Quantcast
ORIGINALS

Η Βρώμικη Κασέτα

Ένα fast-backward στην εποχή του ελληνικού tape-trading


Σπύρος Μαυρογιάννης · 25 Ιανουαρίου 2013

 

Στα 90ς αγαπητή αναγνώστρια εισήχθη για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μια ιδιαίτερη συνθήκη, μια εκλεκτή τεχνολογική καινοτομία: Μπορούσες να αντιγράψεις. Για να ακριβολογούμε, μπορούσες να αντιγράψεις εύκολα γιατί παρότι από τεχνικής πλευράς η αντιγραφή μέσων ήταν προσβάσιμη από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, τα «διπλά» στερεοφωνικά της εποχής μπήκαν μαζικά στο ελληνικό νοικοκυριό μια δεκαετία αργότερα. Δηλαδή τότε. Έπαιρνες την κασέτα με Πυξ-Λαξ, Ψόφιους Κοριούς, Σα Ζογκλερ Μου Γελάς, Το Πόιζον και το Ζααμπέ-Ζααμπέ, την γύρναγες υπομονετικά και την αντέγραφες αυτούσια σε μια άλλη.

Αυτό, όσο και αν φαίνεται μπούρδα για τη γενιά του copypasta είναι η κοινωνιολογική μητέρα μιας σειράς πραγμάτων που επέδρασαν στην ποπ κουλτούρα των 90ς: των urban legends της εποχής (αποτυπώνονται μοναδικά στο Ring), της δικτύωσης ενός ολοζώντανου μουσικού underground (χρόνια πριν η Μόνικα φτιάξει MySpace) και ενός μαγικού folklore που διαχύθηκε με απολαυστικό τρόπο και στην ελληνική κοινωνία.

Η πιο βρώμικη εκδοχή του ελληνικού tape-trading ήταν η βρώμικη κασέτα. Φάρσες, ρίμες, ριφφ ή πρωτόγονο μπιτ και μπινελίκι. Έλάχιστες φορές με κρυμμένο περιεχόμενο, πιθανώς στο τέλος της δεύτερης πλευράς μιας κασέτας με άσχετο περιεχόμενο, συνηθέστερα γεμάτη και ζουμερή, έπιανε το χώρο της ανάμεσα στις υπόλοιπες handmade κομψοτεχνίες που στόλιζαν κάθε εφηβικό δωμάτιο. Πάντα χωρίς τίτλο και booklet. Στο fast-backward αυτής της κασέτας, θυμόμαστε 5 από τους σκοτεινούς της underground ιππότες.

 

 

5. Οι Πατρινοί

Οι «Πατρινοί» πρώτα και κύρια είναι υπεύθυνοι για την έμπνευση και την διατύπωση της ατάκας «ΠΑΣΟΚ ΡΕ ΜΟΥΤΡΟ». Αυτό θα έπρεπε να είναι αρκετό για την τοποθέτηση τους στο πάνθεον του ελληνικού underground.  Οι φάρσες των Πατρινών συμβαίνουν χρονικά κάπου λίγο πριν η Ιστορική Αλλαγή των εκλογών του Οκτώβρη του 1981 φυσήσει έναν αγέρα σοσιαλισμού στο απάνεμο ελληνικό τοπίο, αυτόν τον γνωστό που καθιστούσε αναγκαία την ένδυση που καλύπτει τους λαιμούς για να αποφύγεις την πούντα.

Οι Πατρίνοι -4 φαντάροι από την ευρύτερη περιοχή- σίγουρα δεν καλύπτουν τίποτα, την γλώσσα τους για αρχή ή και τον κώλο τους στην τελική και έτσι μετά από μια σειρά από 42 τηλεφωνικές φαρσές σε γνωστούς τους και γείτονες, καταλήγουν στρατοδικείο και φυλακή. Η προσφορά τους στην υπόθεση της βρώμικης κασέτας είναι η μακροβιότερη από τις περιπτώσεις που εξετάζουμε καθώς όλες οι φάρσες θα κυκλοφορήσουν από χέρι σε χέρι για πάνω από 20 χρόνια. Κάτι που κάνει απροσδόκητα διάσημες σε όλη την Ελλάδα, μία προς μία, όλες τις φιγούρες του δράματος όπως την Κυρα Όλγα, τον Γιάννη Κατσουράνη ή την Κυρα Λένη.

 

 

4. Ο Λέντης

Ο Λέντης είναι μονίμως οργίλος. Και κάγκουρας. Δύο χαρακτηριστικά που σε μια οποιαδήποτε ώριμη ηλικία δεν είναι η επιτομή της γοητείας, ήταν όμως αρκετά για να αποκτήσεις ένα cult of personality στα αγοράκια των πρώτων τάξεων της γυμνασιακής εκπαίδευσης στα 90s. Σίγουρα ο πιο διαδεδομένος και από τους 5, τουλάχιστον στην δική μου σχολική εμπειρία, ο Λέντης ήρθε την κατάλληλη στιγμή με τον κατάλληλο τρόπο για να διδάξει ότι όποια και να ‘ναι η ερώτηση η απάντηση αρχίζει με ένα «Βρε άντε γαμήσου, παλιοχτικιάρη, μουνοπανά, παλιολινάτσα, παλιοξεκωλιάρη. Χτύπα τον κώλο σου στην κολώνα να πέσουν οι καπότες μου, να πούμε». Είναι τα καλολογικά στοιχεία που πολιτιστικοί ταγοί αντιστοίχου βεληνέκους έχουν, σε αντιστοίχου επιπέδου φάρσες. Φευ.

Μιλάμε τελσοπάντων για μια εποχή που ο Ορέστης ήταν φίλος του Ανέστη που ήταν φίλος της Ελένης που ήταν φίλη του Μηνά, που σε κάθε «Ε;» κάποιος θα απαντούσε «ΨΩΛΕ», που κάθε «ΠΟΥ» τέλειωνε νομοτελειακά σε «ΤΣΑ» και που κάθε «Ποιός;» θα έπαιρνε την απάντηση που χρειαζόταν για να συνεχίσει ένα δραματικό σκορ που κατέληγε πολλές φορές σε τριψήφια νούμερα. Νικητή δε θυμάμαι για όλες αυτές τις αναμετρήσεις, ο εν λόγω Λέντης πάντως εκτός από το ότι μας έφερε σε επαφή με την φιλοσοφία Κούνα Μούτα, είναι ιστορικά υπεύθυνος για το virality του αφοπλιστικού «Πώς σου φάνηκε;». Δε ντρέπομαι γιατί εμένα ακόμα και τώρα μου φάνηκε τέλειο.

 

 

3. O Βρωμύλος

Ο Δημήτρης Μετζέλος αρκετά πριν η κασέτα με τις τριαντάχρονες επιτυχίες των Ημισκουμπρίων τους τοποθετήσει στην 90ς αγορίστικη γυμνασιακή αγία τριάδα μαζί με τους ΑΜΑΝ και τον Μάρκο Σεφερλή, ήταν ο Βρωμύλος. Υπεύθυνος μόνο για το χιπχοπ μέρος των γνωστών κασετών, ο ίδιος δεν είχε καμία σχέση με τις τηλεφωνικές φάρσες που συνόδευαν «Βυζολάκο» ή το «Βρωμερός σαν τα σκατά». Σίγουρα χωρίς να καταλογίζεται στις ελάχιστες φορές που ο Δημήτρης Μετζέλος έχει καταφέρει να υπάρξει αστείος, ο Βρωμύλος ήταν μάλλον ο ορισμός του virality της βρώμικης κασέτας. Για 3 ή 4 χρόνια των middle-90s ήταν αδύνατο να εντοπίσεις μια γυμνασιακή τάξη χωρίς ένα τελευταίο θρανίο όπου ο LORD -13- και ο DRAGON -7-  ή ο SPARKY-ONE και ο =STORM= άκουγαν για 7 ώρες κάποιον που «τα αρχίδια του βρωμάνε σα σάπιο κουνουπίδι» σε ένα walkman.

