Την αγαπούσε. Γι’ αυτό την τυραννούσε. Γιατί, τι θα ήταν η Ντένη Μαρκορά χωρίς την Μαρούσκα Μαλένκα; Ο Άμποτ χωρίς τον Κοστέλο. Ο τέντζερης χωρίς το καπάκι. Ο κώλος χωρίς το βρακί. Οι Δυό ξένοι χωρίς τα «κασπαζά», τα «κτο νταμ» και τα «νε πανιμάγιου». Οι ατάκες της Ντεν-μαρ, χωρίς τις απαραίτητες δημιουργικές προσφωνήσεις, όπως αυτές που ακολουθούν.