Δέκα (και κάτι) μπαράκια που πρωταγωνίστησαν κατά κάποιο τρόπο σε αγαπημένες τηλεοπτικές σειρές
Το Makarenia βάζει τα καλά του, ανοίγει τον οδηγό της νυχτερινής Αθήνας, και πάει για ποτάκι και κουτσομπολιό σε δέκα (και κάτι) μπαράκια που πρωταγωνίστησαν κατά κάποιο τρόπο σε αγαπημένες τηλεοπτικές σειρές. Κανένα A for Athens, κανένα 6 DOGS, καμία πλατεία Αγίας Ειρήνης: Τα πιο χοτ στέκια, στα οποία ευχαρίστως θα ξημεροβραδιαζόμασταν αν υπήρχαν, είναι αυτά:
Στον πρώτο κύκλο, ο Αντώνης κι η Χριστίνα ξεμοναχιάζονταν στο «Φλαμίνγκο», όπου και τους είδε η ανιψιά της γριάς η Μερόπη, που είχε μάτι αστρίτη. Γι’ αυτό και αργότερα άλλαξαν στέκι, και την έβγαζαν σε ένα «απόμερο μπαράκι» (φωτό) με κύριο χαρακτηριστικό του τα μωβ και κίτρινα μπουκάλια της χλωρίνης χωρίς την ετικέτα, τα οποία στα μάτια της αθώας Χριστινάρας μεταφράζονταν σε «πολύ καλό ντεκόρ». Αυτό που δεν της άρεσε ήταν ο μέσος όρος ηλικίας των θαμώνων (ήταν περίπου τριάντα χρόνια νεότεροί της). Γι’ αυτό και ξαναματάλλαξαν στέκι στον δεύτερο κύκλο, και πήγαιναν στον «Κάκτο» στο Θησείο, όπου δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάει και την Ντορίτα, στο περίφημο επεισόδιο με την ανακοίνωση της εγκυμοσύνης («εσύ, δηλαδή η τσούλα, να πας εμένα, δηλαδή το θύμα, σε ένα μπαράκι που ξέρεις»). Εκεί ήταν, τέλος, που η Χριστινάρα έπεσε μούρη με πλάτη με τον Παπακαλιάτη, που παραλίγο να ανακαλύψει το παράνομο ζευγάρι.
Η Καλλιρρόη Μυριάγκου παίρνει προαγωγή μετά το Κωνσταντίνου και Ελένης, και από φιλενάδα των γκαρσόνων γίνεται η ίδια ψαγμένη μπαργούμαν στο ανεκδιήγητο αλλά καλτ «Εσύ Φταις», μαζί με την Ρένια Λουιζίδου που φορτώνεται στον πρώην της, Γιάννη Σώζο. Η καλτίλα του μπαρ έγκειται στους παγκόσμιους χάρτες τριγύρω και στην φοβερή πρωτοτυπία της ύπαρξης ενός τραπεζιού με ηλεκτρονικό υπολογιστή στο βάθος. Η μπαργούμαν, γνωστή και ως «Γουρούνι» ήταν η πιο ψαγμένη έβερ, και ήταν σε συνεχή κόντρα με τον μοναδικό πελάτη της, έναν καημένο στη μπάρα με τον οποίο και τελικά (φυσικά) τα έφτιαξε.
Ήταν all day café αλλά μιας και άνοιξε στο Κωλοκοτρονίτσι, δεν υπήρχε διαχωρισμός: Ήταν lounge café, ήταν μπαρ, ήταν καφενείο, ήταν το «μαγαζί της Πρωτευουσιάνας», το οποίο ο Ουδεπώποτας προσπαθούσε διακαώς να κλείσει για να επικρατήσει τάξις και ηθική. Η Χαρά από την άλλη, φρόντιζε να μαθαίνει στους χωριατάκους πουτανίτσες, όπως τι είναι το ρουμιτσίνο και πώς φτιάχνεται η κις λορέν. Αγαπημένη λεπτομέρεια: Το ποδήλατο στον τοίχο, οι πολύχρωμες καρεκλίτσες και το ξύλινο παταράκι όπου πάντα έπινε τον καφέ του ο κομπάρσος γνωστός και ως Χασάν, στον πρώτο του κανονικό ρόλο σε σειρά και μπεκρόπιναν επίσης οι ξανθές τσούλες από τα Άνω Κρεμαστά.
