“Where is Jessica Hyde?” – Arby Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και μη διαβάσεις την κριτική που ακολουθεί. Ναι, είναι τρομερά καλογραμμένη, αλλά αυτή εδώ η σειρά αξίζει την παντελή άγνοια σου όταν θα έρθεις αντιμέτωπος μαζί της για πρώτη φορά. Τώρα αν θες να στερήσεις τον εαυτό σου από αυτή τη χαρά απλά συνέχισε την ανάγνωση! Το “The Utopia Experiments” είναι ένα cult graphic novel, το οποίο υποτίθεται ότι έχει προφητέψει μερικές από τις χειρότερες καταστροφές του περασμένου αιώνα. Πέντε, άγνωστοι μεταξύ τους, fans του κόμικ συμφωνούν να συναντηθούν, μέσω ενός online forum, όταν ένας από αυτούς έχει στην κατοχή του το πρωτότυπο χειρόγραφο του ανέκδοτου δεύτερου τόμου του “The Utopia Experiments”. Μια σκιώδης οργάνωση, γνωστή σαν «Το Δίκτυο», η οποία αναζητά το χειρόγραφο και μια γυναίκα που ονομάζεται Jessica Hyde, βρίσκεται στο κατόπι τους και είναι διατεθειμένη να σκοτώσει τον οποιοδήποτε προκειμένου να αποκτήσει αυτό που θέλει. Γιατί κανένας δε μιλάει γι’ αυτό το τηλεοπτικό διαμάντι είναι απορίας άξιο. Ένα Lynch-ικής κοψιάς συνομωσιολογικό θρίλερ βρετανικής παραγωγής που φιλοξενείται στο Channel 4 – το ίδιο κανάλι που μας έχει χαρίσει τα “Black Mirror” και “Misfits”. Δημιουργός του ο Dennis Kelly, ένας τύπος που πιθανότατα δεν έχεις ξανακούσει, εκτός κι αν είσαι fan του “Matilda The Musical”, αλλά κάθε δουλειά του από ‘δω και πέρα θα αναμένεται με άκρατο ενθουσιασμό. Ο Kelly λοιπόν ρίχνει μια τρομακτική, σχεδόν τραυματική, ματιά πάνω στον κόσμο μας, όπου όλοι μας είμαστε σκλάβοι της οικονομικοπολιτικής μηχανής. Ο Big Brother μας παρακολουθεί και η διαφθορά βρίσκεται παντού. Και εκεί, λίγο πριν το τέλος της σεζόν (στο 5ο επεισόδιο πιο συγκεκριμένα), ξεπροβάλει εντελώς αναπάντεχα, ένα από τα πιο συγκλονιστικά ηθικά διλήμματα που έχουν παρουσιαστεί ποτέ στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις; Εκεί που νόμιζες ότι έβλεπες ένα απλώς καλογραμμένο σήριαλ φανερώνεται το μεγάλο σχέδιο του “Δικτύου” και η τηλεόραση αρχίζει να αποκτά νόημα και ουσία σαν μέσο. Και φαντάσου ότι το σενάριο δεν είναι το δυνατό χαρτί του “Utopia” γιατί αυτό που σε τραβάει από το λαιμό και σε σέρνει για έξι υπέροχες ώρες είναι το αισθητικό του στήσιμο. Από οπτικής απόψεως είναι φοβερά μοναδικό. Kubrick-ικη πλανοθεσία μελετημένη μέχρι και το τελευταίο κάδρο και το κάθε επεισόδιο να έχει γυριστεί σε format 2,35:1, με ανάλυση ευρύτερη από την 16:9, με αποτέλεσμα τη μεγαλειώδη αίσθηση που σου προκαλεί όταν το παρακολουθείς, σε συνδυασμό με τη χρήση πολλών ζωντανών χρωμάτων, τα οποία προκαλούν υψηλές αντιθέσεις μεταξύ τους. Νιώθεις συνεχώς ότι βιώνεις ένα κόμικ. Ο ζοφερός τόνος της σειράς ενισχύεται από το εκπληκτικά επιμελημένο ηλεκτρονικό soundtrack, που συμβάλει στη συνεχή αίσθηση απειλής, απομόνωσης και παράνοιας που διακατέχει το “Utopia” και η οποία καθιστά σχεδόν άβολη την παρακολούθηση του. Σβήσε το «σχεδόν» της προηγούμενης πρότασης, μιας και η τολμηρά γυρισμένη, διεστραμμένη, αιματοβαμμένη βία τούτου εδώ σίγουρα θα σε κάνεις να νιώσεις άβολα. Δες απλά την πρώτη σκηνή του τρίτου επεισοδίου, μια σκηνή η οποία μπορεί να συζητιέται για μέρες ολόκληρες, και θα καταλάβεις τι εννοώ. Cast ιδανικό και ερμηνείες ως επί το πλείστον έξοχες, με τον Arby του Neil Maskell να κερδίζει τις εντυπώσεις, φέρνοντας στο νου τον Javier Bardem του “No Country For Old Men”. Από το πρώτο επεισόδιο οι χαρακτήρες χτίζονται ορθά μέσω των υπνωτιστικών διαλόγων και δημιουργείται μια εξαιρετική δυναμική μεταξύ τους. Όπως το “Black Mirror” πρέπει να μελετάται από κάθε μελλοντικό σεναριογράφο, έτσι ακριβώς όποιος σκέφτεται να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία πρέπει να δει και να ξαναδεί το “Utopia”, οπότε για το καλύτερο καινούργιο σήριαλ της σεζόν 2012-13 τίποτα λιγότερο από… 4/5 Πάρε και το trailer της σειράς:
