Quantcast
POLITIX

AΦΙΕΡΩΜΑ: Ένα μεσημέρι με τους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά (PHOTOS)

Όταν κερδίζει η αλληλεγγύη, όλα θα πάνε καλά


felix · 8 Μαρτίου 2016

Mερικά πράγματα, πρέπει να τα βλέπεις από κοντά. Το τι σημαίνει να μένεις σε μια σκήνη στο λιμάνι του Πειραιά, ακόμα κι όταν είναι ο πιο ζεστός Μάρτιος που έχουμε δει, αλλά και το τι σημαίνει αλληλεγγύη: η ακούραστη προσπάθεια τόσων ανθρώπων να βοηθήσουν τα πάνω από δύο χιλιάδες άτομα που βρίσκονται στο λιμάνι κάθε μέρα να έχουν λίγη καλύτερη διαβίωση.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----017

Mας είδε πρώτος αυτός

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----016

Κάπως έτσι είναι η πρώτη εντύπωση της πύλης Ε2.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----014

Στα εγκαταλελειμμένα πέτρινα κτήρια της Ε2 μένουν κυρίως Κούρδοι πρόσφυγες από το Ιράκ. Τους πλησιάσαμε και παρότι δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε, συνεννοηθήκαμε, κυρίως με χαμόγελα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----018

O συγκεκριμένος φίλος ήθελε να μας συστήσει και τη μικρή του αδερφή.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----015

Δυο Μπάρμπι και το σήμα της νίκης. Απαντήσαμε με το ίδιο, όταν κάποιος έχει φτάσει μέχρι εδώ μετά από τόση ταλαιπωρία, για μας είναι γεννημένος νικητής.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----006

Παρακάτω, μια ορδή από μικρούς εισβολείς χορεύουν ένα σίγουρα πολεμικό χορό αλαλάζοντας, καθώς εθελοντές από κάποια ΜΚΟ, τους παίζουν ακορντεόν.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----003

Δε μπορείτε να φανταστείτε τη φασαρία.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----001

Έγινε κι ενός είδους γαϊτανάκι.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----002

Στον καθένα από αυτούς τους δύο ανθρώπους αντιστοιχούσαν περίπου 100 παιδιά. Δεν τους μιλήσαμε, τα πράγματα πρέπει να ήταν δύσκολα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----004

Αν για τους εθελοντές ήταν δύσκολα, κάποιοι άλλοι πέρναγαν και γαμώ.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----008

Άλλοι (άλλες) απλά άραζαν και χάζευαν τη φιέστα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----011

Ή άραζαν για να τσιμπήσουν ένα φρουτάκι από τους τόνους που έχει φέρει εδώ η αλληλεγγύη των πολιτών, Ελλήνων και μη, όπως θα δείτε μετά.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----010

Ή άραζαν για να τσιμπήσουν ένα φρουτάκι από τους τόνους που έχει φέρει εδώ η αλληλεγγύη των πολιτών, Ελλήνων και μη, όπως θα δείτε μετά.

Mπορεί να παρατηρήσετε πως δεν υπάρχουν φωτογραφίες από εσωτερικούς χώρους των σταθμών επιβίβασης που μένουν οι πρόσφυγες. Όπως μας ενημέρωσε μια ευγενέστατη Κατερίνα από μια ΜΚΟ, απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Τη ρωτήσαμε για την κατάσταση γενικά, αλλά μας ενημέρωσε πως δε μπορεί να τοποθετηθεί.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----009

Συνεχίσαμε λοιπόν, περνώντας κι από την ουρά στην κουζίνα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----013

Δυστυχώς δε μπορούν να χωρέσουν όλοι στους κλειστούς χώρους και είναι με τις σκηνές τους έξω στα παρτέρια. Για καλή τους τύχη δεν έχει βρέξει, οπότε και ο συγκεκριμένος πιτσιρικάς έχει κέφια.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----022

Τα πάντα εδώ πέρα είναι αυτοσχέδια, όπως το άπλωμα των ρούχων.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----021

