Γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δε θα το πάρει πρέφα
Υπήρξε μια εποχή με λιγότερες συγκινήσεις φίλε αναγνώστη – τότε που ο Αγάθωνας δεν έπαιζε στη Eurovision αλλά στο Φεστιβαλ της ΚΝΕ εκεί όπου τώρα παίζει ο ΝΙΒΟ ο οποίος τότε δεν πήγαινε στη Eurovision γιατί ήταν ακόμη SWAG αλάνι κολλητός του Μαζωνάκη από τη Νίκαια (που τότε τη λέγαμε ακόμα «νότια» και όχι «δυτική αττική») – εκείνη την σκοτεινή εποχή λοιπόν, o θέσμος της Eurovision κατείχε ακριβώς τη θέση που του άξιζε.
Καμία δηλαδή εδώ που τα λέμε, το Μεγάλο Άλλο φιλο-ομοσπονδιακό πρόγραμμα της Κρατικής Τηλεόρασης «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» κέρδιζε σταθερά τις προτιμήσεις λόγω της σταθερής αγάπης του Έλληνα να παίξει, να διασκεδάσει, να μάθει για τα ήθη και τα έθιμα των άλλων λαών και να επιβραβεύει πάντα το πιο ξενέρωτο καραγκιοζιλίκι που μπορεί κάποιος να διανοηθεί. Η πλέον λογική πρόταση για μια Ελλάδα εν μέσω Κρίσης που ψωμολυσσάει μεν, αλλά δεν θέλει να χάνει και από τα μάτια της το Ρόλο του Πολιτιστικού Προμηθέα της Ευρώπης, είναι να μη στείλουμε καινούριο κομμάτι. Αλλά ένα από τα έτοιμα. Ας δούμε ποια είναι τα δέκα πιο κατάλληλα για αυτή τη δουλειά:
H Λιάνα Κανέλλη σε νεαρή ηλικία τερματίζει τέταρτη από το τέλος τερματίζοντας το καλό γούστο με την μεγάλη επιτυχία «Κλόουν, Κλόουν – Είμαι ο Κλόουν». Η διοργάνωση γίνεται στο δημοτικό αμφιθέατρο Tron Legacy και η ενδυματολογική πρόταση είναι το σύνολο «Μπιμπιμπο στην Ακρόπολη» ευγενική προσφορά της RAKS Πετράκης A.E.
«Ένα τσίρκο ξανά, πουλά στη νύχτα τη χαρά». The irony.
«Μοιάζουμε» μας λέει ο Τάκης Μπινιάρης (Τάκη;) και είναι αλήθεια ένα πολύ έξυπνο σχόλιο πάνω στο ευρύτερο κονσεπτ της συμμετοχής του 1985 που μεταφέρει το επιτυχημένο σηριαλ Ο χριστός Ξανασταυρώνεται στο Πλοίο της Αγάπης.
«Θα μας χωρίζουν πάντα κάποιες διαφορές. Αισθητικές ή Ταξικές ή αν θέλεις κι άλλες!». Δε θέλω άλλες, Τάκη, ήδη ζω δύσκολα με τις πρώτες.
Στην μια από τις συνολικά δεκαεπτά φορές που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην διοργάνωση ο Κώστας Μπίγαλης τερματίζει 14ος στους 25 τραγουδώντας «Μπες στο Τρεχαντήρι η θάλασσα εγώ κι εσύ» σε μια πολύ επιτυχημένη νησιώτικη διασκευή του -τότε- γνωστού hit «Μπες μες το Καμπριολέ, πάμε για κάνα καφέ». Λόγω προσωρινής εμπλοκής με το γραφείο εκτελωνισμού του Δουβλίνου (όπου θα πραγματοποιηθεί η διοργάνωση) οι “Sea Lovers” θα αναγκαστούν να εμφανιστούν στη σκηνή με τα χρώματα της σημαίας της ανεξάρτητης κοινοπολιτείας των νησιών Μαλφουάζ του Ειρηνικού Ωκεανού. Κίτρινο, Ροζ, Πράσινο και Πορτοκαλί.
Σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κάποιος αυτό είναι το μόνο live footage που διασώζεται από τους “Sea Lovers”.
Ενώ η χώρα βουλιάζει στην ανησυχία και το άλγος για την περιπέτεια της υγείας του κοσμαγάπητου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου που χαροπαλεύει στην Αμερική, η πρωτοβουλία της γραμματέος του τότε Υπ. Εσωτερικών Κίμωνα Κουλούρη να εμφανιστεί στην διοργάνωση θα εντυπωσιάσει αλλά και θα συγκινήσει όλους – πλην των ψυχρών Ευρωπαίων που θα χαντακώσουν την Μαριάννα – με το Χειμωνιάτικο / Ανοιξιάτικο ένδυμα της – δείχνοντας της την 14η θέση. Την πρώτη αγγλόφωνη συμμετοχή της Ελλάδας στον διαγωνισμό, θα υπογράψει ο Κώστας Μπίγαλης.
Το κοινό είναι πιο ώριμο να κατανοήσει την χορογραφία.
