To Κυνήγι (Τhe Hunt), αποτελεί την ένατη μεγάλου μήκους ταινία του δανού σκηνοθέτη και εμπνευστή του κινηματογραφικού avant-garde κινήματος του Δόγματος 95 Thomas Vinterberg (Τhe Celebration, Submarino, Dear Wendy), θριάμβευσε στις Κάννες κερδίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις και τρία βραβεία, ανάμεσά τους και το βραβείο για την καλύτερη ανδρική ερμηνεία. Το ψυχολογικό αυτό δράμα αφηγείται την ιστορία ενός σαραντάχρονου άνδρα που ζει στην επαρχία, εργάζεται ως νηπιαγωγός και μοιράζεται την κηδεμονία του γιού του με την πρώην γυναίκα του. Στο πρώτο μέρος του έργου παρακολουθούμε την φιλήσυχη καθημερινότητα του, την ενασχόληση του με το κυνήγι, την δημιουργία μιας καινούργιας ερωτικής σχέσης με μία συνάδελφό του, την τροπή του θέματος της επιμέλειας υπέρ του και κυρίως την καλή σχέση που διατηρεί με την κοινότητα και τους μαθητές του. Σύντομα όμως εξαιτίας ενός παιδικού και στην ουσία αμφιλεγόμενου ψέματος κατηγορείται ως παιδόφιλος και δημιουργείται σκάνδαλο. Ανίκανος να υπερασπιστεί την αλήθεια και την αξιοπρέπειά του, κυνηγημένος από όλους χάνει τα πάντα και μετατρέπεται στον αποδιοπομπαίο τράγο της περιοχής. Μοναδικό του στήριγμα είναι ο έφηβος γιος του, ο οποίος του συμπαραστέκεται σθεναρά καθ’ όλη την διάρκεια. Αντιμέτωποι με τον εξοστρακισμό, την βία και την ψυχολογία της μάζας πορεύονται προς το αινιγματικό, για κάποιους, τέλος. . Η ταινία καταφέρνει να σοκάρει τον θεατή, παρά το ότι δεν είναι σύμφωνη με την κοινή λογική. Φαίνεται υπερβολική η ευκολία που εξαπλώνεται το ψέμα, η ευπιστία της επικριτικής κοινωνίας και η σχεδόν παθητική στάση του πρωταγωνιστή μπροστά στην αθώωσή του και την αποκατάσταση της αλήθειας. Πείθει όμως συνολικά για την αυθεντικότητα του δράματος, χάρις στις καθηλωτικές ερμηνείες, τα ρεαλιστικά κίνητρα των ηρώων και την υπόκωφη ένταση που επικρατεί. To Κυνήγι προβληματίζει και ευαισθητοποιεί το κοινό σε ποικίλα ζητήματα, ακόμη, προκαλεί στοχασμούς που διαρκούν και μετά τους τίτλους τέλους.
