Η σειρά, που πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερη σειρά που έχει προβληθεί ποτέ, αναφέρεται σε δύο ντετέκτιβ-συνεργάτες, τους Ράστι Κόουλ (Μάθιου Μακόναχι) και Μάρτι Χαρτ (Γούντι Χάρελσον) που προσπαθούν να διαλευκάνουν κάποιες αποκρυφιστικές δολοφονίες στη Λουϊζιάνα. Η σκηνοθεσία έγινε αποκλειστικά σε έναν ανερχόμενο σκηνοθέτη (το εξαλεπτο μονόπλανο στο τέλος του 4ου επεισοδίου ήταν λόκο) τον Κάρι Φουκουνάγκα, ενώ το σενάριο υπογράφει ο νοβελίστας Νικ Πιζολάτο. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους επιτυχίας της σειράς, αφού έδωσε τη δυνατότητα στους δημιουργούς να είναι πιο τολμηροί αισθητικά και ο Πιζολάτο μπόρεσε να συνδυάσει τη γκόθικ-νουάρ «Νότια» αφήγηση του με τον πεσιμιστικό Υπαρξισμό. Οι αναφορές που έκανε ο Ράστι σε έννοιες όπως “Carcosa”, “the yellow king,” και “black stars” όπως και οι καταθλιπτικοί μονόλογοί του για την μάταια ύπαρξη της ανθρωπότητας και προβλημάτισαν πολύ το κοινό είναι βγαλμένες κυρίως από ένα βιβλίο, το The King in Yellow του Robert W. Chambers. Αν κάποιος λοιπόν ψήθηκε από τη σειρά για περαιτέρω ανάγνωση επί του θέματος τα παρακάτω βιβλία επιστημονικής φαντασίας και φιλοσοφίας είναι must, καθώς αποτελούν άμεσες και έμμεσες επιρροές στο σενάριο της: Λογοτεχνία The King in Yellow του Robert W. Chambers Αυτό το κλασικό υπερφυσικό μυθιστόρημα τρόμου αποτελείται από διάφορες αλληλένδετες ιστορίες γύρω από ένα θεατρικό έργο που τρελαίνει όσους το διαβάσουν. Υπάρχει μια οντότητα που ονομάζεται Yellow King και αναφορές σε μια μυστηριώδη πόλη, την Carcosa. Οι προσεχτικοί θεατές του True Detective θα αναγνωρίσουν πολλές αναφορές από τη σειρά ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου. The Complete Short Stories του Ambrose Bierce Ο Chambers, συγγραφέας του The King in Yellow, δανείστηκε πολλά στοιχεία από αυτό το βιβλίο και συγκεκριμένα την έννοια της Carcosa. H. P. Lovecraft: Tales του H. P. Lovecraft Αν δεν έχετε ακουστά τον Lovecraft είναι κεντρική φιγούρα σε αυτό το είδος λογοτεχνίας, φαντασίας και τρόμου. Έγραφε ιστορίες για εξωγήινους θεούς, αιρέσεις, την τρέλα και τον τρόμο του σύμπαντος. The Imago Sequence & Other Stories του Laird Barron Ο «κοσμικός» τρόμος του Lovecraft επηρέασε πολλούς συγγραφείς και ένας από τους καλύτερους, στον οποίο αναφέρεται συχνά ο Πιζολάτο είναι ο Laird Barron. Η σκοτεινή γραφή του Barron συχνά στηρίζεται στην παράδοση των νουάρ σκληροτράχηλων ντετέκτιβ που αποτελούν και σαφή επιρροή στο True Detective. Αυτή είναι η πρώτη του συλλογή και μια καλή επιλογή για να ξεκινήσετε. Φιλοσοφία The Conspiracy Against the Human Race του Thomas Ligotti O Thomas Ligotti αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ της υπερφυσικής μυθοπλασίας και τον φιλοσοφικό υπαρξισμό του Ράστι Κόουλ. Τα λεγόμενα του Κόουλ δεν είναι ασυναρτησίες αλλά αναφορές σε πραγματικούς φιλόσοφους και στοχαστές όπως ο Ligotti. Ο ίδιος ο Πιζολάτο έχει δηλώσει μάλιστα ότι ο Κόουλ έχει μεγάλες επιρροές από το Ligotti. The Temptation to Exist του E. M. Cioran Τα αποφθέγματα του Ρουμάνου αυτού συγγραφέα θα μπορούσαν άνετα να ήταν λόγια του Κόουλ, καθώς ο Cioran θεωρούσε την ύπαρξη μας μάταιη και μας προέτρεπε να αντισταθούμε στον «πειρασμό του να υπάρξουμε». Ταυτόχρονα είναι εξαιρετικά αστείος και αντιμετωπίζει τη ζωή σαν ένα ατελείωτο κακό αστείο. Thus Spake Zarathustra του Friedrich Nietzsche Δε μπορεί κάποιος να αναφερθεί στον Υπαρξισμό, χωρίς να μιλήσει για τον Νίτσε, ο οποίος ήταν και σημαντική επιρροή στον Cioran και ένας από τους πιο σημαντικούς φιλόσοφους του 19ου αιώνα. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι η «αιώνια επανάληψη» και φαίνεται να έχει επηρεάσει σημαντικά το True Detective. Ο ίδιος ο Κόουλ παραφράζει τα λόγια του Νίτσε στο πέμπτο επεισόδιο. Άλλα διαβάσματα Galveston του Nic Pizzolatto Αν ψάχνετε για κάτι παρόμοιο με το True Detective τι καλύτερο από το να αρχίσετε από τον ίδιο τον Νικ Πιζολάτο. Ο Ντένις Λεχέιν, που έχει γράψει το Μυστικό Ποτάμι, το αποκάλεσε «το καλύτερο νουάρ της δεκαετίας». The Big Sleep του Raymond Chandler Ένα κλασικό μυθιστόρημα με ένα σκληροτράχηλο ντετέκτιβ, που έγινε καταπληκτική ταινία με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Jesus’ Son του Denis Johnson Ο Πιζολάτο έχει αποκαλέσει τον Τζόνσον έναν από τους αγαπημένους του και το εν λόγω βιβλίο είναι το αριστούργημα του. Πρόκειται για μικρές αλληλένδετες ιστορίες για ένα χρήστη ηρωίνης και οι περιγραφές του θυμίζουν τις παραισθήσεις του Κόουλ. I Hate to See That Evening Sun Go Down του William Gay Αν σας αρέσουν οι σκοτεινές, γκόθικ ιστορίες για τον Αμερικάνικο Νότο δε θα βρείτε καλύτερο από αυτό. sauce