«Ποιά προσευχή;» μας τραγουδάει το 1995 η Ελίνα Κωνσταντοπουλου. «Ποιά Ελίνα Κωνσταντοπούλου;» – «O Μπίγαλης είναι!» ήταν ο αποκαλυπτικός τίτλος στο εξώφυλλο της εφημερίδας «Αυριανή» την (αυριανή) μέρα του διαγωνισμού, συνοδεύοντας ένα ρεπορταζ ΣΟΚ σχετικά με την κρυφή (πλήρη) μεταμφίεση του Κώστα Μπίγαλη με αυτο το ψευδώνυμο για την συμμετοχή του στην βραδιά της διοργάνωσης σαν front(wo)man της ορχήστρας της επιτυχημένης δωδεκαθεϊστικής αίρεσης «Γνωστική Ακρόπολις».
Στίχοι: Φαήλος Κρανιδιώτης / Μουσική: DJ ALX.
http://www.youtube.com/watch?v=FVgj6cvB2t0
Όλη του κόσμου την ελπίδα επιστρατεύει η πολυπολιτισμική New Age αποστολή του 1992 που καταφέρνει να τερματίσει στη 5η θέση (από την κορυφή) με την αμέριστη στήριξη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ που αποτυπώνεται στην ενδυματολογική προτίμηση της (με Κυπριακή καταγωγή) Κλεοπάτρας.
Το νορμανδικό ντρακάρ, οι ασπίδες καθώς και το σύνολο των πολεμιστών που κοσμούν το σκηνικό της συμμετοχής βρίσκονται αυτούσια στην καλλιτεχνική συλλογή του Δ. Λιακόπουλου στην οικία του στη Λούτσα.
«Έναν απλό ανατολικογερμανό υδραυλικό» φέρεται να ζήτησε να σταλεί στην διοργάνωση για να εκπροσωπήσει την ελληνική συμμετοχή του 1981 ο τότε Υπ.Εξ. Ασημάκης Φωτήλας για λόγους γεωπολιτικής στρατηγικής της τότε νεοσύστατης Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης υπό τον Α. Παπανδρέου. Η συμμαχία με τον νεόδμητο επιχειρηματικό όμιλο του Σωκράτη Κόκκαλη και κατόπιν περαιτέρω συνεννοήσεων που δεν έχουν διευκρινιστεί οδήγησε τελικά τον 37χρονο Οττο Γκρουτεβολ από το Ζάαρλαντ της Σαξονίας να ερμηνεύσει ένα Φεγγάρι… Καλοκαιρινό που θα προσγειωθεί στην εντυπωσιακή -για τότε- 8η θέση (στις 20).
Εικοσιδύο φορές έκτοτε το ίδιο κομμάτι έχει αποσταλεί από είκοσι διαφορετικές χώρες στον διαγωνισμό (η Ανδόρα έχει συμμετάσχει με αυτό 3 φορές), οι οποίες για λόγους οικονομικών δυσκολιών επιλέγουν την εύκολη λύση του Οττο να ερμηνεύει το «Φεγγάρι Καλοκαιρινό». Αξιοσημείωτο στοιχείο είναι το γεγονός ότι αυτό περνάει -σχετικά- απαρατήρητο, με το «Φεγγάρι Καλοκαιρινό» να έχει τερματίσει όλες τις φορές στην ίδια θέση (8).
Έναν ύμνος στα ανδραγαθήματα του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα αποτελέσει η συμμετοχή της Ελλάδας το 1989, δύο χρόνια πριν απο την διάλυση της Σοβιετική Ομοσπονδίας, όταν η γραμματέας του -τότε- Υπ. Εσωτερικών Κίμωνα Κουλούρη, Μαριάννα Ευστρατίου, θα συγκινήσει τον «μισό κόσμο» τραγουδώντας για τα αστέρια στο πέτο του νεαρού ηγέτη.
Το κομμάτι είναι προσωπικό αγαπημένο του -τότε- πρόεδρου του 15μελους του Λυκείου της Γκράβας και μέλους της ΚΝΕ Αλέξη Τσίπρα που συνήθιζε να το παίζει και να το τραγουδάει στο φλάουτο τις νύχτες των καταλήψεων.
Την επίσημη ενυπόγραφη άδεια του κομμωτή του George Michael προσπάθησε και κατάφερε να αποσπάσει για αυτή την μοναδική εμφάνιση η ελληνική αποστολή του 1987. Παρότι δεν επιτεύχθηκε το ίδιο για την χρήση του ονόματος “Wham”, το εντελώς άσχετο “Bang” υιοθετείται και το “Stop” θα προσγειωθεί στην ιδιαίτερα επιτυχημένη -για τότε- 10η θέση (από τις 22). Εύφημος μνεία του συνόλου του ευρωπαϊκού τύπου θα δωθεί στην εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσία του Θάνου Καλλίρη στη σκηνή στο ρόλο της Πυραμίδας του Χέοπα.
Σε περίπτωση που δε στείλουμε τον Καλλίρη, μπορούμε να στείλουμε τον παρουσιαστή;
Όλα τα πάντα.
Ότι η Δάφνη είναι στην αποστολή και ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου παρουσιάζει το ελληνικό πρόγραμμα στην ΕΡΤ.
Από παϊδάκια δεν έχουμε ιδέα, αλλά από βίντεο στο Tiktok σκίζει
Η μεγάλη Luben ανθολογία πολιτικής μαλακίας για το 2023
Τα απόλυτα κριντζοχαϊλάιτς της χρονιάς που πέρασε
Παράγουμε περισσότερα μπάχαλα από όσα μπορούμε να καταναλώσουμε οπότε τα εξάγουμε