Κι ακόμη πιο εφευρετικά.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----053

Ελληνικές ΜΚΟ.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----041

Και ξένες.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----020

Εδώ σε μια απόπειρα να χτυπήσουν το βραβείο Πούλιτζερ, αγνώστου ταυτότητας δημοσιογράφοι κοιτάνε με μια κάμερα μέσα σε μια χημική τουαλέτα. Ίσως σκεφτήκατε “Τι σκατά περιμένουν να δουν;” . Κυριολεκτικά.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----024

Με αυτούς τους κυρίους από το Αφγανιστάν υπήρξε μια αμοιβαία συμπάθεια. Τους ζητήσαμε να τους βγάλουμε μια φωτογραφία. Μας απάντησαν με αυτό το μειδίαμα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----025

Αυτός ο υπερβολικά σκληρός τυπάς από την άλλη δε μας χαμογέλασε. Μην πιστέψετε πως ήταν μελαγχολικός. Του προτείναμε να του δώσουμε το χέρι, μας απάντησε με bro fist που θα έκανε περήφανο κάθε γέννημα θρέμα του Brooklyn.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----026

Γνωρίσαμε κι αυτή την τεράστια φυσιογνωμία. Θα νικήσουμε, φυσικά.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----029

Στο δρόμο για την Ε1, στο πάρκινγκ που άραζαν οι περισσότεροι Αφγανοί πρόσφυγες, ανάμεσα στις νταλίκες βρήκαμε κι αυτό το φίλο με τη νταλίκα του.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----032

Στην αρχή μας φάνηκαν λίγο ζόρικοι, αλλά μέσα σε λίγα λεπτά τη βρήκαμε την άκρη. Ξεχωρίζει ο συγκεκριμένος οπαδός της βασίλισσας ΑΕΚ.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----027

Προσπαθήσαμε κι εμείς λίγο να φτιάξουμε το ποδήλατο της μικρής, αλλά είμαστε άχρηστοι και παρατήσαμε τη δουλειά ταπεινωμένοι στους γονείς της.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----023

Στο δρόμο για την Ε1, μας πλησίασε ο 19χρονος Άχμαντ, χριστιανός από το Συριακό Κουρδιστάν. Mας έκανε κι αυτός bro fist όταν του είπαμε πως γνωρίζουμε τον τόπο του, λέγεται Ροζάβα.

Ο Άχμαντ μιλούσε πολύ καλά αγγλικά. Όταν τον ρωτήσαμε την ιστορία του, μας είπε πως έχει έρθει μόνος του από τη Συρία, καθώς οι γονείς του έχουν κολλήσει στην Τουρκία. Βρέθηκε στη Μυτιλήνη μετά από δέκα (!) μέρες πάνω σε μια βάρκα, αλλά τίποτε δεν τον πτοεί από το βασικό του σκοπό να φτάσει στην Ολλανδία.

Ο Άχμαντ μας εξήγησε την κατάσταση των προσφύγων από τον τόπο του, το Αφρίν, ένα από τα καντόνια της Ροζάβα (το συριακό Κουρδιστάν). Έφυγαν αφότου βρέθηκαν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην Αλ-Κάιντα, τις δυνάμεις του Άσαντ, το Daesh (το ΙSIS των δυτικών). Όλοι αυτοί τους βομβαρδίζουν, μας είπε, όλοι θέλουν να τους κόψουν τα κεφάλια, γι’αυτό έφυγε. Το μόνο που τον καίει είναι να μην ξεμείνει στην Ελλάδα, καθώς στην Ολλανδία αν με το καλό βρεθεί με τους γονείς του, έχουν γνωστούς και μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές που ξεκίνησε στη Συρία.

Του είπαμε καλή τύχη και συνεχίσαμε.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----012

Η φάση είναι πως ο κόσμος δε μένει στον Πειραιά πάνω από 4 μέρες, συνήθως μάλιστα πιο λίγο.

Έρχονται με το καράβι, από Λέσβο κατά μεγάλη πλειοψηφία, μένουν λίγο και μετά φεύγουν, με δικά τους έξοδα για Ειδομένη. Το κράτος δεν ασχολείται πρακτικά μαζί τους και βασίζεται στους εθελόντες για τρόφιμα και ανθρωπιστική βοήθεια. 

Πολλοί από τους πρόσφυγες ξέρουν πως τα σύνορα στην Ειδομένη έχουν κλείσει και πως εκεί είναι πιο δύσκολα. Δεν τους νοιάζει όμως, δε θέλουν να μείνουν στον Πειραιά, δε θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----028

Η ειρήνη είναι αυτό που απ’ότι φαίνεται λείπει.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----031

Λίγο πιο κάτω, φτάνοντας πια στην Ε1, κάναμε άλλες δύο μεγάλες γνωριμίες.

Στα αριστερά ο 38χρονος Τζοάν,  μουσικός από την Καταλωνία, με τη βάση του να βρίσκεται στην Ολλανδία. Γύριζε την Ευρώπη με το μουσικό του project, έμαθε για την κατάσταση εδώ πέρα και αποφάσισε να έρθει για να βοηθήσει. είναι ήδη 4 μέρες εκεί, θα κάτσει 10 συνολικά.Στα δεξιά, ο 18χρονος Φαρχάντ από το Αφγανιστάν. Γνώριζε καλά αγγλικά, όπως καταλάβαμε όταν μας είπε ότι “our backpack is open“.

H γνώση αυτή τον έχει κάνει διερμηνέα εκεί πέρα. Ο Φαρχάντ θέλει κι αυτός να φύγει το συντομότερο και να πάει στη Γερμανία, καθώς έχει τη θεία του εκεί πέρα. Ήξερε για τα κλειστά σύνορα, δεν τον απασχολούσε. Αυτό που τον έκαιγε, είναι πως μπορεί να μη δικαιούται status πρόσφυγα, καθώς κάποιοι χαρτογιακάδες στις Βρυξέλλες αποφάσισαν πως το Αφγανιστάν δε βρίσκεται σε πόλεμο.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----036

Ούτε αυτός κατάλαβε μάλλον.

Ο Φαρχάντ αδυνατούσε να καταλάβει πως είναι δυνατόν μια χώρα όπου καθημερινά γίνονται μάχες ανάμεσα στους Ταλιμπάν, το ISIS, το στρατό, τις βόμβες από τα αμερικάνικα drone και τα λοιπά να μπορεί να πει κάποιος πως δε βρίσκεται σε πόλεμο. Μας είπε πως στην πραγματικότητα το Αφγανιστάν βρίσκεται εδώ κι έναν αιώνα σε συνεχόμενο πόλεμο. Η αλήθεια είναι πως δε μπορούσαμε να του εξηγήσουμε. Το δέχτηκε με παράπονο.

Εδώ πετύχαμε ένα ανεκτίμητο θέαμα:

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----030

Μια παρέα 3 παιδιών από Ελλάδα, να έχει έρθει αυθόρμητα και να τραγουδά με κλαρίνο και ντέφι ηπειρώτικα τραγούδια για μια μεγάλη ομάδα παιδιών από το Αφγανιστάν, που άκουγαν με προσοχή.

Όταν φτάσαμε, τους έπαιζαν τη Δεροπολίτισσα:

Τους ρωτήσαμε για τα ονόματα τους και ντράπηκαν. Δεν ήθελαν καν να φανούν τα πρόσωπά τους, καθώς όπως μας είπαν “Δεν ήρθαν εδώ για να γίνουν διάσημοι“. Αυτό είναι και το σκεπτικό των περισσότερων ανθρώπων που έχουν έρθει για να βοηθήσουν εδώ με όποιον τρόπο μπορούν.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----037

Μετά, κάναμε άλλη μια μεγάλη γνωριμία.

Η Μπεκτάρ από τη Συρία με τις κόκκινες γόβες δεν πρέπει να ήταν ούτε 7 χρονών, το όνομα της μας το είπε η αδερφή της η Ελόχα, που δεν πρέπει να ήταν ούτε 10 χρονών.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----038

Μια ντίβα.

aris athanatos - pireas port - refugees - luben - 039

Παρότι όλοι την προέτρεπαν να φωτογραφηθεί, η μικρή μας έκανε τη δύσκολη.

