Μπορεί να έχουμε χάσει αμετάκλητα την παιδική μας ηλικία, όμως εδώ και δύο χρόνια τώρα έχουμε τουλάχιστον πίσω το Ρουκ Ζουκ και κάτι είναι κι αυτό. Μάλλον, δηλαδή. Σε κάθε περίπτωση, από το 2017 που ξαναξεκίνησε στον ΑΝΤ1 με τη Ζέτα Μακρυπούλια στη θέση της Μαίρης Μηλιαρέση, το γνωστό τηλεπαιχνίδι συνεχίζει να μας δίνει τακτικά δωράκια.

Και παρότι η κληρονομιά εκπληκτικών στιγμιότυπων του 2018 όπως ο θρυλικός Πουτσόφσκι είναι κατά κοινή ομολογία πολύ βαριά, το τηλεπαιχνίδι φαίνεται πως μπήκε με αρκετή φούρια και στο 2019. Μαζέψαμε μερικά από τα εκλεκτά highlights του:

Όποιος μιλάει με θάρρος για βρακιά, κερδίζει σε κάθε μάχη (Σουν Τζου)

 Εδώ έχουμε ένα κλασσικό παράδειγμα, όπου πήγαιναν τρένο με τη χρήση της εσωρουχολογίας, μέχρι που η τρίτη σειρά παίκτρια θυμήθηκε ότι την εκπομπή τη βλέπει και η γιαγιά της η θεούσα που είναι καντηλανάφτισσα στην εκκλησία, με αποτέλεσμα να προσπαθήσει να αποφύγει να χρησιμοποιήσει βρακιά σαν σημεία αναφοράς και να το γυρίσει στη ζωγραφική. Το αποτέλεσμα ήταν η ήττα, κάτι το οποίο μας διδάσκει ότι υπάρχει λόγος που δεν πηγαίνουμε πλέον στο κατηχητικό.

 

Όταν δεν έχεις ιδέα από Γαλλικά

Κάπως έτσι απέτυχε η προσπάθεια του φίλου να δώσει τη λέξη «τρόμπας» με τη χρήση του μεταφορικού λόγου, ακόμα κι όταν χρησιμοποίησε την κομβική για τη Νέα Ελληνική λέξη «μαλάκας». Μάλλον δεν είχε εμπειρία από ελεύθερο camping, αλλιώς θα γνώριζε ότι η τρόμπα είναι επίσης αυτό που έχει την μαγική ιδιότητα να βρίσκεται πάντα στο γκαράζ ή στην αποθήκη του σπιτιού στην Αθήνα, όταν εσύ έχεις πιάσει Γαύδο και βρίσκεσαι σε απόλυτη ανάγκη.

Όταν θυμάσαι ότι η Βιολογία δεν έχει μόνο ένα κεφάλαιο

Το θέμα είναι πάνω απ’όλα να μπορείς να συνεννοηθείς με τον άλλο για να βρεθεί η λέξη, άμα τώρα μερικοί ξενέρωτοι σοκαριστούν δικαίωμά τους, δημοκρατία έχουμε. Η αλήθεια βέβαια είναι πως η ορνιθολογική προσέγγιση φάνηκε να είναι πιο αποτελεσματική, αλλά έτσι πάνε αυτά. Θα μπορούσε βέβαια να δοκιμάσει τη λέξη «ορνίθι» (ψητό και μη), αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή.

Όταν δεν έχεις ιδέα από κάπνισμα και δε σου βρίσκεται και η λέξη «πεολειχία»

 Το κλίμα «τι προστυχιές είναι αυτές που λέτε» συνεχίστηκε ακάθεκτο με την αναζήτηση για τη λέξη πίπα, όπου πρέπει να σημειωθεί ότι κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν αποφάσισε να στραφεί σε πατροπαράδοτες λύσεις όπως ο Γκάνταλφ ή έστω ο Σέρλοκ Χολμς. Αυτή είναι η Ελλάδα μας όπως φαίνεται, κυρίες και κύριοι, βράζει το αίμα της.

Αυτό το απίστευτα καυλωμένο δελφίνι

Η αλήθεια είναι πως εδώ είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου το πόσο θέλουμε να μάθουμε το μονοπάτι που πήρε η σκέψη του εν λόγω μύστη φτάνει μεν μέχρι τα ουράνια, αλλά ταυτόχρονα παίζει τρελό ντέρμπι με το πόσο δεν θέλουμε να το μάθουμε. Δεν ξέρουμε αν ο παίχτης είχε κάποια περίεργη εμπειρία στο παρελθόν με την άγρια θαλάσσια ζωή, αλλά στο κάτω κάτω, μπορεί και να μην χρειάζεται να το γνωρίζουμε.

Μερικά πράγματα δεν είναι φτιαγμένα για θνητά μυαλά.