Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα είναι συναρπαστικά, αν εξαιρέσεις ότι είμαστε πλέον πάμφτωχοι, η ανεργία έχει φτάσει σε τροχιά, το πολιτικό σύστημα είναι Looney Tunes, η αστυνομική καταστολή έχει εκτοξευθεί και φτάσαμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε αν θα έχουμε περισσότερους φασίστες από αδέσποτα στο δρόμο (και σε αντίθεση με τα αδέσποτα, οι φασίστες θέλουν μπόγια να τους μαζέψει). Μπορεί τα πράγματα να είναι τελείως σκατά, αλλά τουλάχιστον διασκεδάζουμε, το οποίο είναι και το βασικό διακύβευμα της σύντομης μίζερης ύπαρξής μας στο σύντομα.

Και τι μπορεί να μας διασκεδάσει περισσότερο από μια μεγάλη αναμπουμπούλα; Και χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη ευκαιρία για οτινάναι στο τώρα ήταν το Δημοψήφισμα του 2015. Πολλά σενάρια προέκυψαν από τότε, ειδικά μετά το μνημονιακό μετέπειτα των Τσίπρα, Φλαμπουράρη και της υπόλοιπης κομπανίας, για το ποιος ήταν το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σχέδιο, ενώ κατά την ταπεινή μου γνώμη οι Συριζαίοι, όπως κάθε είδος έλληνα πολιτικού, είναι μεγαλύτεροι οπαδοί του αυτοσχεδιασμού κι από τους τζαζίστες. Το οποίο σημαίνει θα κάνω ό,τι μου κατέβει αρκεί να τη σκαπουλάρω κάπως.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί πήγαν ταμείο και οι περισσότεροι πήγαμε κουβά. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα βασικότερα highlights από το μεγαλύτερο παραλίγο Μπιλμπάο των τελευταίων δεκαετιών.

To Mακαρένα στα ΑΤΜ

Η πρώτη πράξη προετοιμασίες για το post-apocalyptic πεδίο μάχης με τα ζόμπι φυσικά είναι να πας να σηκώσεις τα λεφτά σου από την τράπεζα. Ατελείωτοι συμπολίτες μας, ακούγοντας εννοείται και τις καλοπροαίρετες φωνές πανικού στην τιβί και τα FM, έτρεξαν πανικόβλητοι να σηκώσουν από την τράπεζα ό,τι έχουν και δεν έχουν για να μην τα κάνει σοβχόζ ο Βαρουφάκης. Επίσης, να γεμίσουν βενζίνη το αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα κυρίως τη Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015, η κατάσταση να φαίνεται όντως κάπως ανησυχητική.

Οι Μάμρα των καναλιών

Οκ, είναι γεγονός πως είναι αστείο να βλέπεις ανθρώπους 40 και 50 χρονών να τρέχουν να βάλουν βενζίνη για τα ζόμπι αλλά δεν έχει ο κόσμος τη μεγαλύτερη ευθύνη εκεί: Την έχουν αυτοί που αγνοούσαν βασικά πράγματα, όπως πχ ότι η χώρα έχει αποθέματα καυσίμων που θα κρατούσαν μήνες. Τα κανάλια όχι μόνο απέφευγαν να καλμάρουν λίγο τη φάση, αλλά έβλεπες σκηνικά όπου πάλαι ποτέ μεγάλο κανάλι (RIP) έπαιζε σκηνές από Νότια Αφρική:

Οι Σαριέγκι της προπαγάνδας

Παρά τις σαφείς προθέσεις της προπαγάνδας των καναλιών, το πράγμα δεν πηγαίνει πάντα κατευχήν. Ο κόσμος μπορεί να ανέχεται πολλά, αλλά καμιά φορά του τη δίνει στα νεύρα. Ξυπνάει ένα πρωί αγαπητές φίλες και φίλοι, του λέει ο Τσίπρας δημοψήφισμα για deal με τους κακούς. Ε είναι λίγο “χεστήκαμε” στην αρχή, μπορεί να ψηθεί μπορεί και όχι, θα δείξει. Μετά από 3 – 4 μέρες που του πρήζουν τα μέζεα του στεατοπυγικού συστήματος ότι το ΟΧΙ είναι θάνατος, λέπρα, ηπατίτιδα, Αρμαγεδδών, καταντά όπως ο άγνωστος φίλος από κάτω:

Ή αυτός ο συνταξιούχος που κόπηκε πιο γρήγορα από τον Σνουπ Ντογκ σε αντιντόπινγκ τεστ:

Ο λαός μίλησε (και) με memes

Μία η λαϊκή οργή που πρέπει να εκφραστεί, μία ένα ευρύτερο άγχος ότι θα καταλήξουμε σε εμφύλιο σαν τη Συρία, μία ότι τα κανάλια σπέρνουν φόβο, τρόμο και απειλές οδυνηρού θανάτου χωρίς ευρώ, ο κόσμος ξεχύθηκε στα memes. Τα memes αυτά όχι απλά είναι ιστορικά μνημεία μιας εβδομάδας παράνοιας, αλλά και μερικά από τα καλύτερα που έπαιξαν τα τελευταία χρόνια:

Και το personal favorite:

Ηθοποιός να ντουφεκάει τραγουδιστή μωρέ;

Ο εθνικός διχασμός προφανώς δε μπορούσε να αφήσει ήσυχους τους σκαπανείς των τεχνών της χώρας μας και κάμποσοι από αυτούς πήραν θέση σε κάποια τις δύο πλευρές. Επιφανής στην πλευρά του ΝΑΙ, Σάκης Ρουβάς έκανε κήρυγμα υπέρ της Ευρώπης και κατά του μπόουλινγκ:

Από την πλευρά του ΟΥΧΙ, ο Κλέων Γρηγοριάδης με ένα τρομερό σόου στο Mega απέδειξε ότι δεν είναι το δικό του σπίτι που καίγεται:

Mην ξεχάσουμε και αυτό τον μεγάλο καραφλό ήρωα της αντιμνημονιακής πάλης:

Αν όλες οι κοινωνικές ομάδες φουμάρανε παρέα

Μια συγκεκριμένη στιγμή από το παραπάνω battle Γρηγοριάδη – Σαράφογλου αξίζει και μόνο του μια θέση στο πάνθεον με τις ατάκες που δε γεράσανε καλά. Είναι λοιπόν η παρουσιάστρια του Mega η οποία με την πρόβλεψη της πέτυχε έναν από τους μεγαλύτερους κουβάδες του ορατού σύμπαντος:

Λοιπόν φτωχομπινέδες, μην κάνετε καμιά μαλακία

Λοιπόν οι τύποι που είναι Ποτάμι στην πολιτική τους ένταξη ή στο γενετικό τους υλικό ευρύτερα, μπορεί συνήθως να είναι πιο punchable από τον Ευτύχη Μπλέτσα αλλά έχουν ένα καλό συνήθως: η έλλειψη social skills τους κάνει να τα λένε τελείως χύμα, χωρίς άσχετες μπεσαμέλ. Όπως η μεγάλη γαιοκτήμων Αντιγόνη Λυμπεράκη που μας θύμισε ότι οι πτωχοί συνήθως δεν ψηφίζουν σωστά:

Η Καλίσι Ζωή Κωνσταντοπούλου

Όπως και σε όλη την πρώτη περίοδο ΣΥΡΙΖΑ (από τις εκλογές ως το μνημόνιο), η Πρόεδρος της Βουλής είναι το πρόσωπο κλειδί σε όλο αυτό το πολιτικό καρακατσουλιό. Η σκηνή με την ίδια στο μπαλκόνι της Βουλής είναι το κοντινότερο που έχουμε φτάσει στο να νομίζουμε ότι παίζουμε σε σειρά της HBO:

Tα τηλεμπάχαλα της επόμενης ημέρας

Το σκορ όλοι ξέρετε πόσο ήρθε. Τρία χρόνια μετά δε μας άφησε και πολλά πίσω του η αλήθεια είναι, μόνο μια ισχυρή αίσθηση μιζέριας, μαζί με την πρώτη μια υποψία ότι καμιά φορά αν ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες παίζει όντως να fuck you I won’t do what you tell me και τα παρακάτω ξεμαλλιάσματα στην οθόνη:

Να σημειωθεί εδώ πως αν τα παραπάνω είναι μπουκέτα στο μπιλιαρδάδικο της γειτονιάς, το παρακάτω είναι ο Πρώτος Παγκόσμιος:

Όταν η Ζωή είναι ο Θάνατος

Το υπέρτατο battle μεταξύ Ναι και Όχι κλείνει με το σπαθί του τη λίστα μας. Απλά αράξτε στην καρέκλα σας και απολαύστε το θέαμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Σίας Κοσιώνη να κοιτάνε η μία την άλλη με βλέμματα πιο φονικά από το λέιζερ του Death star που κατέστρεψε τον πλανήτη Alderaan:

Kαι για bonus, αυτές οι θλιμμένες φατσούλες: