Η γνωστή έκφραση λέει ότι οι ειδήσεις σκάνε σαν βόμβες και πράγματι η είδηση της επώνυμης καταγγελίας που έκανε η Σοφία Μπεκατώρου έσκασε σαν μισός τόνος ΤΝΤ. Η ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας ΟΧΙ δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει στη ζωή της αυτές τις πρώτες βδομάδες της νέας χρονιάς, οπότε κατονόμασε τον άνθρωπο που την κακοποίησε σεξουαλικά σε νεαρή ηλικία, 23 χρόνια πριν.

Προς γενική έκπληξη, ήταν ένα θεσμικό πρόσωπο με κονέ, εξουσία κι επιρροή, επί πολλά χρόνια παράγοντας του αθλήματος και μέλος της Νέας Δημοκρατίας: Ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και μέλος του ΔΣ της από τα 90s μέχρι σήμερα, Αριστείδης Αδαμόπουλος. Έτσι, η χρυσή Ολυμπιονίκης εγκαινίασε επίσημα το ελληνικό #MeToo, το διεθνές κίνημα στα πλαίσια του οποίου γυναίκες μίλησαν και συνεχίζουν μιλούν δημόσια για τους (συνήθως) ισχυρούς άνδρες που τις βίασαν, τις κακοποίησαν και τις εκμεταλλεύτηκαν.

Τελείως τυχαία, ας πούμε, στην αρχή η ΕΙΟ έριξε και μια κατσάδα στην κ. Μπεκατώρου:

«Με αφορμή την δημόσια τοποθέτηση της Ολυμπιονίκου κ. Σοφίας Μπεκατώρου, η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία δηλώνει ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχε λάβει καμία επιστολή ή έστω άτυπη καταγγελία σχετικά.

Ωστόσο, ακόμη κι αν είχε λάβει ανεπίσημη καταγγελία, η Ομοσπονδία θα ήταν άτεγκτη στην αντιμετώπιση τέτοιου φαινομένου.

Επειδή, όμως, δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά για οποιονδήποτε, παροτρύνουμε την καταγγέλλουσα, εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά τόσα χρόνια  να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό, να γίνει συγκεκριμένη,  και η Ομοσπονδία, εφόσον εμπίπτει στην αρμοδιότητά της, να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα πράξει τα δέοντα.»

Όπως είπαμε και παραπάνω, αυτό συμβαίνει γιατί αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που έχουν να κάνουν εκείνη τη στιγμή. Συνήθως το κάνουν για να κερδίσουν δόξα, φράγκα και προσκλήσεις σε talk show. Για την ακρίβεια, είναι η καταγγελία του Σρέντιγκερ: Αν δεν καταγγείλεις αυτά που σου έκαναν, είναι γιατί λειτουργείς όπως αναμένεται από σένα για να εξασφαλίσεις όλα τα παραπάνω, όπως πιστεύει πολύς κόσμος ό,τι γίνεται σε πολλούς χώρους. Αν πάλι τα καταγγείλεις, πάλι για τη φήμη και τα λεφτά το έχεις πράξει.

Όπως και να’χει το ελληνικό #MeToo, σαν κάτι ανοργάνωτο, του οποίου ωστόσο κάθε μία έκφανση ενθαρρύνει άλλες πέντε (όπως άλλες αθλήτριες, αλλά και η φοιτήτρια του ΑΠΘ που μίλησε για αντίστοιχη συμπεριφορά από καθηγητή της), δείχνει να ζεσταίνει τις μηχανές του και όλοι ετοιμάζονται για την άφιξή του. Έχει συγκεντρωθεί το ιδανικό καστ για να το υποδεχτεί, όπω πχ πρώην υπουργούς που εξευτέλιζαν δημόσια γυναίκες από τη θέση τους και άρα μάλλον ξέρουν καλύτερα από όλους τι εστί γυναικεία αξιοπρέπεια.

Σε συνέντευξη τύπου, ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε πει τα εξής:

«Εμείς κάνουμε έλεγχο. Μετά αναλαμβάνει η εισαγγελική Αρχή. Επιθυμία μας είναι να βγάλουμε και τις φωτογραφίες των πελατών. Επιτέλους, να υπάρξει τιμωρία.»

Κάποιες από τις γυναίκες αυτές αυτοκτόνησαν, λογικά δεν είχαν μία τέτοια αίσθηση καριέρας να τους δίνει κίνητρο:

Υπάρχουν επίσης κατασυγκινημένοι δήμαρχοι που αποκαθιστούν (στα μουλωχτά) συνεργάτες τους που γέλαγαν (δημόσια) με περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης.

Κ. Μπακογιάννης στον @skaigr: Καμία ανοχή ως κοινωνία στην κακοποίηση των γυναικών. Λυτρωτικό για πολλές γυναίκες αυτό που έκανε η Σοφία #Μπεκατώρουhttps://t.co/Yj9qGvinXK

— ΑΠΕ-ΜΠΕ (@amna_news) January 18, 2021

Και φυσικά, οι δημοσιογράφοι που έχουν δείξει επανειλημμένα πως μπορείς να αφήσεις στα σίγουρα χέρια τους την επιμόρφωση του κοινού:

Ή πριν μία βδομάδα, δύο δίδυμοι (οι Χρήστος και Παναγιώτης Βαρουξής) αποκάλυψαν μόνοι τους ότι εξαπάτησαν μια κοπέλα για να κάνουν σεξ και οι δύο μαζί της. Προφανώς αυτό εντυπωσίασε τόσο τους παρουσιαστές του Star, που δεν σχολίασαν κάτι. Τι απίθανο τρικ!

