Δε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί σχολίαζαν όλοι κακιασμένα το ότι η Άννα Βίσση πήγε κι έκανε ντουέτο στο μαγαζί της με κάποιον τυχάρπαστο. Ένας καλλιτέχνης με το εκτόπισμα της Άννας βοηθάει έναν άλλο να γίνει πιο γνωστός – που είναι το περίεργο;

Βασικά, είναι φανερή η άγνοια πίσω από τέτοια σχόλια. Δεν είναι η πρώτη φορά που Έλληνες καλλιτέχνες δείχνουν πόσο large και φιλότιμοι είμαστε σα λαός καλλιτεχνικά αλλά και γενικά, οπότε αποφασίσαμε να καταγράψουμε τις εκλεκτότερες από αυτές τις στιγμές. Στο κάτω κάτω, είμαστε σίγουροι ότι θα αποτελέσουν κειμήλιο για τις επόμενες γενιές:

Ian Gillan – Mιχάλης Ρακιτζής

Η λέξη Τζέντλεμαν που ακολουθείται από κραυγή ΙΟΥΝ ΓΚΙΛΟΥΝ δίνει τον τόνο. Το σκηνικό είναι λίγο απατηλό γιατί ενώ έχει όλα τα χαρακτηριστικά των 80s (μουσικό στυλ,ντροπιαστικό μαλλί, ακόμη πιο ντροπιαστικό ντύσιμο), είναι στην πραγματικότητα από συναυλία στην Τούμπα το ’93.

Ρομαντισμός είναι όταν βλέπεις το καπελάκι του Ian Gillan και αντί για σπασμούς σε πιάνει νοσταλγία.

Νταλάρας & Sting

Αυτό το ντουέτο ήταν πλασμένο για να γίνει. Eίναι οι δύο άνθρωποι που στην προσωπική τους καριέρα είχαν τη σπάνια ικανότητα ότι τραγουδάνε να ακούγεται σα κομμάτι Eurovision χωρίς να είναι κομμάτι Eurovision:

Μια χούφτα φως Ιερουσαλήμ στα πόδια μου σκορπάει το φεγγάρι
κοιτάζω τ’ άστρα σαν σκυλί πολύς Θεός μα ούτε ένα χνάρι

Πόνος

Νταλάρας & Jethro Tull

Νομίζατε ότι είχε φτάσει 2001 ώστε ο Γιώργος της Ελλάδας να φτάσει να συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχναι του εξωτερικού; Η αρχή είχε γίνει πολύ νωρίτερα, με θύματα του Νταλάρα να έχουν γίνει μεταξύ άλλων οι συμπαθέστατοι Jethro Tull. Η φωνή του Νταλάρα μαζί με το φλάουτο του Ίαν Άντερσον σασυνδυασμός είναι πράγματι απίστευτα φολκ, αλλά όχι φολκ όπως λέμε κέλτικες γιορτές στο δάσος με κυκλικούς χορούς, πιο πολύ στο στυλ πανηγύρι Δεκαπενταύγουστο με τη Γιώτα Γρίβα στην Κατούνα Αγρινίου.

Scorpions & Βασίλης (ένας είναι ο Βασίλης)

Είναι ότι αγαπάτε να μισείτε. Ένα βίντεο με το οποίο άνετα βασανίζεις τους χίπστερ φίλους σου: 30 τυχαία δευτερόλεπτα του οποίου αδειάζουν το Ρομάντσο Σάββατο βράδυ σε χρόνο dt, ενώ τα γηπεδικά φωνητικά στο 4’33 ακυρώνουν για πλάκα τη Documenta. Κυρίες και κύριοι, είναι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στην ίδια σκηνή με τους Scorpions:

Από κάτω πάντως πανικός έτσι. Θα τους σέβεστε τους πουρόκερς.

Φίλιππος Πλιάτσικας & Violent Femmes

Εδώ ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα. Έίμαστε κι εμείς κατά βάθος αισθηματίες και θυμόμαστε με αγάπη τη στιγμή που έπαιζε το Gone Daddy Gone ή το Kiss Off την ώρα που ξερνάγαμε έξω από το Decadance ή κάποιο αντίστοιχο μαγαζί της εποχής. Αυτή την αγνή και ασπίλη μνήμη ήρθε να διαλύσει η συγκεκριμένη συνεργασία, όπως σκορπάει τον όλεθρο το ναυάγιο ενός πετρελαιοφόρου λίγο έξω από την Κόπα Καμπάνα:

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑ

U.D.O & Αγάθωνας & Mπλε & Raining Pleasure

Πραγματικά θα θέλαμε να γνωρίσουμε το Μεγάλο Μάγιστρο της Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος που σκαρφίστηκε αυτό το αριστούργημα για την 26η Πανελλήνια Συγκέντρωσή της. Γιατί στο κάτω κάτω, τι καλύτερο για να πλαισιώσεις τον παλαίμαχο του μπουζουκιού Αγάθωνα Ιακωβίδη (πολλά χρόνια πριν τη Eurovision) με τον παλαίμαχο πρώην τραγουδιστή των ιστορικών χεβιμεταλλάδων Accept, Udo Dirkschneider;

Δυστυχώς δε γνωρίζουμε αν πέρα από το να συνυπάρξουν στο line-up, υπήρξε και κάποια μουσική σύμπραξη.

Βοnnie Tyler & Σοφία Αρβανίτη

Από την ίδια αθώα περίοδο που περιγράφαμε πριν ,τα early 90s που μοιάζουν για late 80s δηλαδή, έρχεται κι αυτό το εκπληκτικό ντουέτο με το υπέρτατο beat, από δύο άξιες εκπροσώπους της δεκαετίας με τα κακά μαλλιά. Bonnie Tyler (φωνάρα) και Σοφία Αρβανίτη λοιπόν, στο “Πεθαίνω στην ερημιά (The desert is in your heart)”.

Προφανώς η παρουσία του Ρακιτζή στη λίστα δε θα μπορούσε να περιορίζεται σε ένα μόλις κομμάτι, καθώς είναι ο συνθέτης του “Πεθαίνω στην ερημιά”. Fun fact: Η Bonnie Tyler έστειλε μεν τα φωνητικά της μέρη για τη συνεργασία αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ στο βιντεοκλίπ.

Κώστας Μπίγαλης – Ο τραγουδιστής των Dark Funeral

Δεν έκαναν (δυστυχώς) ντουέτο, οπότε  είμαστε πιο κοντά στη φάση παρεάκια, αλλά είναι σίγουρα μεγαλειώδες. Ο τιτάνας Κώστας Μπίγαλης πέτυχε στο στούντιο τoν Heljarmadr, τραγουδιστή των σουηδών μπλακμεταλάδων Dark Funeral και αποφάσισε να ανεβάσει φωτογραφιούλα μαζί του επειδή η μουσική ενώνει και επειδή είναι θεός:

Το γυαλί – όλα τα λεφτά.

Thom Yorke – Σταύρος Δήμας

Κι αυτό στην επικράτεια των παρεακίων, αλλά δεν έχει σημασία. Είναι μια εικόνα της οποίας την προέλευση δεν ξέρουμε και δε θέλουμε να μάθουμε κιόλας. Αν πηγαίνατε μια φορά στο χωριό σας και βλέπατε τη γιαγιά σας να μαζεύει χόρτα μαζί με τη Μπεγιονσέ, θα ρωτάγατε να μάθετε πως έγινε αυτό ή απλά θα χαζεύατε το θαύμα; Εννοείται το δεύτερο.

Η δε έκφραση του τραγουδιστή των Radiohead σε φάση “ποιος είναι αυτός, που σκατά ξέμεινα χθες, τι κάνω εδω μαζί, του και πότε θα σταματήσω να αγοράζω ντραγκς από εκείνο το μαλάκα το Jim” είναι highlight ζωής.