 

2. The Loutsa Project

Εξαιρετικά δημοφιλείς στα τέλη ’90ς, οι Loutsa Project πρέπει να ειδωθούν σαν ένα πείραμα Rock In Opposition και γνήσιας λαογραφικής τέχνης. Χάρις στους ΛΠ αποτυπώνεται και καταγράφεται μια μυθολογία με ήρωες της τον Γιάννη, τον Καρατζά, την νέα του αγάπη, τον Ανάπηρο, γαλλέζους φοιτητές,  παιδικούς φίλους και Έρωτα. Παρότι η απογοήτευση και η παραίτηση είναι μάλλον δυο εγγενή στοιχεία για ανθρώπους που κατοικούν στην μετα-αποκαλυπτική Λούτσα, και τι κι αν είναι λιγάκι μαύροι, οι Loutsa Project είναι καλοί ανθρώποι, τόσο που δε μπορώ να σας κρύψω ότι ακόμα και σήμερα κρατούν συντροφιά στις κρύες νύχτες μου.

 

 

1. Ο Φουσέκης

Νίκος Κορόμπος. Νίκος Κούκος. Νίκος Ματσαμπλώκος. Νίκος Καβουρδούρκος. Νίκος Καρδιβούρκος. «Είμαι ο Φουσέκης» τονίζει σε μια υπαρξιστική έξαρση και αυτός καθιερώθηκε να είναι, πράγματι. Η μαεστρία με την οποία έκανε ό,τι έκανε ο Φουσέκης απογείωνε το όλο ζήτημα στα επίπεδα καταστασιακής τέχνης παρά βρώμικης τηλεφωνικής φάρσας. Ήταν ατσάλινα ψύχραιμος, τρομοκρατικά ετοιμόλογος, μαγικά σουρεαλιστής και για κάποιο ανεξιχνίαστο λόγο, είχε το τεχνικό αβαντάζ να συνομιλεί σαν υπάλληλος τράπεζας ή τσακάλι αξιωματικός υποβρυχίου.

Το έργο του Φουσέκη καταγράφεται σε μια σειρά 11 φαρσών (και όχι 12 όπως συχνά λάθος καταλογίζεται) και τοποθετείται χρονικά στα τέλη των 90ς. Παρότι το trend curve απλώνεται μετά το 2001 και η διακίνηση των φαρσών του γίνεται αρχικά μέσω σύμπακτων δίσκων (Συ-Δι) και αργότερα μέσω mp3, ο Φουσέκης προλαβαίνει και την εποχή της κασέτας όπως επιβεβαιώνει η δημοσιογραφική μας έρευνα.

Άγνωστων λοιπών στοιχείων ακόμη και σήμερα, η μυθολογία που περιβάλλει την ταυτότητα του έχει εξαντλήσει όλες τις πιθανές υποθέσεις  με διασκεδαστικότερη (και δημοφιλέστατη) αυτή που τον θέλει να είναι η superhero secret identity του δημοσιογράφου Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη (Ελληνοφρένεια). Όποια παραδοχή και να διαλέξει κάποιος λίγη σημασία έχει μπροστά στην επίδραση του φουσεκικού έργου στην διαπαιδαγώγηση της Generation Y, στην διάχυση του στο συλλογικό της ασυνείδητο,  είτε κάποιος είναι υποψήφιος να γίνει Μέλος του Διαόλου, είτε είναι ΕΚΑ ή είτε είναι Νταής.

Νταής είναι; Ναι.

 

 

Best of internet