Σειρά που για τους περισσότερους πέρασε και δεν ακούμπησε (κακώς), γι’ αυτό και κράτησε μόνο 18 επεισόδια, παρά το φρέσκο (αν και όχι πρωτότυπο) σενάριο και την σκηνοθετική ματιά του Παναγιώτη Κράββα που πρωτοείδαμε στους S1ngles. Στο μπαράκι-αυλίτσα δούλευε ως μπάρμαν ο ψυχαναγκαστικός Μέμος Μπεγνής και τριγύριζε χωρίς σκοπό το ζιζάνιο-παράσιτο Ντάνυ (Κωνσταντίνος Παπαχρόνης).
Ο Μπέζος κι η φαμελιά του είχαν αυτή την μπυραρία παύλα μεζεδοπωλείο παύλα το-λες-και-μπαρ και το «έτρεχε» ο ίδιος με τον έτερο αδερφό Μαυροτσούκαλο, με την βοήθεια φυσικά του Τσαλταμπάση, και την συνεχή παρουσία του Μάκη, που (για κάποιο λόγο) άφησε εποχή με τις ατάκες του στους φαν της εύκολης κωμωδίας και του χοντροκομμένου αλλά ευχάριστου χιούμορ. Συνήθως πάντως την μπυραρία την πετυχαίναμε άδεια και κλειστή, χωρίς πελάτες και με τους Μαυροτσούκαλους να γράφουν σε κάτι τευτέρια στα μεγάλα ξύλινα τραπέζια, όσο ο Τσαλταμπάσης έπινε φραπόγαλο λίγο πιο πέρα.
Το καφενείο-κωλοχανείο του Μπάρμπα-Δήμου κάπου στον Κεραμεικό μετατράπηκε από την παρέα της Κοντοβά σε «χειροποίητο» χιπ μπαράκι, και αφού κατάφερε να ξεπεράσει προβλήματα με χρέη, διακόσμηση, προστασία, άνοιξε τις πόρτες του με σκοπό να κάνει τον Τσιλιχρήστο να φάει τη σκόνη του Τσιλιγιώργου. Έγινε έτσι η «καρδιά» της σειράς, με αγαπημένες λεπτομέρειες την πολύχρωμη τύπου βιτρό-τζαμαρία της μπροστινής όψης και το βιομηχανικό design του εσωτερικού χώρου. Αγαπημένη σιχαμένη λεπτομέρεια: Εκεί τραγούδησε και η Άννα Βίσση πάσχοντας από αμνησία.
Ήταν μωβ, ήταν κωλόμπαρο, ήταν ταυτόχρονα γραφείο, δωμάτιο ξενοδοχείου και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε για τις ανάγκες άλλων σκηνών, και είχε τοίχους από χαρτόνι που έτρεμαν με κάθε κλείσιμο της πόρτας. Απαραίτητη η παρουσία φίκων και μιας σερβιτόρας ψιλοξέκωλης αλλά κατά βάθος ηθικιάς (τύπου Νένας Χρονοπούλου) ή ενός καλόκαρδου αλλά σκληροτράχηλου μπάρμαν (τύπου Τζώνη Θεοδωρίδη), που μπορούσε να ακούει τον πόνο όσων περνούσαν από εκεί για να πιουν μπόμπες.
Συνήθεις θαμώνες: Όλοι ανεξαιρέτως οι πρωταγωνιστές της Λάμψης (ενίοτε και του «Καλημέρα Ζωή») από την Βίρνα (που ξεστόμισε μεθυσμένη το αμίμητο «εκρηκτική γόμωση» αναφερόμενη στο ουίσκι) μέχρι τον Ευλογητό (που σκότωνε εδώ νονούς της νύχτας και τσατσάδες). Γνωστό επίσης για την ιδιότητά του να εκμηδενίζει τις διαφορές των κοινωνικών τάξεων: Εδώ έπιναν τα σφηνάκια τους οι πάμπλουτοι Δράκοι, εδώ και οι πόρνες. Εδώ οι μεροκαματιάρηδες μπάτσοι, εδώ και οι αντιπρόεδροι της κυβέρνησης.
Extra tip: Στο μπαράκι της Λάμψης ήταν βασισμένη ολόκληρη η φιλοσοφία και του κωλόμπαρου του Μένιου Τσαπάρα στους “Δυο Ξένους”, όπου σαν φόρος τιμής, έπαιξε και το περίφημο δραματικό σάουντρακ της Λάμψης.
Από τα πιο προσεγμένα και κλασάτα στέκια της ελληνικής τηλεόρασης, η μπουάτ την οποία οι πρωταγωνιστές αποκαλούσαν στον πρώτο κύκλο της σειράς «στης Ρίτας» φιλοξενούσε τους χορούς της Ντένης και της Μαρίνας, τα γενέθλια του σερβιτόρου Δημήτρη, τον αρραβώνα της Φλώρας και του Μένιου και τους καβγάδες του πρωταγωνιστικού ζευγαριού. Αγαπημένες λεπτομέρειες: Οι τοίχοι, καλυμμένοι με πρωταγωνιστές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου – οι ίδιοι τοίχοι που φιλοξενούν και τον χορό στους τίτλους αρχής.
Λεγόταν «το Απρόβλεπτο», βρισκόταν στα Εξάρχεια, και είχε τους εξής τρεις υπαλλήλους: Τον Νικόλα τον οινοχόο, την Ελένη Βλαχάκη την γκαρσόνα α’ και την Πέγκυ Καραχισαρίδου την γκαρσόνα β’. Είχε και ένα «αφεντικό», που εμφανίζεται μόνο μια φορά, για να κάνει έλεγχο πώς πάει το μαγαζί και βρήκε την Ελένη να κοιμάται (ή να σκουπίζει το τραπεζάκι με το καροτί μαλλί της για να μην χαράξει το ξύλο, κατά την δική της εκδοχή).
Χαρακτηριστικά: Το οινοπνευματοποτείον είχε περισσότερο ροκ ύφος, ψιλοπαρακμιακά σκαμπουδάκια και σιδερένιες καρέκλες, κυριαρχούσαν τα μπλε-πορτοκαλί χρώματα, και αγαπημένη λεπτομέρεια στο βάθος, η γνωστή γλώσσα των Rolling Stones. Ιδανικό για όσους θέλουν να περιμένουν δύο ώρες να τους σερβίρει η βρωμόστομη Βλαχάρα ή να απολαμβάνουν λάιβ περφόρμανς Αντιγόνη και Τρεις Αδερφές του Τσέχωφ από την σερβιτόρα βου.
Συνήθεις θαμώνες: Ο Μανώλης με τον σκύλο του τον Αλφ, ο Μάνθος, κάτι φτωχομπινέδες σκηνοθέτες, ζωγράφοι, φοιτητές κλπ άνεργοι που ψάρευε για γκόμενους η Ελένη και οι φοιτητές του βυζαντινοτέτοιου, γιατί ο Αναγνώστου γούσταρε την Ελενίτσα.
Όταν η φίλη της Ελένης της Άσχημης και της Πεπόνως, η Χριστίνα, αποφάσισε να αφήσει το μπαράκι της στα Εξάρχεια, οι δύο κολλητές υπάλληλοι της «ΚΟΣΜΟΣ λέγεται παρακαλώ» σκέφτηκαν να το παίξουν άλλες το πρωί (βλ. βαρετές γεροντοκόρισσες υπαλληλίσκες) και άλλες το βράδυ (βλ. κουλ μπαρτέντερζ). Και τα κατάφεραν, παρά την γκρίνια του Ιάσονα (δηλαδή της κυρίας Θάλειας που φρόντιζε να του ανάβει τα λαμπάκια με τις κατάλληλες σπιουνιές).
Χαρακτηριστικά: Το περί ου ο λόγος κωλόμπαρον πλασαριζόταν ως καλλιτεχνικό στέκι, αλλά στην πραγματικότητα μάζευε μόνο κάτι τύπους με πέτσινα μπουφάν και μαλλί λάχανο, βγαλμένους από την ιδέα του Δαλιανίδη για το τι εστί κουλ νεολαία (στην ουσία με κομπάρσους που ξέμειναν από τις βιντεοκασέτες του ’80). Λεγόταν «Μεθώνη» επειδή βρισκόταν στην οδό Μεθώνης (ευφάνταστο) – (by the way, υπέροχος πεζόδρομος). Έμπαινες τραβώντας κάτι κόκκινες μπουρδελοκουρτίνες, μπορούσες να δεις στο βάθος κάτι φίκους τσόντας, κόκκινα φωτιστικά με κρόσσια πολυτελείας (λέγε με κινέζικα φτηνοφάναρα) και τελικά διάλεγες τσίγκινο τραπεζάκι κάπου ανάμεσα στις μωβ κολώνες και την εξίσου μωβ μπάρα με τον (σωστά μαντέψατε) μωβ κρυφό φωτισμό (wow). Αγαπημένη λεπτομέρεια: Το ξύλινο παραπέτασμα που έπρεπε να σηκώσουν οι πεπειραμένες μπαργούμεν για να βγουν να σερβίρουν.
Συνήθεις θαμώνες: Ο Άλκης (για να παίζει κιθάρα), ο Ιάσων (για να τσεκάρει την αρραβωνιάρα), η Κατερίνα με τον φαρμακοτρίφτη (γιατί κατά βάθος ένιωθαν νεολαίοι) και (φυσικά) ο Δημήτρης ή Θανάσης ή Θάνος που δούλευε ψιλό γαζί τη Χαρούλα (και όχι μόνο). Και άλλοι χαροκαμένοι κομπάρσοι των ‘90s.
Αρχίζουμε με δύο φανταστικά στέκια, που έχασαν την θέση στη δεκάδα, μόνο και μόνο επειδή δεν τα είδαμε ποτέ. Παρ’ ότι λοιπόν δεν τα είδαμε ποτέ (νομίζω), οι πρωταγωνιστές των σειρών τα ανέφεραν τόσες φορές που τα νιώθαμε σαν δικά μας στέκια. Στους μεν «Απαράδεκτους», ο Βλάσης και η Ρένια ξημεροβραδιάζονταν στου «Λαμόγια» και ο Βασίλης, η Σμαράγδα κι η Παρθένα, πού τους έχανες πού τους έβρισες, πήγαιναν να διασκεδάσουν στου «Χαβαλέ». Μόνο και μόνο από τα ονόματα, έπρεπε να τους δοθούν credits σ’ αυτή την ανάρτηση.
Συνεχίζουμε με δύο μπαράκια που παρ’ ότι ήταν πιο «αληθινά» από του Λαμόγια και του Χαβαλέ, δεν ήταν εξίσου ονομαστά για να τα καταφέρουν να πιάσουν δωδεκάδα. Πρόκειται για το café bar του «Άνω Κάτω» του ANT1 (αν δεν το θυμάστε, ήταν η πρώτη ελληνική αντιγραφή των FRIENDS με πρωταγωνίστρια την Μαρί Κυριακού (πριν γίνει Κυριακού) ως Rachel – στην πιο κάτω φωτό βλέπετε το άθλιο ελληνικό «Central Perk». Τέλος, (αν)άξιο αναφοράς και το κωλόμπαρο του «Βότκα Πορτοκάλι», όπου σύχναζε ο Κόκλας στον αθλιότερο ρόλο της ζωής του, η Τζένη Ιωακειμίδου ως Νατάσσσα, ο Ρένος Χαραλαμπίδης ως νονός της νύχτας και ο περίφημος γλοιώδης Νώντας.
Άλλα δύο μπαράκια «έκτακτες συμμετοχές» που έκλεψαν τις εντυπώσεις ήταν το «Μεγάλες Προσδοκίες», στο οποίο πήγαν η Τζεμιλέ με την Σαριτζόγλου στο τέλος του Εμείς κι Εμείς για να κάνουν γνωριμίες (τις οποίες παντρεύτηκαν δύο επεισόδια αργότερα) και το gay bar του Δις Εξαμαρτείν, όπου πήγαν οι δύο πρωταγωνιστές της σειράς από παρεξήγηση (κάπως έτσι την είχε πάθει και ο Χάμπος, επίσης από το Εμείς κι Εμείς).
Τέλος, κλείνω με μερικά μπαρ που θυμήθηκε ο φίλος του blog, @Manolis: Το ελεεινό πιάνο μπαρ που πήγαινε η Μανίσαλη στο Λίφτινγκ του Χάρη Ρώμα και της την έπεφτε ο αγράμματος Σίλας Σεραφείμ, η Μπουμ Μπουμ που πήγε πρώτη φορά έξοδο η Μαρία η Άσχημη, το καλτ «Ροζ Συννεφάκι» και τέλος, φυσικά, το “Bar”, το γνωστό ριάλιτι του Mega, που μπορεί να μην ήταν σίριαλ, αλλά τα «επεισόδια» με το χαρτάκι της Μαίρης Γεώρτση δεν τα έχει ξεχάσει κανείς.
*Ευχαριστούμε και την φίλη του Makarenia, μις Σουσουράδα, η οποία συνεισέφερε τα μέγιστα στο να θυμηθούμε κλασικά στέκια όπως “του Λαμόγια” και το “μπαράκι με τα πλαστικά μπουκάλια που πήγαινε ο Αντώνης και η Χριστίνα”.
© 2012 - 2023 · All Rights Reserved · Flows on Magma Framework
