Δεν άντεξε άλλο απ’ότι φαίνεται στα μονοψήφια εκλογικά ποσοστά που λαμβάνει πλέον το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ ο Θανάσης Χειμωνάς, που είχε διατελέσει έλος της Κεντρικής Επιτροπής και τομεάρχης Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ. Όντας μάλιστα λαλίστατος στην την προσωπική του σελίδα στο facebook (= έχει βριστεί με όλο τον ενήλικο πληθυσμό της χώρας κι ένα, από εκεί έκανε και την ανακοίνωση της αποχώρησης του, ρίχνοντας κι ένα αρκετά σεμνό λούσιμο με τη μορφή μπηχτής στην πρόεδρο του κόμματος, Φώφη Γεννηματά, στην οποία διευκρίνισε πως έστειλε επιστολή:

Αυτή είναι και η μπηχτή στη Φώφη στην οποία αναφερθήκαμε παραπάνω:

Την νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά για τη στήριξη που μου παρείχε όταν ήταν υπεύθυνη Τύπου, το 2012, αλλά και τον πρώτο καιρό της προεδρικής της θητείας. Μετά φυσικά τα πράγματα άλλαξαν…

Ένα από τα πιο kinky σημεία της κατάθεσης ψυχής του (η οποία ομολογουμένως είναι αρκετά σπαρταριστά γραμμένη) είναι και το σημείο στο οποίο αναλύει και το βασικό λόγο της αποχώρησής του:

Και εδώ φτάνουμε στον βασικό λόγο που αποχωρώ. Δεν μπορώ πλέον να υπερασπιστώ το κόμμα αυτό όπως έχει μεταλλαχθεί. Είναι σαν να πρέπει να υποστηρίξω τον Παναθηναϊκό σε ένα ευρωπαϊκό ματς. Απλώς, δεν μπορώ να το κάνω. Δεν εγκρίνω τις απόψεις του, τις θέσεις του- δεν είμαι καν σίγουρος ποιες ακριβώς είναι οι απόψεις και οι θέσεις του.

Δεν βρίσκω να έχω κοινά μαζί του, να με εκφράζει. Από τη στιγμή λοιπόν που δε συμφωνώ με ένα κόμμα γιατί να μένω; Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πανηγυρίζω επειδή το ΠΑΣΟΚ πήγε από το 5,5% στο 6,7% σε κάποια δημοσκόπηση ή να παραμυθιάζω τον κόσμο για «δεύτερες θέσεις» επειδή ο ξάδερφος του μπατζανάκη της θείας της πρώην μου άκουσε πως το γνωστό ιστορικό στέλεχος Φρόσω Κολοϊωάννου, ετών 97, είπε σε συντρόφους πως επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ.

 

Αρκετά λυρικό είναι επίσης και το σημείο στο οποίο μας περιγράφει τη ζωή του σαν πραγματικός απόστολος του ΠΑΣΟΚ, με ξύλο στους δρόμους και καταπίεση για τις ιδέες του περισσότερη κι από μέλος του ΚΚΕ στη Λακωνία τη δεκαετία του ’50:

Παράλληλα, στις συνήθεις ύβρεις που ακούω από τα συριζοτρόλ, άρχισα να βλέπω και πολλούς «συντρόφους», κυρίως νέας ηλικίας να σιγοντάρουν. Έφτασα στο σημείο να διαβάζω πως «διώχνω κόσμο» από το ΠΑΣΟΚ, πως «άτομα σαν τον Χειμωνά φταίνε που το ΠΑΣΟΚ έφτασε εδώ που έφτασε» (!). Λυπάμαι, αλλά εγώ έχω φάει πολύ ξύλο για το ΠΑΣΟΚ. Έχασα φίλους, δουλειές. Δεν ανέχομαι να μου κουνάνε το δάχτυλο άτομα που την κοπάνισαν το ‘10, το ‘12, ή το ‘15. Ούτε «παπαγαλάκια» που γλείφουν το τάδε ή το δείνα μεγαλοστέλεχος του κόμματος μπας και φάνε κάνα ψιχουλάκι.

Για να φτάσει τελικά σε έναν αποχαιρετισμό που η αλήθεια είναι πως κι εμάς μας συγκίνησε:

Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω:

[…]

Τους 73 ήρωες (ο 74ος ήμουν εγώ!) που υπέγραψαν για την υποψηφιότητά μου ως πρόεδρος.
Όλο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που πίστεψε σε μένα, βουλευτές, στελέχη, απλούς ψηφοφόρους. Τα παιδιά των PES Activists, της Νεολαίας και της ΠΑΣΠ που ήπιαν ποτάρες μαζί μου στην Αθήνα αλλά και σε Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, Ρέθυμνο, Κατερίνη, Πάτρα κ.ο.κ.