1990 – 1999. 10 χρόνια που σημάδεψαν τις, τότε, ευαίσθητες παιδικές ψυχούλες μας. Ήταν  η δεκαετία που μας σύστησε τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον Κώστα Σημίτη. Τότε όμως έπρεπε να αντιμετωπίσω τους δικούς μου πολεμοχαρείς και αιμοβόρους εχθρούς. Μάχες με το φάντασμα του Ganondorf, ξεκλήρισμα της Racoon City, μπουνιές στον Cyborg Ninja μέχρι να γίνει μπλε. Μάχες σαν κι αυτές τάραζαν τα όνειρα μου αλλά και την ψυχική ηρεμία της μάνας μου που έβλεπε μόνιμα καρφωμένο το καμάρι της στην τηλεόραση να ωρύεται και να βρίζει θεούς και δαίμονες. Συγγνώμη μαμά.

 

Alec Travelyan / Janus – Goldeneye 007, Nintendo 64

 

Μεγάλο καθίκι. Φίλος καρδιακός και συνάδελφος του James Bond που παρ’ όλα τα μανίκια που είχαν περάσει μαζί αποφάσισε να του τη φέρει πισώπλατα και να καταστρέψει κι ολόκληρη την οικουμένη παράλληλα. Το Goldeneye είναι ένα από τα καλύτερα FPS παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας ειδικά στο 00 agent επίπεδο. Έτσι και η τελική μάχη με τον Travelyan μόνο ευχάριστη δεν είναι αφού πρέπει να τον κυνηγήσεις σε μια τεράστιων διαστάσεων δορυφορική κεραία, αδειάζοντας πάνω του ότι πυρομαχικό κουβαλάς. Ανεκτίμητη βέβαια η ηθική ικανοποίηση που νιώθεις όταν τον γκρεμίζεις στο κενό απαντώντας του “For me”, “…you fucking cunt” θα συμπλήρωνα εγώ.

Bonus: Η ξεδιάντροπη Xenia Onatopp και η απαράμιλλη αμφίεση της.

Βαθμός στοιχειώματος: Ένας με τρεις μήνες ανάλογα με το χρόνο που του αφιέρωσες.

 

MOTARO – Mortal Kombat 3, PSX/SNES/Mega Drive/Game Gear/Game Boy

Το καταραμένο κτήνος από τον Εξώκοσμο. Θα έβαζα τον Goro στην θέση του αλλά αυτός εδώ ο κερατάς, στην κυριολεξία, μου είχε φάει την ψυχή. Αμέτρητα τα βράδια πάνω από το Playstation να προσπαθώ να νικήσω το τέρας με το ανθρώπινο σώμα, τα πόδια αλόγου,τα κατσικίσια κέρατα και την μεταλλική αρουρίσια ουρά (καταπληκτική έμπνευση Midway, μπράβο)! Τα δάχτυλα μου είχαν στραβώσει μέχρι να καταφέρω να του φτάσω την μπάρα στο μισό αλλά το τσουτσέκι από το πουθενά γυρνούσε και με τις πίσω οπλές του με έστελνε στο διάολο. Σπασμένες τηλεοράσεις, σακατεμένα δάχτυλα και επισκέψεις σε παιδοψυχολόγο είναι μερικές από τις συνέπειες που πλήρωσα για να τον νικήσω. WORTH IT!

Bonus: Ο Shao Khan που έπρεπε να αντιμετωπίσεις στα καπάκια.

Βαθμός στοιχειώματος: Για αρκετό καιρό μετά αλλά μόνο αν έχεις επαφές με άλογα, κατσίκες ή αρούρια.

 

Gray Fox / Cyborg Ninja – Metal Gear Solid, Playstation

 

Άλλος κολλητός κι αυτός. Ο Snake τον είχε κάνει τουλούμι σε ένα ναρκοπέδιο και τον είχε αφήσει στην μοίρα του νομίζοντας τον πεθαμένο. Αμ δε,  η  FOX -HOUND μάζεψε τα απομεινάρια του, του πρόσθεσε ρομποτικά μέλη και stealth, του έδωσαν και μια Κατάνα και τον έκαναν μάγκα. Έτσι όταν έρχεται η σειρά του Snake να τον αντιμετωπίσει ξανά, γίνεται η μάχη του αιώνα. Ο ninja αποφεύγει ότι σφαίρα και να του ρίξεις οπότε πρέπει να παλέψετε με γυμνές γροθιές. Δίκαιο ε; Όχι και τόσο αφού η δικές του γροθιές δεν είναι και τόσο γυμνές. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι και η χειρότερη μάχη του παιχνιδιού αλλά είναι η αυτή με το μεγαλύτερο συναισθηματικό υπόβαθρο.

Bonus: Τα δάκρυα που κύλισαν όταν θυσιάστηκε για χάρη του Solid Snake.

Bonus 2: Τα βασανιστήρια που τα περνάς μόνο με μπαταρία.

Βαθμός στοιχειώματος: Τουλάχιστον ένα εξάμηνο, αν θες να ξεκλειδώσεις όλα τα δωράκια και να μην παίζεις μόνο με την μπαντάνα.

 

NEMESIS – Resident evil 3, Playstation

Ο πιο τρομακτικός και αιμοβόρικος της παρέας. Κάθε του εμφάνιση συνοδευόταν από ομαδικά ουρλιαχτά, λιποθυμίες και σπασμένα χειριστήρια. Ο Nemesis ήταν ένα τεράστιο κτήνος που σε χτυπούσε με αστραπιαίες κινήσεις. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Tim Duncan των ζόμπι. Ευτυχώς που το παιχνίδι σου έδινε την επιλογή να τρέξεις όταν τον συναντούσες, μόνο και  μόνο για να τον βρεις μπροστά σου λίγο αργότερα που θα είχες λιγότερη δύναμη και ακόμη λιγότερες σφαίρες. THANK YOU CAPCOM.

Bonus: Αν ήσουν στους τυχερούς και είχες τη “σπασμένη” έκδοση που σου επέτρεπε να έχεις άπειρη ζωή και σφαίρες.

Βαθμός στοιχειώματος: Σχετικός με το αν είχες  την παραπάνω έκδοση ή όχι.

 

GANONDORF – The Legend of Zelda Ocarina of time, Nintendo 64
Παιδικός τρόμος. Ο σατανικός μάγος που ήθελε με κάθε τρόπο να κυριαρχήσει τον ειρηνικό τόπο του Hyrule. Ο μάγκας αιωρούνταν, πετούσε μπάλες σκοτεινής μαγείας και ερχόταν καταπάνω σου με υπερφυσική ταχύτητα, πιο γρήγορα κι από τον άσπρο σίφουνα, που έλεγαν και οι TXC. Όλα αυτά έπρεπε να τα αντιμετωπίσεις με το μικρό σου τόξο και το σπαθάκι σου -Master Sword και καλά- καθώς και με περίσσια υπομονή. Η μαγεία ερχόταν όταν νόμιζες πως τον καθάρισες και μπορούσες επιτέλους να σμίξεις με την πριγκίπισσα Zelda. Αλλά όχι, μέσα από τα συντρίμμια του κάστρου να σου ο Ganondorf. Μόνο που τώρα έχει κέρατα οπλές και δυο γιαταγάνια ίσα με το μπόι σου. Φτου κι απ’ την αρχή.

Bonus: Αν σε κούραζε  η μάχη, καβαλούσες την Epona και πήγαινες για ένα χαλαρό ψάρεμα.

Βαθμός στοιχειώματος: Αν το είχες παίξει μικρός, ακόμα θα έχεις εφιάλτες με τον μπάσταρδο.

 

Όλο το Silent Hill – Playstation

 

Όλο μα όλο το καταραμένο αυτό παιχνίδι σου κατέστρεφε την ψυχολογία. Από την απόκοσμη ομίχλη και τα παράσιτα που προειδοποιούσαν πως κάτι κακό πλησιάζει, μέχρι την ανατριχιαστική μουσική επένδυση που σου έσφιγγε  την καρδιά. Τα γραφικά του ήταν ομολογουμένως μάπα άλλα η ατμόσφαιρα του σε αποζημίωνε με το παραπάνω. Η ιστορία του είναι τόσο διεστραμμένη που καταλαβαίνεις αμέσως ότι γεννήθηκε από το άρρωστο μυαλό κάποιου Ασιάτη νέρντουλα. Αν προσθέσεις τα περιορισμένα πυρομαχικά και τους απίστευτα έξυπνους γρίφους, έχεις ένα από τα τρομακτικότερα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν ποτέ.

Bonus: Τα τέσσερα διαφορετικά τέλη που σου προσέφερε το παιχνίδι με αποκορύφωμα το joke ending.

Βαθμός στοιχειώματος: ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

 

Υ.Γ #1

Το βίντεο με τον θάνατο του Gray Fox. Γιατί όταν ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς δάκρυζε με τον θάνατο του Jack στον Τιτανικό, οι πραγματικοί άνθρωποι δάγκωναν τα χείλια τους με αυτήν τη σκηνή.

 

Υ.Γ #2

Driver 2, Rio Mission #7 Chase the Gunman. Ο ανεκπλήρωτος πόθος.
Όποιος μου φέρει αποδείξεις ότι πέρασε την συγκεκριμένη πίστα, έχει δώρο το κρακαρισμένο PSX μου με δώρο το παιχνίδι Nightmare Creatures 2.