Αν ο ιστορικός του μέλλοντος ανατρέξει κάποτε πίσω στο παγκόσμιο 2019, τότε μάλλον το πρώτο πράγμα που θα σημειώσει είναι: “τι σκατά σκεφτόντουσαν;”. Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τις πολιτικές εξελίξεις κι ας στραφούμε σε αυτό που κάνει συχνότερα ο πληθυσμός του πλανήτη προκειμένου να ξεφύγει από τα δεινά που προκαλούν οι ίδιες οι πολιτικές εξελίξεις: την παρακολούθηση τηλεοπτικών σειρών. Αν ο εν λόγω ιστορικός γυρίσει πίσω, λοιπόν, τότε πιθανότατα θα καταγράψει πως το σωτήριο έτος 2019 ήταν η χρονιά που ξεκίνησε επισήμως ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των streaming πλατφορμών. Δεδομένου του πόσο πολύ αγαπάμε να βλέπουμε σειρές και το πόσο πολύ έχουν κυνηγήσει οι κυβερνήσεις την «πειρατεία» [sitcom laugh-track playing], ο αγώνας μεταξύ μεγα-επιχειρήσεων για τον έλεγχο της ψυχαγωγίας και του ελεύθερου χρόνου παίρνει πλέον τα χαρακτηριστικά ανοιχτού πολέμου. Κι εγένετο Streaming Wars. Δεν είναι μόνο ότι το Netflix έχει μετατραπεί σε μια βιομηχανία από μόνο του. Είναι επίσης ότι τα Hulu, HBO Go και Amazon Prime Video γίνονται πλέον όλο και πιο ανταγωνιστικά. Είναι επίσης κι ότι φέτος είδαμε να μπαίνουν στο παιχνίδι δύο αυτοκρατορίες με δικές τους πλατφόρμες: η Disney και η Apple. Όλο αυτό, φυσικά, μας δίνει περισσότερες σειρές – άρα έμμεσα και περισσότερες καλές σειρές, αφού η ποσότητα κάποια στιγμή διαλεκτικά μετασχηματίζεται (και) σε ποιότητα. Παρόλα αυτά, όμως, η εν λόγω διαδικασία κουβαλάει μαζί της και μια σειρά από ανησυχητικές τάσεις. Για παράδειγμα, η στροφή προς το fan service, το ξεζούμισμα σειρών προκειμένου να διαρκέσουν για πάντα, η στροφή προς reboots και adaptations αντί για πρωτότυπες ιδέες είναι πράγματα τα οποία, κατά έναν ειρωνικό τρόπο, αποτελούσαν παθογένειες που πολύς κόσμος σιχάθηκε να βλέπει στο Hollywood και στράφηκε προς την τηλεόραση. Μην ανησυχείτε, εδώ θα είμαστε και θα τα αναλύουμε. Προς το παρόν, καθώς συνεχίζουμε την ανασκόπηση του 2019, ήρθε η ώρα για την καθιερωμένη λίστα με τις 10 αγαπημένες μας φετινές σειρές. Πριν απ’ αυτό, όμως, θα μας επιτρέψετε μερικά honorable mentions. Πρώτα απ’ όλα, έχουμε τρεις λατρεμένες σειρές που δεν ολοκληρώθηκαν ακόμα. Το BoJack Horseman και το Rick & Morty έκοψαν τους φετινούς τους κύκλους στη μέση οπότε τα ξαναλέμε του χρόνου, ενώ το The Mandalorian έχει άλλα τρία επεισόδια ακόμα. Έπειτα, στο superhero μέτωπο είχαμε δύο υπέροχες σεζόν από Legion και Doom Patrol που γενικά κρατάνε τις ελπίδες μας ζωντανές για το είδος. Στα animation πράγματα, πέρα από τους δύο προαναφερθέντες τίτλους, η κατάσταση επίσης συνεχίζει ωραιότατα με σειρές σαν το Undone και το Primal. Και μπορεί οι νέοι κύκλοι The Terror και Lodge 49 να ήταν κατώτεροι των περσινών, αλλά παραμένουν δύο σειρές που αγαπάμε πολύ. Τέλος, αν διαλέγαμε την πιο υποτιμημένη σειρά της χρονιάς, τότε αυτή θα ήταν μάλλον το Now Apocalypse του σπουδαίου Gregg Araki. Κατά τ’ άλλα, αυτή είναι η λίστα με τις 10 αγαπημένες μας σειρές για το 2019. 10. Years and Years Μόλις χτες γράφαμε ότι το Black Mirror ήταν η μεγαλύτερη τηλεοπτική απογοήτευση της χρονιάς. Ευτυχώς, στην θέση του ήρθε κάτι που αναπλήρωσε αυτό το κενό για φέτος. Το Years and Years του εξαιρετικά έμπειρου Russell T Davies (γνωστοί εν πολλοίς για το Queer As Folk και την αναβίωση του Doctor Who) μας έδωσε αυτό που μοιάζει να λείπει τελευταία από το Black Mirror: συναίσθημα, φαντασία, πολιτική. 