“Pray for the best, but prepare for the worst” – Keller Dover

 
 

O Keller Dover (Hugh Jackman) αποφασίζει να πάρει την υπόθεση της εξαφανισμένης κόρης του στα χέρια του, ενώ ο ντετέκτιβ Loki (Jake Gyllenhaal) προσπαθεί να βρει στοιχεία και υπόπτους.

Το σενάριο του Aaron Guzikowski είναι ένα αστυνομικό παζλ που ξετυλίγεται σιγά, σιγά και ταυτόχρονα μια σπουδαία σπουδή χαρακτήρων. Και στα χέρια του σκηνοθέτη Denis Villeneuve του τεράστιου “Incendies” μετατρέπεται σε ένα φιλμ ήδη κλασικό. Με έναν εξαιρετικό αφηγηματικό ρυθμό (δε θα καταλάβεις πως πέρασαν δυόμιση ώρες), μια καλοστημένη πλοκή με μερικές (αναμενόμενες;) ανατροπές, και μια ατμόσφαιρα μουντή (σου κόβει την ανάσα η ψυχρή παλέτα χρωμάτων της φωτογραφίας του Roger Deakins) τούτο το σκοτεινό, δραματικό θρίλερ βουτηγμένο στον ρεαλισμό ακολουθεί τα χνάρια του “Zodiac” – μιας από τις πιο υποτιμημένες ταινίες των τελευταίων ετών.

H συναισθηματική πολυπλοκότητα λόγω των ηθικών διλημμάτων που γεννιούνται κατά τη διάρκεια της ταινίας, τα οποία οδηγούν σε έντονα βίαιες σκηνές, και η διαρκής αίσθηση αγωνίας (σ’ αυτό συμβάλει η κομψή, στοιχειωτική και μελαγχολική μουσική του Johann Johansson) καθιστούν το “Prisoners” μια από τις πιο «ενοχλητικές» ταινίες που έχεις δει. Σ’ αυτό το έργο τα πάντα διαστρεβλώνονται. Το ασφαλές προάστιο δεν είναι πλέον ασφαλές, ένας χριστιανός σταματά να ζει με βάση τις χριστιανικές αξίες του και ο μάρτυρας δεν είναι και τόσο αθώος τελικά.

 
 

 
 

Υπέροχη υποκριτική, συναισθηματική, γεμάτη σκοτεινές αποχρώσεις από το σύνολο των ηθοποιών. Οι Jackman και Gyllenhaal δίνουν τις κορυφαίες ερμηνείες της καριέρας τους στους μάλλον καλύτερους ρόλους που τους έχουν δοθεί. Ο πόνος και ο θυμός ενός πατέρα που έχει εξαφανιστεί η μικρή του κόρη εξωτερικεύονται εξαιρετικά μέσω του Hugh Jackman, o οποίος στιγμή δεν επιδιώκει το συναισθηματικό εκβιασμό σου, καθώς ο ίδιος πλησιάζει το χαρακτήρα του με μια πρωτόγονη αγριότητα και βλέπεις στα μάτια του όλη του την απόγνωση και την οργή. Ο Gyllenhaal είναι πραγματικά συναρπαστικός σ’ αυτή τη διακριτικά πολυεπίπεδη απεικόνιση ενός ανθρώπου επιφορτισμένου με μια δύσκολη αποστολή, ο οποίος καθοδηγείται από τους δαίμονες του παρελθόντος του. Τα πάντα στο χαρακτήρα του είναι απίστευτα λεπτοδουλεμένα – από τα τικ του μέχρι το δαχτυλίδι του με ένα από τα πιο γνωστά τεκτονικά σύμβολα.

Για μια από τις καλύτερες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας λοιπόν τίποτα λιγότερο από…

4.5/5

 
 

Το trailer της ταινίας:

 
 

Το soundtrack της ταινίας από τον Johann Johansson:

 
 

>>>SPOILERS<<< >>>SPOILERS<<< >>>SPOILERS<<<

 
 

Τα πάντα σημαίνουν κάτι στο “Prisoners”. Και η παραμικρή γωνία λήψης είναι προσεκτικά μελετημένη ώστε να σου πει μια ιστορία μόνο με την εικόνα, όπως π.χ. του ντετέκτιβ που περνάει τη Μέρα των Ευχαριστιών μόνος του σ’ ένα εστιατόριο. Μια ταινία όπου είναι γεμάτη σύμβολα, κυρίως θρησκευτικά.

Στην πρώτη σκηνή ο κεντρικός χαρακτήρας απαγγέλει ένα εδάφιο από τη Βίβλο, ενώ ο γιος του πυροβολεί ένα ελάφι. Σταυρός στο λαιμό του Dover, αλλά και στον καθρέφτη του αυτοκινήτου του. Η Αγία Τριάδα των Υπόπτων – ένας άνδρας με μυαλό 10χρονου (Υιός), ένας ιερέας (Πατήρ) και ένας άντρας δίχως όνομα, ο οποίος μπαίνει σε σπίτια και ξεφεύγει από αστυνομικούς σαν φάντασμα (Πνεύμα). Τέλος ας μην ξεχνάμε πως στο χριστιανισμό δεν υπάρχει πιο σαφής απεικόνιση του κακού από τα φίδια, τα οποία σε κάποιο σημείο καταλαμβάνουν την οθόνη μας.

Σημαντικό ρόλο στο έργο παίζει και η σκανδιναβική μυθολογία. Ο ντετέκτιβ Loki – Loki όπως ο κατεργάρης θεός της σκανδιναβικής μυθολογίας –με τα τατουάζ του και το μασονικό δαχτυλίδι του. Ο μύθος λέει πως ο Odin αντάλλαξε το ένα του μάτι με το να του επιτραπεί να πιει νερό από το πηγάδι της Απόλυτης ΓΝΩΣΗ. Στην ταινία ο Alex Jones (Paul Dano), ο ένας εκ των δύο χαρακτήρων που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ που βρίσκονται τα αγνοούμενα κορίτσια, παρουσιάζεται από το βασανισμό του και μετά σαν μονόφθαλμος, ενώ όταν ο ντετέκτιβ Loki μαθαίνει την τοποθεσία πυροβολείται στο δεξί του μάτι (και μετά ακολουθεί μια από τις καλύτερες σκηνές σε αυτοκινητόδρομο που έχουν γυριστεί ποτέ).

To απότομο cut στην τελευταία σκηνή, το οποίο φέρνει στο μυαλό το τέλος του “Sopranos”, αφήνει στους θεατές αναπάντητη την τύχη του Keller Dover και ήδη γίνονται πολλές συζητήσεις σχετικά με την έκβαση της ιστορίας του. Σύμφωνα με τον σεναριογράφο Aaron Guzikowski γυρίστηκε και μια επιπλέον σκηνή όπου ο Loki μετακινεί το αυτοκίνητο και βρίσκει τον Dover παρατημένο στην τρύπα, η οποία όμως δε χρησιμοποιήθηκε για καθαρά καλλιτεχνικούς σκοπούς.