον παπανούτσο τους τα εσκαμμένα και το τερμάτισαν με θέματα αρκετά καψωνικά ώστε να ζηλέψει και ΕΠΟΠ επιλοχίας.

Πιο συγκεκριμένα, ο καμός (αναλυτικά εδώ) ξεκίνησε με ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ιταλού συγγραφέα Norberto Bobbio, «Το μέλλον της δημοκρατίας», το οποίο σίγουρα κατάφερε να βάλει τα υποψήφια μαθητόπουλα στο mood με μια επιλογή που ήταν 100% σίγουρο πως δεν έχουν ξανακούσει στη ζωή τους. Για να δέσει το γλυκό, το κείμενο περιείχε αναφορές στους φιλοσόφους Καρλ Πόπερ και Γκέοργκ Χέγκελ, οι οποίες αξιοποιήθηκαν δεόντως στις ασκήσεις του κειμένου.

Είναι βέβαιο πως οι μαθητές δεν πανικοβλήθηκαν καθόλου όταν φράσεις όπως «… ο Χέγκελ χαρακτήρισε την Ιστορία ως “απέραντο σφαγείο” …» και «… η μικρή φλόγα της λογικής που φωτίζει την πορεία μας.» σημάδεψαν τα πρώτα λεπτά των φετινών Πανελληνίων:

Το εν λόγω εξεταστικό κοκτέιλ Μολότοφ ολοκληρώθηκε με το κυρίως πιάτο, δηλαδή το θέμα της έκθεσης:

«Για να διατηρούν τις βασικές τους αρχές, οι σύγχρονες δημοκρατίες βασίζονται στη δράση των ενεργών πολιτών» είναι το θέμα αφιερώματος στην ηλεκτρονική εφημερίδα του σχολείου σου.
Σε ένα άρθρο 500-600 λέξεων να παρουσιάσεις τεκμηριωμένα τις θέσεις σου για το θέμα, εστιάζοντας:
α. στις ενέργειες με τις οποίες ο πολίτης κάνει πράξη τη δημοκρατία στην καθημερινότητά του, και
β. στις δράσεις με τις οποίες το σχολείο μπορεί να συμβάλλει στη διαμόρφωση ενεργών πολιτών με δημοκρατικό ήθος.»

Τ0 μόνο σίγουρο αποτέλεσμα είναι πως με τις διατυπώσεις για «ειρηνικές επαναστάσεις» και όλα τα υπόλοιπα( όπως ότι ο Καρλ Μαρξ ήταν μαθητής του Χέγκελ), ο Άδωνις Γεωργιάδης θα είναι βέβαιος από’δω και πέρα πως η Κοινωνιολογία έχει σαν σκοπό της να μετατρέψει τη νεολαία μας σε Μπολσεβίκους.