Quantcast

5 πολύ σημαντικά πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τα θρυλικά ΟΥΦΑΔΙΚΑ

Ιnstert coin και ετοιμάσου για οχτάμπιτη νοσταλγία

Διονύσης Παππάς

9 Οκτωβρίου 2017

Για πολλές και πολλούς από εσάς που απολαμβάνετε ακόμα τους καρπούς της νιότης, το video game είναι κάτι που παίζεις στο κινητό σου ή στην άνεση του σαλονιού σου. Αν θέλετε να ξέρετε όμως, κάποτε δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Κάποτε, για να παίξεις ηλεκτρονικό έπρεπε να περπατήσεις 10 χιλιόμετρα μέσα στο χιόνι κι όταν έφτανες στο σχολείο ο δάσκαλος σου’ ριχνε κι από μια βιτσιά στην κάθε παλάμη αν ήταν λερωμένη η ποδιά σου! Όπα, σόρι, μπήκε για λίγο μέσα μου το πνεύμα του παππού μου, το παθαίνω καμιά φορά όταν μπαίνω σε γεροντίστικο mode.

Τεσπά, ορίστε 5 ενδιαφέροντα φακτς από τη μακρινή εποχή των ΟΥΦΑΔΙΚΩΝ:

1. Μπορούσες να ξεγελάσεις το μηχάνημα και να γλιτώσεις 80 δραχμές (δηλαδή 23 λεπτά).

Αυτό το σατανικό κόλπο έπιανε μόνο την ύστερη περίοδο των ουφάδικων, μέσα με τέλη 90s σα να λέμε, όταν πλέον το αντίτιμο για κάθε gaming session είχε φτάσει στο ένα κατοστάρικο (να σημειωθεί κάπου εδώ ότι πριν απ’αυτό, η ταρίφα ήταν 50 δρχ./παιχνίδι κι αυτό αγαπητοί φίλοι λέγεται αισχρή αισχροκέρδεια).

Κάποιος πονηρός νους λοιπόν, ανακάλυψε ότι το κατοστάρικο είχε περίπου την ίδια διάμετρο με το παλιό εικοσάρικο με τον Περικλή – πολύ πιο μπαμπάτσικο και gangsta από το νέο εικοσάρικο με το Διονύσιο Σολωμό, να τα λέμε κι αυτά.

ΛΕΖΑΝΤΑ: Νοw that’s what I call εικοσάρικο

Το λοιπόν, αν έριχνες το εικοσάρικο με αρκετή δύναμη, πολλά μηχανήματα μπερδεύονταν και σου μετρούσαν credits κανονικότατα, ωσάν να τα είχες ταΐσει κατοστάρικο. Kι έτσι εξοικονομούσες 80 ολόκληρες δραχμές με τις οποίες δεν μπορούσες να αγοράσεις τίποτα επειδή μιλάμε για τα 90s κι όχι για την περίοδο του Μεσοπολέμου. Αλλά και πάλι, το γεγονός ότι ξεγέλασες τις μηχανές, σε έκανε να νιώθεις και πολύ John Connor στο 2ο Τemninator ξέρω’γω.

2. Ξεχάστε το προηγούμενο entry, μπορούσες να ξεγελάσεις το μηχάνημα και να παίζεις τσάμπα για πάντα!

Το μόνο που χρειαζόταν ήταν λίγη πετονιά. Να μια φράση που πραγματικά δε μπορεί να βγάζει κανένα νόημα σε κάποιον που γεννήθηκε μετά το 2000.

Αλήθεια όμως, αν λύγιζες την πετονιά με το σωστό τρόπο, μπορούσες να δημιουργήσεις μια καμπύλη ίδια μ’ αυτή που είχε το πλαϊνό μέρος του εκάστοτε κέρματος και μπαζοβγάζοντας την πετονιά στην οπή να δημιουργείς credits επ’αόριστον, ή απλά μέχρι να σε τσακώσει ο μαγαζάτορας. Αυτό ήτανε hacking φιλαράκια μου. Προσπαθήστε να αγοράσετε ζωές στο Candy Crash χρησιμοποιώντας σύνεργα ψαρέματος και τα ξαναλέμε.

3. Το Space Invaders είχε (πολύ) μεγαλύτερα κέρδη από το Star Wars

ΟΚ, αυτό είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Το θρυλικό arcade game Space Invaders βγήκε το 1978. Μέχρι τα μέσα του 1981, είχε τζιράρει 1 δις. δολάρια, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν παιχτεί 4 δισεκατομμύρια παιχνίδια, μιας και το κάθε παιχνίδι κόστιζε 25 cents.

Mέχρι το 1982, τα καθαρά του κέρδη ήταν 450 εκατομμύρια δολάρια, (1,65 δις σε σημερινά λεφτά), πράγμα που το καθιστούσε το πιο εμπορικά επιτυχημένο προϊόν διασκέδασης της εποχής του, εγείροντας συγκρίσεις με την πιο επιτυχημένη ταινία της εποχής, δηλαδή το Star Wars, που καθάρισε μόλις 175 μύρια.

Διόλου περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι μπορείς να δεις τον Luke Skywalker να σώνει το γαλαξία του 2,3 φορές μαξ κολλητά στο σινεμά μέχρι να βαρεθείς ή να ξεμείνεις από λεφτά, αντιθέτως στο Space Invaders μπορούσες να προστατεύεις το δικό μας γαλαξία επί αμέτρητες συνεχόμενες ώρες αγνής διασκέδασης.

Ε, κι αν όλα αυτά σε έκαναν να νοσταλγήσεις λίγο πιξελιασμένους εξωγήινους, πώς θα σου φαινόταν αν σου λέγαμε ότι μπορείς να προστατέψεις απόψε την Αθήνα από διαστημική επιδρομή παίζοντας Space Invaders;

4. Το Mortal Kombat είχε τόση βία που χρειάστηκε να δημιουργηθεί ειδικό ρυθμιστικό συμβούλιο για τα video games

Πόπο φλώροι που ήταν τα παλιά τα χρόνια! Σιγά δηλαδή, επειδή π.χ. το fatality του Sub Zero ήταν να σου ξεριζώνει το κεφάλι μαζί με τη σπονδυλική στήλη και να το κρατάει καμαρώνοντας;

Τι τα θες, o tempora o mores. Πάντως το θρυλικό beat ‘em up είχε τόση βία που οδήγησε στη δημιουργία του Entertainment Software Ratings Board (ESRB) που ορίζει τις ηλικίες στις οποίες μπορεί να απευθύνεται το κάθε ηλεκτρονικό παιχνίδι στην Αμερική.

    5. To ΝBA Jam σε κατάκλεβε και το’χει παραδεχτεί και η ομάδα που το έφτιαξε

Όσες και όσοι είχατε προλάβει το NBA Jam στα ουφάδικα ξέρετε πολύ καλά ότι το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρα προγραμματισμένο για να σου τρώει τα λεφτά: Όταν τα πήγαινες “απειλητικά” καλά, ξαφνικά οι βολές σου πήγαιναν στο γάμο του Καραγκιόζη ενώ υπήρχε και το έξτρα εξευτελιστικό σκηνικό που έκανες κάρφωμα και δεν έβαζες καλάθι, αντιθέτως η μπάλα έκανε ένα σούπερ γελοίο “ντόιιιον” στο στεφάνι και πήγαινε στο διάολο.

Επειδή όλα αυτά apparently δεν ήταν αρκετά σατανικά, υπήρχαν και συγκεκριμένες ομάδες ή παίχτες που χωρίς καμία εξήγηση έπαιζαν σαν τους Monstars απ’το Space Jam και σε πελατιάζανε ασύστολα. Ίσως π.χ. θυμάστε ότι στην επανέκδοση του παιχνιδιού το 2010 κάτι τέτοιο έπαιζε με τους Denver Nuggets και τον Carmelo Anthony.

Ε, στο original παιχνίδι, όπου Νuggets, βάλτε Pistons. Συγκεκριμένα, ένας ύπουλος developer ονόματι Μark Turmell είχε βάλει το χεράκι του ώστε οι Βulls συγκεκριμένα να μην μπορούν με τίποτα να ευστοχήσουν σε βολές της τελευταίας στιγμής απέναντι στους Pistons. Το κίνητρό του ήταν απλά ένας φόρος τιμής στις ένδοξες εποχές των Pistons λίγα χρόνια πριν (τέλη 80s), τότε που είχαν τα φόντα να ανακόπτουν την πορεία των Bulls από τους τίτλους, εφαρμόζοντας στην ουσία το σχέδιο “βαράμε τον Jordan όσο πιο πολύ μπορούμε χωρίς να πάρουμε τεχνικές ποινές”. Γιατί αυτοί είστε κύριοι (Pistons και Μark Turmell).

Best of internet