15 ήταν οι κατά συρροήν δολοφόνοι που έδρασαν την δεκαετία του 90’ … ή έστω αυτούς κατάφεραν να ξεσκεπάσουν οι αρχές. Και αν ο αριθμός φαίνεται μικρός είναι γιατί τα νούμερα προέρχονται από τις 1.1.1990 έως 31.12.1999.

Την δεκαετία άνοιξαν οι Αμερικανοί Kristen Gilbert & Herb Baumeist τις χρονιές 1990-96 και το ζευγάρι Καναδών Karla Homolka & Paul Bernardo.

Η Kristen Gilbert επιβεβαιώθηκε πως σκότωσε 4 ασθενείς της ενώ εργαζόταν ως νοσοκόμα.

Ο Herb Baumeister έδωσε τέλος στη ζωή του σε ηλικία 49 ετών με μία σφαίρα στο κεφάλι. Στο σημείωμα αυτοκτονίας του ανέφερε σαν λόγους τον γάμο και την καριέρα του που κατέρρεαν.

Η αλήθεια όμως είχε αποκαλυφθεί λίγες μέρες νωρίτερα όταν η πρώην σύζυγος του τρομοκρατημένη από την αλλαγή της συμπεριφοράς του δέχτηκε να γίνει έρευνα της αστυνομίας στην φάρμα όπου και διέμεναν σαν ζευγάρι. Έρευνες οι οποίες αποκάλυψαν 11 θαμμένα πτώματα ανδρών στην πίσω πλευρά του κτήματος, εκ των οποίων οι 5 μόνο αναγνωρίστηκαν. Με βάση αυτές τις δολοφονίες οι αρχές τον υποψιάστηκαν για άλλους 9 φόνους ανδρών που είχαν σημειωθεί στην περιοχή του αυτοκινητόδρομου Interstate 70, ανάμεσα στην Indianapolis όπου διαμείνει και στο Colombus. Αργότερα η σύζυγος του θα δήλωνε πως είχε κάνει περίπου 100 φορές ταξίδι για δουλειές στο Ohio.

Οι αρχές φτάσανε στα ίχνη του όταν το 1993 ένας άνδρας δήλωσε την εξαφάνιση ενός φίλου του. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ο “Ron Rosen” ιδιοκτήτης gay bar τον είχε σκοτώσει και είχε προσπαθήσει το ίδιο να κάνει και σε αυτόν. Οι ντετέκτιβ μάλλον απρόθυμοι να ασχοληθούν με τα γκομενικά προβλήματα των gay του πρότειναν να επικοινωνήσει και πάλι μαζί τους σε περίπτωση που έβλεπε τον άνδρα αυτό ξανά.

H Karla Homolka και ο Paul Bernardo γνωρίστηκαν το 1987 όταν ήταν 17 και 24 χρονών αντίστοιχα. Από τον Δεκέμβριο του 1990 έως τον Απρίλιο του 1992 έδρασαν μαζί ως ζευγάρι βιαστών και δολοφόνων.

Πρώτο θύμα τους η 15χρονη αδερφή της, Tammy. Η παρθενία της ήταν το δώρο Χριστουγέννων της Karla στον Paul μιας και η ίδια δεν ήταν παρθένα όταν γνωρίστηκαν. Στα επόμενα 3 χρόνια βίασαν και σκότωσαν άλλες δύο ανήλικες ενώ ο Bernardo κατηγορήθηκε για 10 τουλάχιστον βίαιους βιασμούς.

 

Τις χρονιές 1993-1995 άλλος ένας Αμερικανός νοσοκόμος ο Orville Lynn Majors σκότωσε άγνωστο αριθμό ηλικιωμένων στο νοσοκομείο το οποίο εργαζόταν.

Στην δίκη που ακολούθησε 79 μάρτυρες κατηγορίας δήλωσαν δήλωσαν πως μισούσε τους ανθρώπους της 3ης ηλικίας.

Ένοχος για 130 τουλάχιστον θανάτους κατάφερε να καταδικαστεί μόνο για τους 6 εξ αυτών.

 

Τις χρονιές 1996-1997 η Νότιος Αφρική είχε την τιμητική της…

…με τον Sipho Thwala να καταδικάζεται για 16 φόνους γυναικών, 3 φόνους ανδρών και 10 βιασμούς.

Ο δε Maupa Cedric Maake είχε συνολικά πάνω από 27 θύματα.

 

Το 1997 ήταν όμως και η χρονιά μας

Ο Αντώνης Δαγκλής πριν αρχίσει να σκοτώνει τις ιερόδουλες είχε προσπαθήσει άλλες 8 φορές με μη επιθυμητά –για εκείνον τουλάχιστον- αποτελέσματα και αφού τις λήστευε τις άφηνε να φύγουν ενώ κάποιες μάλιστα, σαν σωστός τζέντλεμαν, τις επέστρεφε στο σημείο όπου τις είχε αρχικά πάρει. Καταδικάστηκε για τους φόνους 3 γυναικών, των 2 εκ των οποίων τεμάχισε και πέταξε σε διάφορα σημεία του κέντρου της Αθήνας.

 

Την ίδια χρονιά, στην άλλη άκρη του ατλαντικού, ο Αμερικάνος Paul Dennis Reid είχε ένα παραγωγικό τρίμηνο.

Άρχισε το έργο του τον Φλεβάρη με τα Captain D, συνέχισε τον Μάρτη με τα Mc Donaldκαι ολοκλήρωσε τον Απρίλη με τα Baskin-Robbins. Ο “the fast food killer” όπως τον ονόμασαν τα media κατάφερε να σκοτώσει 7 ανθρώπους πριν συλληφθεί στις 25 Ιουνίου. Θύματά του, πάντα, οι εργαζόμενοι των καταστημάτων.

Φήμες που θέλουν υπάλληλο να έφτυσε σε burger που είχε παραγγείλει παλιότερα θεωρούνται ανακριβείς.

 

Και κάπως έτσι το 1999 φτάνουμε στην άλλη άκρη του κόσμου.

Ο Javed Iqbal μαζί με τους 3 ανήλικους συνεργούς του –τον 17χρονο Sajid Ahmad, τον 15χρονο Mamad Nadeen και τον 13χρονο Mamad Sabir- κακοποίησαν σεξουαλικά και σκότωσαν 100 παιδιά ηλικίας 6-16 ετών.

Στο γράμμα-απολογία που έστειλε στα media έγραφε πως σχεδίαζε να αυτοκτονήσει στον ποταμό Ravi ακολουθώντας με αυτόν τον τρόπο τα θύματά του, τα οποία έβαζε μέσα σε βαρέλια με υδροφθορικό οξύ και εν συνεχεία άδειαζε στον ποταμό.