 « -Έχεις συνευρεθεί ερωτικά με κοπέλα που νόμιζε ότι ήσουν ο αδελφός σου;

– Ναι, έχουμε βρεθεί. Είχα πάει εγώ πρώτα και μετά είχε πάει ο Παναγιώτης. Όχι, κοπέλα όμως. Όχι κοπέλα του Χρήστου ή κοπέλα μου. Δεν ήταν σχέση. Να το διευκρινίσουμε.»

Αν φυσικά αυτή δεν έχει καταλάβει με ποιον πηγαίνει, είναι βιασμός, αλλά είναι επίσης ψηλά γράμματα άμα έχεις κατακτήσει τα άπαρτα βουνά της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας:

Η ίδια εκπομπή βέβαια μπορεί να παίξει και την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου, έτσι χάριν πλουραλισμού:

Υπήρξε φυσικά και η ομολογία πρόθεσης βιασμού από παίχτη του Big Brother, ο οποίος λογικά απογοήτευσε τον ΣΚΑΪ που τον επέλεξε για να κάνει άλλα πράγματα, όπως να διαβάσει Ησίοδο από το πρωτότυπο. Σε κάθε περίπτωση, άλλο είναι το σημαντικό.

Αν το ελληνικό #MeToo ακολουθήσει την τροχιά των αντίστοιχων στο εξωτερικό, τότε διάφοροι που σήμερα το χαιρετίζουν, μπορεί να βρεθούν στην ζηλευτή θέση να είναι φίλοι και συνεργάτες με θύτες, ή θύτες οι ίδιοι. Τότε θα φανεί μια χαρά το τι εννοεί ο καθένας και πόσο μακριά σκοπεύει όντως να το φτάσει ενάντια στην έμφυλη βία. Αυτό ισχύει πάνω από όλα για τους ισχυρούς, γιατί έχουν περισσότερα μέσα στη διάθεσή τους, αλλά ισχύει και για εκείνον τον φαινομενικά καλούλη καθηγητή στο σχολείο που όλα τα κορίτσια σιχαίνονταν, αλλά αισθάνονταν ότι ντρέπονται να το πουν.

Κλείνοντας, πρέπει να ψάξει κανείς τα αίτια της εμφάνισης των εκρηκτικών υλών. Μπορούν να βρεθούν εύκολα, αν σκάψει κανείς στο φαινομενικά τσιμεντένιο πάνω στρώμα της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο τα καλύπτει. Υπάρχουν, όπως υπάρχουν ακόμη βόμβες κάτω από τα θεμέλια σπιτιών στον Πειραιά, επειδή είχε βομβαρδιστεί στον πόλεμο από τους Ναζί.

Όπως σε αυτό υπήρχε θύτης, έτσι και στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν θεσμοί, μηχανισμοί, οργανωμένες αντιλήψεις και ισχυρά πρόσωπα και που καλλιεργούν, διδάσκουν κι ενθαρρύνουν τέτοιες συμπεριφορές. Υπουργεία, κανάλια, η ΕΛΑΣ, τέτοια. Και το πιο σημαντικό; Τις καλύπτουν. Αυτή είναι η μαγική διαδικασία μέσω της οποίας διαιωνίζεται το φαινόμενο αυτό.

Και υπάρχουν κι αυτοί που τους αντιμάχονται και έκαναν το προαναφερθέν κάλυμμα να φαίνεται πολύ ρηχό. Ένα πολύ σεβαστό πλέον ποσοστό της κοινής γνώμης, που για κάποιο λόγο δεν αντέχει να νιώθει την κακοποίηση σε κάθε γωνία. Φεμινιστικές και LGBT οργανώσεις και συλλογικότητες αλλά και οι συνοδοιπόροι τους, που με ακατανόητη για κάποιους άλλους επιμονή, δίνουν αέρα σε πρόσωπα σημαίνοντα και άσημα να βγουν στο φως και να τα καταγγείλουν.

Μέσα στην ασφυξία του 2020 μέτρησαν μία πρωτοφανή στον αντίκτυπό της νίκη, την καταδίκη των βιαστών της Ελένης Τοπαλούδη. Για μία φορά, η ομερτά, όπως την χαρακτήρισε ο συναθλητής της Μπεκατώρου, Νίκος Κακλαμανάκης, διαλύθηκε λόγω μία νέας, εντυπωσιακής σε ένταση και δύναμη τάσης στην ελληνική κοινωνία.

Ποιος ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον. Το #MeToo θα μπορούσε να πάρει  χαρακτηριστικά πέρα από την πολύτιμη ατομική καταγγελία, όπως πχ μία λογική συλλογικής και από τα κάτω υπεράσπισης ολόκληρων ομάδων που απειλούνται κάθε μέρα από τη σεξουαλική βία λόγω κοινών χαρακτηριστικών. Όπως, για παράδειγμα, των εργαζόμενων γυναικών που βιώνουν κάθε μέρα, κάθε είδους ταπείνωση, εκβιασμό και κακοποίηση από από τον εργοδότη ή τον προϊστάμενο. Αυτόν δηλαδή από τον οποίο εξαρτάται η δουλειά τους.

MeToo, UsToo και πάει λέγοντας. Πόσες τέτοιες ιστορίες μπορεί να υπάρχουν στη φάμπρικα που λέγεται τουρισμός, διασκέδαση και επισιτισμός στην Ελλάδα; Ούτε αυτό το ξέρει κανείς. Το μόνο σίγουρο, αν δεν κάνουμε λάθος, μόνο οι ένοχοι έχουν λόγους να φοβούνται.

Αν το θέλετε, δε χρειάζεται να είσαι ιστιοπλόος σαν την Σοφία Μπεκατώρου για να καταλάβεις προς τα που φυσάει ο άνεμος.