Το Westworld είναι εδώ. Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του next big thing της HBO ήρθε στις αρχές της παρούσας εβδομάδας και, ομολογουμένως, ενθουσίασε. Όχι με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το Game of Thrones, καθότι άλλο τα δρακιά και τα παγωμένα ζόμπια, άλλο τα ρομπότ καουμπόηδες και ο κόσμος της τεχνητής νοημοσύνης. Ναι, μπορεί να σκαλώσαμε στους τίτλους αρχής της HBO, όπου η φυσιολογική συνέχεια είναι το σταδιακό ζουμάρισμα σε σημεία του χάρτη των Westeros και Essos, αλλά επανήλθαμε γρήγορα με το πιάνο της εισαγωγής και τις on construct φιγούρες των τίτλων αρχής του επεισοδίου. Η συνέχεια, η εισαγωγή, ας πούμε, στον artificial western κόσμο του Westworld μας κάλυψε και με το παραπάνω. Και ιδού 5 στοιχεία που αξίζει να κρατήσει κανείς από το S01E01 του νέου διαφαινόμενου κολλήματος για κόσμο και κοσμάκη: [do action=list1] Το θεματικό πάρκο, οι νεοφερμένοι και οι επαναλαμβανόμενες ατάκες Με θαυμαστό τρόπο οι οικοδεσπότες του Westworld προγραμματίζονται έτσι ώστε να εμπλέκονται σε μια σειρά σεναρίων που να έλκει τους “νεοφερμένους” (τους πελάτες του θεματικού πάρκου) να τα ακολουθήσουν και να επέμβουν, χωρίς ωστόσο να κινδυνεύουν από τις σφαίρες των ρομπότ. Και με το άγρυπνο μάτι των υπευθύνων να τους κοιτά από ψηλά. Μάλιστα, εδώ παίζει η πρώτη ανατροπή από τα αποδυτήρια με την πλοκή να σε αφήνει να πιστέψεις πως ο Ted είναι νεοφερμένος που έρχεται και ξανάρχεται στο πάρκο για να δει την αγαπημένη του Dolores. Αλλά κει που πας να πιστέψεις ότι το κρυφό από τον πατέρας της ειδύλλιο είναι από τα βασικά στοιχεία της πλοκής, σκάει ο τακτικός πελάτης του πάρκου με τα μαύρα και ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ ξεκάνει το ρομπότ Ted, στέλνοντάς τον για την αναγκαία επισκευή. ΠΟΥΤΑΝΙΑ: Τα σενάρια αλλάζουν, προσαρμόζονται στις βουλές των υπευθύνων του πάρκου. Οι ατάκες, όμως, πού και πού μένουν οι ίδιες. Σαν αυτές του λαϊκού ιπποτικού παιδιού Ted. Είτε φορτώνει την Dolores, είτε τρώει σφαίρα για πάρτη της. [break height=30] [do action=list2] Το update των ονειροπολήσεων, τα ρομπότ που πιτσικάρουν και ο μυστηριώδης κύριος Ford Κάτι, όμως, αρχίζει να στραβώνει στον αγγελικά πλασμένο κόσμο του Westworld. Ο δημιουργός του πάρκου, κύριος Ford (Anthony Hopkins), είχε την ιδέα να προσθέσει μια λειτουργία ονόματι “ονειροπόληση” στους οικοδεσπότες, που κάνει ακόμα πιο spicy και απρόβλεπτες τις κινήσεις τους εντός των σεναρίων, καθότι δε διαγράφεται πλήρως το ιστορικό μνήμης τους. Και τα ρομπότ δεν αντέχουν όλα τις νέες ενημερώσεις, απ’ ότι φαίνεται. Όπως ο δύσμοιρος σερίφης που παθαίνει κάτι σε εγκεφαλικό στην πορεία ενός σεναρίου. Ή ο Wallace με το γαλατάκι του που βαρέθηκε να πεθαίνει, επειδή μάλλον θυμήθηκε ότι έχει πεθάνει πολλές φορές, και απασφαλίζει. Πράγματα που δε δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα τον κύριο Ford, τον εμπνευστή της ενημέρωσης, που έχει φιλοσοφήσει βαθιά την έννοια του λάθους. Που ξέρει ότι εξελικτικά το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε μέσα από σειρά τυχαίων λαθών. Και είναι ελαφρώς τεθλιμμένος που το ανθρώπινο είδος “ξέφυγε από το λουρί της εξέλιξης” και πλέον μπορεί να διορθώνει τα λάθη του και να αναιρεί τη φυσική επιλογή. Μια ελαφρώς αλαζονική άποψη που είναι ικανή να αποτελεί το πρώτο μέρος του τριπτύχου “ύβρις-νέμεσις-τίσις”. Που ίσως να παίζει και κάποιο ρόλο για την οικονομία του έργου μας. [break height=30] [do action=list3] Ο νεοφερμένος με τα μαύρα Ο Ed Harris κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά εκεί που ξεπαστρεύει τον ιππότη της Άγριας Δύσης Ted για να ικανοποιήσει τα πιο βίαια και λάγνα ένστικτά του με τη Dolores. Ο νεοφερμένος με τα μαύρα είναι από αυτούς που λέμε “το χουν χτίσει το κατάστημα”, καθότι 30 χρόνια τακτικός πελάτης στο θεματικό πάρκο του Westworld. Και αυτή η εμμονή και το πάθος με το πάρκο δείχνει ότι κάτι ζητά ο μαυροφορεμένος μυστηριώδης κύριος. Κι αυτό δεν είναι η απλή διασκέδαση του “ΟΟΥΥΥΥ ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΒΓΑΛΤΕ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΙΝΣΤΑ”. Ο μαυροφορεμένος νεοφερμένος δείχνει να ψάχνει τη βαθύτερη λογική του παιχνιδιού του πάρκου. Επειδή είναι απλά περίεργος; Επειδή είναι executive ανταγωνιστικής εταιρείας και θέλει να χτίσει αντίστοιχο Eastworld; Επειδή είναι πράκτορας των Σοβιετικών; Θα δείξει. Ο κακομοίρης ο Kissy, πάντως, είναι εδώ για να τον βοηθήσει να καταλάβει. Το σενάριο ξέφυγε για μια ακόμη φορά. Κι αυτή φορά δε φταίει κάποια ενημέρωση που κάνει τα ρομπότ να λαγκάρουν. [break height=30] [do action=list4] Μια φωτογραφία, η συνάντηση με το δημιουργό και η υπόσχεση για εκδίκηση Οι νεοφερμένοι δεν έρχονται νέτοι-σκέτοι στο πάρκο, έχουν και προσωπικά τους αντικείμενα μαζί. Και τα χάνουν καμιά φορά, καθότι ανθρώπινα τα λάθη. Και τα ρομπότ που είναι σαν άνθρωποι, άρα περίεργοι για το άγνωστο, τα βρίσκουν και τα επεξεργάζονται. Σαν τον πατέρα της Dolores. Που “λαγκάρει” σαν το σερίφη και αρχίζει να αναρωτιέται περίεργα πράγματα πριν καταλήξει σε επιληπτόμορφη αντίδραση. Κι έτσι, ο Peter Abernathe καταλήγει ενώπιον των δημιουργών του, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το περίεργο ρομπότ, ένα από τους πιο ιστορικούς οικοδεσπότες του πάρκου. Και μετά από mini συνδυασμό ανάκρισης και ρομποτικής ψυχανάλυσης (throwback σε παρελθούσα configuration) έχουμε τα πρώτα συμπεράσματα για τους σκοπούς του άτακτου ρομπότ. Το οποίο άτακτο ρομπότ βγάινει “off script” ανακαλώντας εκφράσεις και αποφθέγματα που χρησιμοποιούσε σε προηγούμενες εκδόσεις του (καθηγητής, αιρετικός κανίβαλος σε σενάριο τρόμου) για να καταλήξει στο εξής απλό: Κι όλα αυτά για να προστατέψει την κόρη του, που, εδώ που τα λέμε, είναι ο σκοπός λειτουργίας του στην clean τελευταία του έκδοση. Αλλά τώρα τα χει σκάσει η παράταιρη φωτογραφία και οι ονειροπολήσεις και του βγαίνουν και τα feelings. Και, μάλλον, θα σκάσουν πολλά περισσότερα συναισθήματα μες στη σεζόν (όχι ίσως από τον ίδιο καθότι έφαγε απόσυρση). Η εξέγερση των ρομπότ είναι πλέον ένα πολύ ρεαλιστικό σενάριο για το πάρκο του Westworld. [break height=30] [do action=list5] Far West, γκάνια και μουσικάρες Και αν όντως γίνουν πραγματάκια και τα ρομπότ ξεσηκωθούν, δεν υπάρχει καλύτερο ορεκτικό από αυτή τη σκηνή με καουμπόικα droids να ξεπαστρεύονται αναμετάξυ τους, σε τυπικό Far West mode. Κι από πίσω να παίζει το Paint it Black σε συμφωνική version. Φανταστείτε, δηλαδή, τι θα κάνουν στους δημιουργούς τους άμα ξεφύγουν για τα καλά τα σενάρια. [break height=30] Έχουμε και λέμε, λοιπόν: ρομπότ φτιαγμένα ικανοποιούν τις βαθύτερες επιθυμίες, φαντασίες και λόξες των δημιουργών τους και των ομοίων τους στραβώνουν και δείχνουν έτοιμα να επιχειρήσουν να βγουν στην αντεπίθεση. Και για να φτάνει η άκακη και ανίκανη “να πειράξει οτιδήποτε ζωντανό” κακό Dolores να σκοτώνει με πάθος τη σπαστική μύγα που εμφανίζεται ανά 20λεπτο στα πλάνα της σειράς, μάλλον προμηνύεται πως θα χυθεί αίμα. Ρομποτίσιο και ανθρώπινο. Καλή σεζόν να έχουμε, αγαπητοί φίλοι.
