Από τότε που μαθεύτηκε ότι τελικά ο Γιώργος Αυτιάς και η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν, ήταν βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε σε τέτοιες θλιβερές στιγμές από αυτή την ιστορία. Ο Γιώργαρος ήθελε να κατέβει ευρωβουλευτής, η Πειραιώς ήθελε να τον κατεβάσει για βουλευτή όπου θέλει αυτός – τελικά δε συμφώνησαν και το ειδύλλιο αυτό έμεινε ανεκπλήρωτο.

Από τότε πέρασαν μήνες δίσεκτοι, η ΝΔ σάρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, οι συνάδελφοι του Αυτιά Μπάμπης Παπαδημητρίου και Κωνσταντίνος Μπογδάνος κατεβαίνουν για βουλευτές, ακόμη κι ο ισχυρός άνδρας του κλάδου των κεραλειφών Κυριάκος Βελόπουλος εξελέγη ευρωβουλευτής. Όπως καταλαβαίνετε, η αδικία αυτή έχει γεννήσει ένα παράπονο πικρό στον Γιώργο Αυτιά, το οποίο φουσκώνει μέσα του σαν κέικ και είναι αδύνατο να μην εκφραστεί δημόσια, με την ίδια χάρη που είχε εκφράσει την στήριξή του στον περιφερειάρχη Αττικής, Γιώργο Πατούλη:

Ακόμη και την ώρα του ιερού καθήκοντος της δημοσιογραφίας. Αυτό ακριβώς συνέβη την ώρα που ο Αυτιάς μιλούσε με τον νέο περιφερειάρχη Αιγαίου, με τον νέο περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου (και καταγάλανο σαν τα νερά του), Κωνσταντίνο Μουτζούρη.

Εκεί ο Αυτιάς ξεκίνησε δίνοντας συμβουλές:

«Η τηλεόραση είναι το πιο μεγάλο κόμμα εκ των πραγμάτων, οπότε καταλαβαίνετε ότι τα νησιά θέλουν στήριξη. Κατ’ αρχήν θα πάρετε τηλέφωνο τον Τζιτζικώστα να σας πει πώς θα πετύχετε 100% απορρόφηση των κονδυλίων. Είναι ο πιο πετυχημένος περιφερειάρχης. Δεύτερον, θα πάτε στη Σάμο και στα νησιά που θέλουν κονδύλια.»

Η κουβεντούλα με τον Μουτζούρη όμως έκανε κάτι μέσα στο Γιώργο να ραγίσει, οπότε στη συνέχεια δεν κατάφερε να μην τονίσει ότι έπρεπε να γίνει και ο ίδιος ευρωβουλευτής:

«Μένω δημοσιογράφος, θα σας βοηθούσα αν πήγαινα στις Βρυξέλλες, να σου κόβω κονδύλια. Και να κάνω μεγάλο αγώνα.»

Δείτε το βίντεο:

Αυτή ακριβώς είναι η φάση, η φάση του ανθρώπου που κάνει λειτούργημα και το ξέρει:

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τεράστιο πλήγμα για τη χώρα, αλλά εμείς χαιρόμαστε που θα τον κρατήσουμε εδώ για κάτι τέτοια:

Και κάτι τέτοια:

Μόλις μπήκε το καλοκαίρι, δεν μπορούμε να είμαστε σαν κηδείες: