Ας το πούμε ανοιχτά κι εξ’ αρχής. Συνολικά, το Netflix έχει ένα πρόβλημα στην σχέση ποσότητας και ποιότητας. Ναι, φτιάχνει πολύ πράμα. Ένα μέρος του είναι πραγματικό καλό, ένα μέρος του απλά βλέπεται κι ένα μεγάλο μέρος του είναι απλά σαβούρα. Λογικό δεν είναι; Όσο παραπάνω εξελίσσεται σε γιγάντια βιομηχανία, τόσο παραπάνω μοιάζει με τους παραδοσιακούς γίγαντες της μαζικής δημιουργίας στην τηλεόραση και το σινεμά. Σε έναν βαθμό, λοιπόν, απλά μοιάζει να παίρνει τον ρόλο ενός παλιού δικτύου κι ενός παλιού στούντιο – μαζί, συμπυκνωμένα, επιθετικά. Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή έχει το πάνω χέρι στο streaming. Αυτό σίγουρα δεν θα κρατήσει για πάντα, μια κι ο ανταγωνισμός θα αυξηθεί δραματικά στο πεδίο, οδηγώντας αναπόφευκτα σε έναν εμφύλιο των streaming πλατφορμών. Μέχρι τότε, όμως, ο περισσότερος λαός καλύπτεται με το Netflix. Και τώρα, με την πανδημία του κορονοϊού και το social distancing, οι άνθρωποι στρέφονται όλο και περισσότερο στην πλατφόρμα για να ξεχαρμανιάσουν και να γεμίσουν τον χρόνο τους. Ρωτάμε λοιπόν: έχει άραγε κρυμμένα διαμάντια το Netflix για την περίοδο της καραντίνας; Ναι, έχει. Αλλά ας το εξηγήσουμε λίγο περισσότερο. Καταρχάς, δεν εννοούμε τις πετυχημένες σειρές του Netflix που έχουν δει οι πάντες (Stranger Things, Dark, The Witcher, Sex Education, Russian Doll και όλα τα σχετικά). Δεύτερον, δεν εννοούμε τις σειρές άλλων δικτύων που έχει πάρει για διανομή (ξέρετε: Friends, Brooklyn Nine-Nine, IT Crowd). Τρίτον, δεν εννοούμε πράγματα που έχει προσθέσει μαζικά και είναι ταμάμ για μαραθώνιους (βλέπε Studio Ghibli και Monty Python). Τέταρτον, δεν εννοούμε ούτε τις ταινίες που απλά διανέμει (Annihilation, Atlantics, Happy As Lazzaro) ούτε τις δικές του που έχουν δει όλοι (Roma, The Irishman, Marriage Story) – αλλά ούτε και τα ήδη πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ σαν το 13th ή το American Factory. Για να μην τα πολυλογούμε κι άλλο, λοιπόν, πάμε να δούμε 10 ταινίες, 10 σειρές και 5 ντοκιμαντέρ παραγωγής του Netflix που μπορεί να σας έχουν ξεφύγει, πράγμα απαράδεκτο αυτές τις ιδιαίτερα δύσκολες μέρες που ζούμε. Ταινίες Beasts of No Nation Η πρώτη ταινία του Netflix παραμένει μια από τις καλύτερές του. Ο Cary Fukunaga του True Detective και του Maniac σκηνοθετεί, ο Idris Elba του The Wire πρωταγωνιστεί. Okja Λίγο πριν το Parasite, ο άρχοντας Bong Jooh-ho έφτιαξε μια πανέμορφη περιπέτεια για ένα κορίτσι και το γουρούνι της. Πολιτικά πάντα. Gerald’s Game Λίγο πριν το The Haunting of Hill House, o Mike Flanagan έφτιαξε μια μεταφορά Stephen King εντελώς ξεχού και παραγνωρισμένη, αλλά απόλυτα ικανοποιητική. The Meyerowitz Stories (New and Selected) Λίιιγο πριν το Marriage Story (οκ, υπάρχει ένα μοτίβο εδώ), o Noah Baumbach έδωσε στον Adam Sandler χώρο να για να λάμψει δραματικά (before it was cool με το Uncut Gems). Hold the Dark Σκληρή και αινιγματική ταινία πάνω στην βία από έναν δημιουργό του αμερικάνικου σινεμά στον οποίο έχουμε ποντάρει αρκετά (το Blue Ruin ήταν στις αγαπημένες μας ταινίες της δεκαετίας). Εναλλακτικά, σε πιο στρωτό thriller προτείνουμε το Calibre. Private Life Εντελώς ξεχού ταινία δια χειρός Tamara Jenkins, πολύ καλοφτιαγμένο, προσωπικό και ευαίσθητο δράμα. Apostle Μετά τον πανζουρλισμό των δύο The Raid, ο Gareth Evans επέστρεψε Ευρώπη για ένα αιματηρό folk horror διαμαντάκι. Για λιγότερη ατμόσφαιρα και περισσότερο