Μετά πετύχαμε τους δασκάλους. Όπως μας είπαν οι σύλλογοι εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Πειραιά , δηλαδή ο Κερατσινίου Περάματος ‘Ν. Πλουμπίδης‘, ο  Νίκαιας Πειραιά, ο Πειραιά ‘Πρόοδος’ και αυτός της Σαλαμίνας αποφάσισαν να έρχονται κάθε μέρα στο λιμάνι για να βοηθήσουν την οργάνωση του χώρου. Βρήκαμε αργότερα την ανακοίνωση της πρωτοβουλίας τους:

Δελτίο Τύπου 

από τη  συγκέντρωση εκπαιδευτικών ΠΕ στο λιμάνι του Πειραιά

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

χαιρετίζουμε τη σημαντική προσφορά σας σε είδη αλληλεγγύης  για τις/τους μετανάστες και πρόσφυγες από το υστέρημά σας,

χαιρετίζουμε τη θετική σας στάση και τη συμμετοχή σας, ως ελάχιστη προσπάθεια να απαλύνουμε την καθημερινή θλίψη και την αγωνία πολλών μικρών παιδιών.

Σήμερα Δευτέρα  7/3, στις 16.30, συναντηθήκαμε όπως ήταν προγραμματισμένο, εκπαιδευτικοί από τους συλλόγους του Πειραιά και δώσαμε την πρώτη συλλογή υλικών αγαθών (φάρμακα, τρόφιμα κλπ) για τις/τους μετανάστες πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά.

Παράλληλα δημιουργήθηκε από όσες όσους ήμασταν εκεί, το πρώτο εβδομαδιαίο και τακτικό πρόγραμμα διαθεσιμοτήτων για κάθε ημέρα της εβδομάδας, από τις 15.00 μέχρι τις 18.00, με προοπτική να απασχολούμε τα μικρά κυρίως παιδιά με διάφορες δράσεις.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----042

Aπό την πρώτη μέρα ξεκίνησαν τη δραστηριότητα. Αυτό το κρατά μια δασκάλα, που ντρεπόταν να φωτογραφηθεί.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----047

Επί το έργον οι δασκάλες.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----043

Tα παιδιά την είχαν καταβρεί πάντως.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----050

Όπως φαίνεται κι εδώ πέρα.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----033

Στο τέλος τέλος, καταφέραμε να πείσουμε τον Ακρίτα και την Κυριακή από τους δασκάλους να βγουν μια φωτογραφία.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----057

Στο τέλος ανακαλύψαμε την αποθήκη, εκεί που καταλήγουν οι μεγάλες ποσότητες τροφίμων και όχι μόνο.

Αυτά που μάζεψε και μαζεύει ο κόσμος (όπως προχτές) για να στηρίξει τους πρόσφυγες, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ και το κράτος τους έχουν γραμμένους.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----056

Διάφοροι άνθρωποι βοηθούν, είτε ανήκουν σε κάποια πρωτοβουλία είτε απλά εμφανίστηκαν μόνοι τους.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----055

Όσο κι αν φαίνονται πολλά, για τόσους ανθρώπους συνεχίζουν να είναι οριακά.

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----054

Αυτό δεν αποθαρρύνει τους αλληλέγγυους.

Γενικά, το συμπέρασμα που βγάλαμε είναι το εξής:

aris-athanatos---pireas-port---refugees---luben----035

Όταν κερδίζει η αλληλεγγύη, όλα θα πάνε καλά.

(Ο φωτογράφος που τράβηξε όλες αυτές τις φωτογραφίες είναι ο Άρης Αθάνατος, του οποίου την εξαιρετική δουλειά μπορείτε να τσεκάρετε εδώ. Όλες οι φωτογραφίες των παιδιών τραβήχτηκαν με τη συναίνεση των γονιών τους)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Best of internet