9. Good Omens Ίσως ό,τι πιο feelgood και wholesome μας έδωσε φέτος η τηλεόραση. Το Good Omens ήταν ένα σχεδόν υπερβολικά διασκεδαστικό δημιούργημα που γεννήθηκε μέσα από δύο υπέροχα δίδυμα. Πρώτον, από τον Terry Pratchett και τον Neil Gaiman (κάτι που χρειαζόμασταν μετά την φόλα του δεύτερου κύκλου American Gods). Δεύτερον, από τον David Tennant και τον Michael Sheen, δηλαδή το αγαπημένο μας φετινό bromance. 8. Tuca & Bertie Και μιας και λέμε για bromance, περνάμε αντίστοιχα στο αγαπημένο μας womance για το 2019. Η animated σειρά της Lisa Hanawalt (συνυπεύθυνης μεταξύ άλλων για το BoJack Horseman) ήταν ταυτόχρονα υπερβολικά αληθινή και υπερβολικά φαντασμαγορική- πάντα φοβερός συνδυασμός. Το Netflix την έκοψε, δικό του πρόβλημα, είμαστε σίγουροι ότι θα επιστρέψει σε διαφορετική πλατφόρμα. 7. Barry Barry = εγγύηση. Bill Hader = εγγύηση. Αυτό μόνο, τίποτα άλλο. 6. Russian Doll Ήταν η πρώτη αληθινά καλή σειρά του 2019 κι είναι μια ιστορία την οποία ακόμα κουβαλάμε μέσα μας πολύ έντονα, γιατί κατάφερε να μας αγγίζει τόσο σε επίπεδο πειραματισμού με το τηλεοπτικό storytelling όσο και σε επίπεδο συναισθηματικής επένδυσης. Είναι δύσκολο πράγμα να τα κάνεις μαζί αυτά, αλλά το Russian Doll τα κατάφερε περίφημα. Δεν θέλουμε καν να δούμε την δεύτερη σεζόν που ανακοινώθηκε, δεν θα έπρεπε να υπάρχει, η σειρά έκλεισε τέλεια. 5. Too Old to Die Young Έχουν μείνει ακόμα άνθρωποι που λένε ότι η τηλεόραση δεν είναι πραγματική τέχνη; Αν ναι, δύο πράγματα. Πρώτον, ok boomers. Δεύτερον, δείτε το Too Old to Die Young – μια κλασική περίπτωση τηλεοπτικής σειράς με τέτοια φιλοδοξία αφήγησης και εικονογραφίας που κανένα κινηματογραφικό στούντιο δεν θα έπαιρνε το ρίσκο να την χρηματοδοτήσει. Ε, οπότε ο Nicolas Winding Refn πήγε στην τηλεόραση. Καλά έκανε. 4. What We Do in the Shadows Βλέποντας φέτος το What We Do in the Shadows, επανέρχονταν συνεχώς τρεις διαφορετικές σκέψεις. Πρώτον, γιατί δεν φτιάχνει μια ταινία Flight of the Conchords o Taika Waititi; Δεύτερον, πόσο πολύ αγαπάω τον Matt Berry ΓΤΧ. Τρίτον, μου είχε λείψει μια τηλεοπτική κωμωδία που να μην είναι απλά έξυπνη ή cute, αλλά να με κάνει να γελάω. Να γελάω πραγματικά όμως ε, όχι μαλακίες. Αν θέλετε κι άλλο, δείτε και το περσινό Wellington Paranormal. 3. Watchmen Λοιπόν, έμεινε ένα επεισόδιο για να τελειώσει ο πρώτος κύκλος, αλλά μπορώ να το δηλώσω ήδη με κάθε ψυχραιμία: τι έπος είναι αυτό. Είναι η σειρά Watchmen που θα αντιπαθούσε ο Zack Snyder, που δεν πίστευε ούτε κι ο ίδιος ο Damon Lindelof ότι μπορεί να φτιάξει, που σίγουρα αρέσει ακόμα και στον ίδιο τον Alan Moore αλλά ντρέπεται να το παραδεχτεί. Θα τα πούμε αναλυτικότερα φυσικά στο μέλλον, αλλά προς το παρόν μετρήστε μας στους φανατικούς του νέου Watchmen. 2. Succession Ουφ. Το να βλέπεις το Succession είναι ένα αρκετά βασανιστικό πράγμα. ΟΚ, απ’ την αρχή περιμέναμε να είναι πολύ καλό, γιατί αν μη τι άλλο είχε έναν Jesse Armstrong να το γράφει, δηλαδή τον άνθρωπο που έχει μας έχει δώσει τα τηλεοπτικά Peep Show και The Thick of It και τα κινηματογραφικά Four Lions και In the Loop. Αλλά το αποτέλεσμα είναι ό,τι πιο σκοτεινό, εθιστικό, ψυχοβγαλτικό και διασκεδαστικό μπορούμε να θυμηθούμε τα τελευταία χρόνια στη μικρή οθόνη. 1. Fleabag Είπαμε, φέτος είναι η χρονιά της Phoebe Waller-Bridge. Την αγαπούσαμε ήδη από το Crashing και το Killing Eve, αλλά η φετινή επιστροφή του Fleabag ήταν μια από αυτές τις γροθιές στην ψυχή που έχεις κάθε τόσο ανάγκη για να συνεχίσεις να νιώθεις συναισθηματικά ζωντανός. Από εκεί και πέρα, ό,τι κι αν κάνει στο εξής, εμείς θα είμαστε εκεί, στην πρώτη γραμμή. Γιατί το αξίζει.