ξύλο, προτείνουμε το The Night Comes for Us που βγήκε σχεδόν ταυτόχρονα. The Other Side of the Wind Ναι, ζούμε στην εποχή που το Netflix αναλαμβάνει να ολοκληρώσει ταινίες του Orson Welles. Και το κάνει γαμάτα. Συμπληρωματικά, τσεκάρετε και το ντοκιμαντέρ They’ll Love Me When I’m Dead. High Flying Bird Πανέξυπνος Steven Soderbergh, κλασικά. Κι όπως πάντα, μια ταινία που θα έπρεπε να έχουν εκτιμήσει περισσότεροι άνθρωποι – όπως και το μεταγενέστερο The Laundromat. Dolemite Is My Name Διασκεδαστικότατο blaxploitation πανδαιμόνιο με τον Eddie Murphy να επιστρέφει μετά από πολύ καιρό σε έναν καλό ρόλο. Σειρές The Get Down Ακόμα κι αν έχετε δει ήδη το Hip-Hop Evolution, δεν πρέπει να χάσετε αυτό το αδίκως ακυρωθέν διαμαντάκι. Godless Είναι cool τα western; Φυσικά, αν είναι να φτιάχνονται έτσι. Scott Frank σεναριογράφος, Steven Soderbergh παραγωγός, άξιζε περισσότερο ντόρο. When They See Us https://www.youtube.com/watch?v=u3F9n_smGWY Ναι, αυτό ακούστηκε σίγουρα περισσότερο, αλλά σίγουρα άξιζε κι άλλο δεδομένου του πόσο επίκαιρο και καλοφτιαγμένο ήταν. Αλλά Ava DuVernay είσαι αφού. Unbelievable Παρόμοια περίπτωση με το από πάνω, τα είπαμε και πιο αναλυτικά στο παρελθόν. Master of None Έχει ξεχαστεί λίγο, δεδομένου ότι ο δημιουργός του έχει αραιώσει αρκετά τις εμφανίσεις του τα τελευταία χρόνια, αλλά παραμένει ένα από τα καλύτερα πράγματα στο Netflix. Santa Clarita Diet Από τα πιο υποτιμημένα πράγματα που έπαιζαν στην πλατφόρμα, πραγματικά κρίμα που κόπηκε. Χορταστικό comedy horror από αυτά που χρειαζόμαστε συνεχώς. Dear White People https://www.youtube.com/watch?v=qvPbJdDKKds Αν μας ρωτάτε, καλύτερο και πιο καλογραμμένο από την ομώνυμη ταινία στην οποία βασίστηκε. Άλλη μια σεζόν έμεινε για το φινάλε. She’s Gotta Have It Εδώ που τα λέμε, σπάνια ένας δημιουργός καταφέρνει να φτιάξει ένα καλό remake δικού του έργου, αλλά ο Spike Lee το έκανε. The Kominsky Method https://www.youtube.com/watch?v=TjuOTlf5Jb0 Εμείς γενικά δεν πολυσυμπαθούμε Chuck Lorre (ούτε Two and a Half Men και The Big Bang Theory), αλλά εδώ ο άνθρωπος έδωσε μάλλον τον καλύτερό του εαυτό. Και αναγνωρίστηκε λιγότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Tuca & Bertie Φτιαγμένο από την ομάδα του BoJack Horseman, αυτό ήταν ένα από τα πιο εξοργιστικά κοψίματα σειρών που έχει κάνει το Netflix. Ντοκιμαντέρ Rolling Thunder Revue Εδώ ο μετρ Martin Scorsese φτιάχνει ένα επικό ψευδο-ντοκιμαντέρ για τον Bob Dylan, αφού κανονικό είχε κάνει έτσι κι αλλιώς ξανά με το No Direction Home. Σε πιο κανονικές βιογραφίες καλλιτεχνών προτείνουμε Joan Didion: The Centre Will Not Hold και Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski. Shirkers Πραγματικά εξαιρετικό, από τα καλύτερα πράγματα που παίζουν στην πλατφόρμα. Δεν σας λέμε τίποτα για να μην το χαλάσουμε, απλά δείτε το. Wormwood Κάπου ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και την μυθοπλασία, ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές του είδους δημιουργεί ένα χάος. Errol Morris σ’ αγαπάμε. Trigger Warning Είναι ο Killer Mike. Των Run the Jewels. Κι έχει την δικιά του σειρά ντοκιμαντέρ. Δεν περιγράφουμε άλλο. Wild Wild Country Τα είπαμε ξανά. Μέσα στον ορυμαγδό από ντοκιμαντέρ για true crime και αιρέσεις, αυτό εδώ ξεχωρίζει χαλαρότατα και με άνεση. Συμπληρωματικά, για μια σύγχρονη πιο σύγχρονη απάτη από αυτήν, ελπίζουμε να έχετε δει ήδη το Fyre.
