Δέκα χρόνια πέρασαν κιόλας από την κυκλοφορία του ‘Garden State’, της επιτυχημένης indie κινηματογραφικής προσπάθειας του πρωταγωνιστή των Scrubs, η οποία αναδείχθηκε για το πολύπλευρο soundtrack της κερδίζοντας ένα βραβείο Grammy και πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
 
 

 
 
Με κεντρικό άξονα τους αγαπημένους του The Shins, ο Braff δημιούργησε μια αυτοβιογραφική μουσική συλλογή συμπεριλαμβάνοντας κομμάτια των Coldplay, Simon & Garfunkel, Imogen Heap και Iron & Wine μεταξύ άλλων. O προσωπικός χαρακτήρας του soundtrack δημιούργησε μία καλτ υποκουλτούρα υποστηρικτών ανάλογη αυτής του High Fidelity ή ακόμα και του Trainspotting, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα.

 
 
Παράλληλα με την επετειακή επανακυκλοφορία του πλατινένιου ΟST, o Braff παρουσιάζει και την παρόμοια σε ιδιοσυγκρασία νέα του ταινία με τίτλο ‘Wish I Was Here’. Ο Braff είναι ένας μπερδεμένος 35άρης που -ξανα- πασχίζει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του, αυτή τη φορά ως σύζυγος, γονιός και γιος ταυτόχρονα.
 
 

 
 
Η μουσική επίσης χαρακτηρίζεται από ενός παρόμοιου ύφους ‘εναλλακτικό’ χαρακτήρα με πολλούς από τους καλλιτέχνες του Garden State να επιστρέφουν με τραγούδια που γράφτηκαν αποκλειστικά για την ταινία.
 
 

Η ερώτηση είναι η εξής: Πόσο πειστικά indie μπορεί να είναι μια ταινία – και η μουσική της- η οποία έχει ως βασικούς συντελεστές επιτυχημένους πλέον σταρ; Πόσο μπορεί μια ταινία που χρηματοδοτήθηκε από το Kickstarter να έχει ως βασικό θέμα ένα τραγούδι των Coldplay, εφόσον η μουσική αποτελεί τόσο σημαντικό κομμάτι της; Ο ίδιος ο Braff δεν είναι ο ανερχόμενος κωμικός του Scrubs αλλά ένας επιτυχημένος παράγοντας του Hollywood με εξίσου σημαντικές διασυνδέσεις.

Το ίδιο το ‘Wish i Was Here’ γραμμένο από τον Chris Martin και τραγουδισμένο από την πάντα καταπληκτική Cat Power είναι μια όμορφη μπαλάντα, όπως και το ‘Heavenly Father’ των Bon Iver. Μπορούν όμως αυτές οι μουσικές κατευθύνσεις να σταθούν ως σημαία μιας ‘ανεξάρτητης’ ταινίας και πόσο μπορεί ο φαν του Garden State να ταυτιστεί μαζί τους;
 
 
https://www.youtube.com/watch?v=PH6CD8evPso
 
 
http://www.youtube.com/watch?v=A2CbQpo-8CE
 
 
Εν τέλει, το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Braff είναι κάπως απροσδιόριστο, παρ’όλο που το soundtrack είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Δεν μένει παρά να δούμε αν το Wish I Was Here θα μπορέσει να σταθεί αντάξιο της μουσικής του όσο το Garden State.