Η ανθολογία της σοφίας που αποκομίσαμε όλες τις προηγούμενες διακοπές
Κάθε καλοκαίρι, καθώς περιφέρουμε τα άθλια σαρκία μας σε διάφορα μέρη της πατρίδος, βιώνουμε πράγματα που μας κάνουν σοφότερους για τον καλοκαιρινό κόσμο που μας τριγυρίζει. Αυτό το απαύγασμα διυλισμένης καλοκαιριάτικης σοφίας θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας με τη μορφή αυτών των 11+1 FACTS:
To υπερχαριτωμένο παιδάκι στο κάμπινγκ που θες να βγάλεις φωτογραφία πολύ πιθανόν να είναι το μωρό της Ρόζμαρι. Θα το καταλάβεις την τρίτη φορά που θα ουρλιάζει ένα “Ήταν ένας γάιδαρος με μεγάλα αυτιά/φέρτε πρέζα να πρεζάρω” (true story) στις 10 το πρωί παρατημένο στην τύχη του από τους χίπιδες γονείς του. Όταν το πρωτοβλέπεις μοιάζει έτσι:
Σε κάθε ελεύθερο κάμπινγκ ανά την Ελλάδα υπάρχει ο new age κάγκουρας με το παρεό από τη Γκόα (Μοναστηράκι σε αρχαία ινδική διάλεκτο) που πηγαίνει σε γυναικοπαρέες και λέει: “Έρχομαι χρόνια για ελεύθερο εδώ, το μέρος έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια.”
Ο στόλος των μπουρτζόβλαχων με τα κότερα στα ελληνικά νησιά έχει ξεπεράσει πια σε μέγεθος αυτό του εμπορικού στόλου της Ελλάδα και του US Navy μαζί. Χρειάζεται πια η εισαγωγή ειδικών κοτερικών εξισώσεων, αλλά και του νέου επιστημονικού όρου κοτεροπυκνότητα, που υποδεικνύει το πόσα κότερα θα κρύβουν τη θέα και στον τελευταίο απόμερο όρμο με φώκιες οταρίες στον Άι-Στράτη.
Εδώ στη Σίφνο πχ έχουμε σ περίπου 1 κότερο/10 μέτρα μετώπου παραλίας = μεσαία κοτεροπυκνότητα, σύμφωνα με τα ειδικά διαγράμματα που θα δημοσιευτούν με το σχετικό paper.
Όταν εμφανίζεται γυναικοπαρέα στο κάμπινγκ έρχεται η ώρα που η παρέα των κλαρίνων εκτινάσσεται από το σημείο που ενέδρευε περιμένοντας τη λεία της για να τις βοηθήσει να στήσουν σκηνή. Αναλογία: 6,7 άνδρες ανά πασσαλάκι σκηνής.
Συνήθως βέβαια η συνέχεια της φάσης είναι περίπου αυτή:
Η πρώτη ατάκα όταν κάθεται παρέα σε ταβέρνα πλέον, πριν κι από την παραγγελία για τζατζίκια είναι αν υπάρχουν πρίζες ή αν παίζει Wifi.
Περιμένουμε τον πρώτο/πρώτη που θα αναρωτηθεί τι φίλτρο ταιριάζει στα καλαμαράκια.
Οι τύποι που ανεβάζουν κάθε καλοκαίρι το άρθρο που κοροϊδεύει τα πρωτοσέλιδα με τις μεταγραφές είναι αυτοί που σκάνε κάθε πρωί παραλία με τον ημερήσιο Πρωταθλητή.
Εδώ που τα λέμε, η γιόγκα στην παραλία του ελεύθερου είναι πιο προβλεπέ και από ξυρισμένο στέρνο στον Αστέρα Βουλιαγμένης.
Τα νησιώτικα είναι παντού. Ακόμη και σε παραδοσιακό πανηγύρι με κλαρίνα στη Βούρμπιανη Κόνιτσας, η παγκόσμια μασωνική συνωμοσία των νησιώτικων θα καταφέρει με δόλια μέσα να γίνει break για να παίξει κάνα ικαριώτικο, με τέτοια μεγαλειώδη αποτελέσματα ενίοτε:
Η φάση εκεί είναι “Ποιος, ποιος, ποιος μωρό μου ποιος- ΑΥΤΟΣ: 1-0.”
Ο τύπος που έχει ξεμείνει στην Αθήνα το Δεκαπενταύγουστο γράφει σε όλα τα διαθέσιμα social media πόσο ωραία είναι η Αθήνα όταν αδειάζει, summer in the city, χαλαρά ποτάκια σε ήσυχες ταράτσες:
Στην πραγματικότητα ζει σκηνικό Trainspotting: αυτός, η ζεστούλα του, το κουταλάκι του, η βελονίτσα του.
H άγνωστη παραλία/φαράγγι/ποτάμι/ταβέρνα/ηφαίστειο που σου λένε ότι είναι “15 λεπτά μακριά με τα πόδια” στην πραγματικότητα σχεδόν πάντα απαιτεί να είσαι ο Μακόναχι στο Interstellar για να τη φτάσεις.
Υπάρχει μια ειδική κατηγορία ποζεράδων που και 3 μέρες στην Κάτω Καλαβρούζα Αιτωλοακαρνανίας να πάνε διακοπές θα βγάλουν 7000 φωτογραφίες προκειμένου να κάνουν όλο τον κόσμο να πιστεύει ότι διακοπάρουν για μήνες. Η χρόνικη έκταση του ποσταρίσματος του ίδιου βουνού από την τρισχιλιοστή διαφορετική γωνία μπορεί να φτάσει ως το Δεκέμβριο.
Έχει μείνει ένα βότσαλο στη Γυαρο,ένα παντζούρι στην Ψεριμο κ μία μπουγάδα στην Αναφη π δεν έχουν ανέβει ακόμα ίνστα, δεν θέλω να χαλαρωνετε
— Κουροσάβα Επτά (@kurosawa7) August 5, 2016
Tέλος, η εξελικτική πορεία του μέσου παραθεριστή κατά τη διάρκεια το θέρους μέσα από ένα timeline:
© 2012 - 2023 · All Rights Reserved · Flows on Magma Framework
