Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του αμερικάνικου remake του «Utopia» θέτουμε το καίριο ερώτημα: Χρειαζόμαστε πραγματικά ένα remake του Utopia; Και κατ’ επέκταση, χρειαζόμαστε πραγματικά οποιοδήποτε αμερικάνικο remake;
Πριν ξεκινήσουμε να κοιτάμε γιατί όχι, ένα disclaimer:
Disclaimer: Δεν είμαι κριτικός ταινιών, ούτε σειρών, είμαι απλά ένας τύπος που γκρινιάζει στο ίντερνετ, κι αυτή τη στιγμή αντιπροσωπεύω την υπερήφανη ομάδα των γκρινιάρηδων που πιστεύουν ότι «ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ» (Φυσικά χρησιμοποιούμε τον όρο «βρετανικό» και όχι «αγγλικό», γιατί δεν είμαστε τίποτα βασικά αμερικανάκια χαμπουργκεράδες.)
Τι περιμένουμε από το αμερικάνικο remake του Utopia; Καλή απόδοση δίνει το να είναι μια πιο light εκδοχή του αυθεντικού, στανταράκι παίζουμε ότι θα απλωθεί σε πολύ περισσότερα επεισόδια και σεζόν απ’ ό,τι χρειάζεται, ειδικά αν έχει επιτυχία και ταμείο βλέπω να πάμε αν ποντάρουμε σε αχρείαστο love story.
Οι βάσεις μας γι’αυτές τις τελείως αστήρικτες κατηγορίες; Μερικά ιστορικά απαράδεκτα παραδείγματα: Ένα από αυτά , ίσως το πιο τρανταχτό, είναι ο πιλότος του πολυαγαπημένου The IT Crowd με τον Joel McHale του Community στον ρόλο του Roy. Αν και είναι σχεδόν shot for shot remake απλά με hot ηθοποιούς, τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί μετατρέποντας την αγαπημένη σειρά των ανα κόσμο nerds σε μια αγνώριστη χλιαρότητα που ανταγωνίζεται τα χειρότερα επεισόδια του Big Bang Theory.
Θα μου πείτε αυτό το κόψανε εγκαίρως. Δυστυχώς το ίδιο δεν ίσχυσε και για το Life on Mars, του οποίου το (spoiler alert) γλυκόπικρο σοκαριστικό φινάλε, αντικαταστάθηκε με τέλος τύπου «τελικά ήταν όλα ένα όνειρο» για την αμερικάνικη version. Μια άλλη άκρως αποτυχημένη μεταφορά ήταν το Fawlty Towers, το οποίο προφανώς χωρίς John Cleese δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να λειτουργήσει. Ο αντίστοιχος Αμερικάνος Fawlty, με το όνομα Payne, ανταγωνίζεται σε cringe ακόμα και την άτυπη ελληνική μεταφορά της σειράς από τον Μάρκο Σεφερλή. Θα ‘λεγε κανείς ότι η μεταφορά ήταν ιδιαίτερα… PAYNEFULL (αχαχούχα).
Και δεν είναι βέβαια μόνο οι βρετανικές σειρές που έχουν υποστεί αυτή την τελείως αναίτια επίθεση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι και 2 απολαυστικά σκανδιναβικά noir. Tο The Killing, που αν και αρκετά επιτυχημένο, άπλωσε χωρίς κανένα λόγο την πλοκή του αντίστοιχου Forbrydelsen από 10 σε 20 επεισόδια, καθώς και το The Bridge που απλά πήρε το αντίστοιχο Bron, μετέφερε τη δράση από τη γέφυρα που ενώνει Δανία και Σουηδία στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού και αφαίρεσε κάθε ψυχή.
Μα σαν να σας ακούω να λέτε: «ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ THE OFFICE;». Εμ, βέβαια έπρεπε να το περιμένω. Έρχεται σε κάθε τέτοια συζήτηση. Ναι ξέρω ότι το αμερικάνικο office ήταν πολύ διασκεδαστικό, είχε τον καλύτερο ίσως κωμικό ηθοποιό της εποχής μας (Steve Carrell) σε πρωταγωνιστικό ρόλο και περάσατε πολύ καλά βλέποντάς το. Έχετε βέβαια δικαίωμα στην άποψή σας, αλλά τώρα θα σας αποδείξω με αυτό το απλό πινακάκι ότι η άποψή σας είναι λάθος:
| ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ OFFICE | AΓΓΛΙΚΟ OFFICE |
| Κάνει κοιλιά σε κάποια επεισόδια | Δεν έχει αρκετά επεισόδια για να κάνει κοιλιά |
| Χαρά, συγκίνηση και γούτσου γούτσου συναισθήματα | Μιζέρια και θλίψη όπως αρμόζει σε ένα γραφείο |
| Όλοι τα φτιάχνουν μεταξύ τους λες και είμαστε στο Μπέβερλι Χιλλς (αυτό με τον Μπράντον) | Υπάρχει μόνο ένα love story, κι αυτό μένει ανολοκλήρωτο, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ |
| Το αφεντικό ξεκινά ως ενοχλητικός και σιγά σιγά γίνεται συμπαθητικός | Το αφεντικό ξεκινά ως ενοχλητικός και καταλήγει ακόμα πιο ενοχλητικός αλλά σου προκαλεί τουλάχιστον και λίγο οίκτο |
| Στο γραφείο γίνονται συνέχεια πάρτι και διασκεδαστικές δραστηριότητες | Το αποκορύφωμα της διασκέδασης στο γραφείο είναι όταν ο Μπίλμπο Μπάγκινς έβαλε ένα συρραπτικό μέσα σε ζελέ |
Ποιο από τα δύο σας θυμίζει τι σημαίνει πραγματικά να δουλεύεις σε γραφείο;
*Mic drop*
Ως κλείσιμο, μερικά αμερικάνικα remakes που δεν θέλουμε ποτέ να δούμε:
Δύο βιβλιοπώλες ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για την καρδιά της πωλήτριας του πάνω ορόφου; Ο Μπέρναρντ Μπλακ ξεκινά ως δύστροπος μπεκρής αλλά βρίσκει λύτρωση όταν ερωτεύεται και μετατρέπεται σε έναν γλυκούλικο σκανταλιάρη με χρυσή καρδιά που κόβει το κάπνισμα; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ναι θέλουμε τον David Suchet Πουαρώ και η σειρά να βρωμάει ΒΒCιλα περασμένων δεκαετιών από χιλιόμετρα. Δεν θέλουμε καναν Πουαρώ φέτες να χοροπηδάει ημίγυμνος και να καθαρίζει δολοφόνους με πολυβόλο σε αργή κίνηση, λέγοντας «I’m Belgian – Deal with it!» πριν δώσει τη χαριστική βολή στον κακό που μόλις τον αποκάλεσε Γάλλο.
5 σεζόν 24ων επεισοδίων όπου η σπιρτόζα σέξι πρωταγωνίστρια συζητά με τις φίλες της για το dating σήμερα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τα βρει με την γεμάτη σπαρταριστούς χαρακτήρες τρελο-οικογένειά της, καταλήγοντας ότι η λύση είναι τι άλλο; Περισσότερες αγορές ρούχων! ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ
Oh wait…
