Περιμέναμε πώς και πώς να κάνουμε ένα τέτοιο αφιέρωμα αποχαιρετισμού στον Viserys Targaryen και κυρίως στον Paddy Considine, τώρα που αμφότεροι αποχαιρέτισαν (με εξαιρετικό τρόπο) το House of the Dragon, αλλά είπαμε σε ένδειξη σεβασμού (προς τον κόσμο που δεν θέλει να φάει spoiler) να περιμένουμε μια βδομάδα ώστε να δουν λίγο-πολύ όλοι οι ενδιαφερόμενοι το 8ο επεισόδιο της prequel σειράς του Game of Thrones. Ο Viserys λοιπόν απέθανε, και ο Considine αποχωρεί η σειρά. Για την ιστορία, η φυγή του καλύτερου ηθοποιού της σειράς προς το τέλος της πρώτης σεζόν ακολουθεί πιστά το μοτίβο του Sean Bean στο GoT πίσω στο μακρινό 2011.
Όλος ο κόσμος είχε να λέει για τον Considine και την ερμηνεία του, αφού μαζί με τον (εξίσου λατρεία) Matt Smith έχουν ξεχωρίσει ξεκάθαρα από το καστ της σειράς του HBO. Ίσως έχουν ξεχωρίσει υπερβολικά, αν μας ρωτάτε, αφού μακάρι και τα υπόλοιπα στοιχεία του HotD (σενάριο/σκηνοθεσία πχ) να ήταν στο ίδιο επίπεδο με τις ερμηνείες. Τέλος πάντων, μην γκρινιάζουμε πολύ, γενικά η σειρά έχει ανοδική πορεία και σίγουρα κυλάει νεράκι, ακόμα κι αν πάσχει κάπως σε πρωτοτυπία ώστε να στέκεται μόνο του πώς από spinoff-prequel του GoT. Σε κάθε περίπτωση, μας είχε λείψει να έχουμε να βλέπουμε κάτι με δράκους, σεξ και βία κάθε Δευτέρα πρωί.
Μπορεί λοιπόν το όνομα Paddy Considine να μην φαντάζει μεγάλο εκ πρώτης όψεως, αλλά ο 49 χρονος ηθοποιός με την κλασική αγγλόφατσα έχει προλάβει να κάνει πολλά πράγματα που αξίζει να ανακαλύψετε. Για την ακρίβεια, ακόμα κι αν στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του έχει παίξει β’ ρόλους, πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς που κάνουν σινεμά αυτή τη στιγμή στον κόσμο – και *σίγουρα* του αξίζει να γίνεται πρωταγωνιστής πολύ συχνότερα. Ελπίζουμε ότι η γιγάντια δημοσιότητα που πήρε από το HotD να συνδράμει σε αυτό και να τον βλέπουμε συχνότερα στο μέλλον.
Προφανώς, τα περισσότερα φιλμ όπου έχει δουλέψει ο Considine ανήκουν στο σύγχρονο αγγλικό σινεμά (αλλά και τηλεόραση), κι ειδικά στην πιο βρώμικη, χειροποίητη και ανεξάρτητη εκδοχή τους. Την βρετανική ζοφίλα που λέμε. Εδώ και καμιά 20ετία, ο Considine έχει συνεργαστεί σταθερά με δημιουργούς όπως ο Shane Meadows, o Edgar Wright κι ο Simon Pegg κι ο Chris Morris μεταξύ άλλων. Έχει παίξει και β’ ρόλους σε κάμποσα μεγάλα χολιγουντιανά φιλμ, όπως πχ τα Bourne Ultimatum και Bourne Legacy, αλλά προφανώς εδώ θα ασχοληθούμε κυρίως με τις βρετανίλες που είναι πιθανότερο να σας έχουν ξεφύγει (οκ αφήνουμε απ’ έξω Hot Fuzz και The World’s End γιατί εικάζουμε πως τα έχετε δει ήδη, αλλά αν όχι τότε ΤΡΕΞΤΕ).
Σε μορφή λίστας, λοιπόν, σας παρουσιάζουμε 10+1 ταινίες στις οποίες έχει βάλει το χεράκι του αλλά κυρίως την φατσάρα του ο Paddy Considine, και τις οποίες πρέπει να τσεκάρετε οπωσδήποτε, αν δεν το έχετε κάνει ήδη.
Ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος κι η πρώτη του συνεργασία με τον Paweł Pawlikowski (ακολούθησε το My Summer of Love το 2004). Fun fact: είχε πάρει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το κλασικό πια φιλμ του Michael Winterbottom για τη μουσική σκηνή του Μάντσεστερ, με τον Considine στον ρόλο του μάνατζερ των Joy Division.
Ακόμα ένας πρώιμος πρωταγωνιστικός ρόλος στο ωραιότατο ημι-αυτοβιογραφικό road drama του Jim Sheridan.
Εδώ έγινε η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη. Ταινιάρα και φοβερή ερμηνεία, με τον Considine να συνυπογράφει επίσης το (καταπληκτικό) σενάριο. Για την ιστορία, ο Considine επρόκειτο να κάνει λίγο ghost-writing και στην επόμενη ταινία του Meadows, το This Is England.
Πολύ δυνατός β’ ρόλος στο σκηνοθετικό ντεμπούτου του υπερ-λατρεμένου Richard Ayoade (του Maurice από το The IT Crowd ντε), ο οποίος δυστυχώς έχει πολύ καιρό να κάνει ταινία.
Αυτό είναι το +1 της λίστας, γιατί δεν εμφανίζεται καθόλου ο ίδιος ο Considine. Υπογράφει όμως σκηνοθεσία και σενάριο, κι αν μας ρωτάτε πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες της περασμένης δεκαετίας. Δείτε οπωσδήποτε.
Πολύ ενδιαφέρον και ακραία γλυκό φιλμ για την σχέση ανάμεσα στην LGBT κοινότητα και τους απεργούς ανθρακωρύχους του 1984, με τον Considine σε ρόλο αρχι-συνδικαλιστή.
Σε αντίθεση με αρκετούς Άγγλους συναδέλφους του, ο Considine έχει πολύ μικρή πορεία στο θέατρο, αλλά στο Macbeth του Justin Kurzel δίνει μια δυνατή σαιξπηρική ερμηνεία.
Από τα πιο παραγνωρισμένα sci-fi/horror διαμαντάκια της περασμένης δεκαετίας, το δυστοπικό The Girl with All the Gifts σίγουρα αξίζει μεγαλύτερο κοινό (κι η ερμηνεία του Considine περισσότερη αναγνώριση).
Η πολιτική σάτιρα του μετρ Armando Iannucci (ειδικός όσο κανένας άλλος στο είδος άλλωστε), περιείχε κι έναν Considine στον ρόλο του διευθυντή του Ράδιο Μόσχα.
Δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα του Considine, αυτή τη φορά με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί. Όχι τόσο καλό όσο το Tyrannosaur, αλλά και πάλι εξαιρετικά τίμιο φιλμ βρετανικής ζοφίλας (και πυγμαχίας).
