Την ώρα που η πικραμένη Αγγλία έχει ήδη παραδοθεί και χάσει με 2 – 0 από το Βέλγιο στον μικρό τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου, όλος ο υπόλοιπος πλανήτης κάνει τα κουμάντα του για να δει αύριο σαν πασάς τον τελικό σε ένα, αν όχι απο τα καλύτερα, σίγουρα απο τα πιο διαφορετικά μουντιαλ των τελευταίων δεκαετιών: Το τελικό ανάμεσα στην Γαλλία του Μπαπέ: Και την Κροατία του Μόντριτς: Από τις τέσσερις ομάδες που έφτασαν στα ημιτελικά οι τρείς είναι ομάδες που απαρτίζονται απο μετανάστες ποδοσφαιριστές. Είναι όμωοι οι Κροάτες που με την επιμονή τους, το τσαγανό και τις προσωπικότητες των παικτών τους έχουν κερδίσει όλα τα βλέμματα. Ωστόσο φαίνεται να υπάρχει μια αίσθηση πολιτικού σκανδάλου που σκιάζει αυτή την ομάδα. Ήδη από τα πρώτα ματς, ένα αθλητικό κουτσομπολιό πλανιέται στα καφενεία και στα αθλητικά site: Αν φτάσουν μέχρι το να σηκώσουν την κούπα είναι αυτή η ομάδα αυτή για την οποία οι Χίτλερ, Γκέμπελς, Χίμλερ και το λοιπό παρεάκι θα έβγαιναν στην Ομόνοια ή στην Ποτσντάμερ Πλατς για να το πανηγυρίσουν; Όλα ξεκίνησαν από αυτό το παρεξηγημένο φιλάκι του Μόντριτς: Τι συμβαίνει τελικά; [break height=50] Καταρχήν η Κροατία είναι μια χώρα που ιστορικά έχει χεσμένη τη φωλιά της Όλα τα κράτη της Ευρώπης, και όχι μόνο, έχουν ένα ένοχο παρελθόν. Κάποιες λίγο πιο ένοχο απο άλλες. Οι Κροατές έχουν το λεγόμενο «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας» στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα δοσιλογικό φασιστικό προτεκτοράτο της Γερμανίας του Χίτλερ εντός της Γιουγκοσλαβίας, στο οποίο έκανε κουμάντο ο Άντε Πάβελιτς και οι ακροδεξιοί Ουστάσι του, όλοι θαυμαστές των Ναζί. Το καθεστώς αυτό έχει την ευθύνη για μερικά πραγματικά αποτρόπαια εγκλήματα κατά σημαντικών κομματιών του πληθυσμού: Σέρβοι, Τσιγγάνοι, Εβραίοι, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι και άλλοι βρήκαν φρικτό θάνατο εξαιτίας των γενοκτονικών ρατσιστικών πολιτικών των Ουστάσι, οι οποίοι είχαν ιδρύσει και το δικό τους στρατόπεδο εξόντωσης, το Γιασενόβατς, στο οποίο εκκαθαρίστηκαν κάπου 100.000 άνθρωποι. [break height=50] Εκτέλεση κρατουμένων από τους Ουστάσι [break height=50] Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ουστάσι ήταν ένα υπαρκτό κροατικό κίνημα, αλλά το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για άλλα δοσιλογικά τέτοια τμήματα, όπως τα Τάγματα Ασφαλείας στην Ελλάδα. Από την άλλη, σημαντικότερος ίσως Γιουγκοσλάβος στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο Κροάτης ηγέτης των παρτιζάνων της χώρας: Ο Γιόζιπ Μπροζ, κατά κόσμον Τίτο, επέβλεψε την δημιουργία του μεγαλύτερου ένοπλου αντάρτικου της Ευρώπης, ενώνοντας Σέρβους, Κροάτες, Βόσνιους και άλλους σε μια δύναμη που τελικά πέταξε τον Άξονα έξω από τη χώρα, τιμώρησε παραδειγματικά τους συνεργάτες τους και ίδρυσε τη σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία. Όχι κι άσχημα, έτσι; Να σημειωθεί εδώ πως ο Τίτο δεν ήταν η εξαίρεση του κανόνα, καθώς οι Κροάτες αποτέλεσαν τη ραχοκοκκαλιά των ανταρτών από αριθμητικής άποψης. [break height=50] O Τίτο με την ηγεσία των παρτιζάνων [break height=50] Τα γεγονότα αυτά ίσως είναι λίγο άγνωστα ή ξεχασμένα, κι επίσης εξαπανέκαθεν η Ελλάδα πάντα «συμπαθούσε» περισσότερο τους Σέρβους επειδή orthodox brothers και Ερυθρός Αστέρας και Παρτιζάν και λοιπά. Οι Σέρβοι και οι Κροάτες ως γνωστόν σκοτώθηκαν μεταξύ τους στη θλιβερή διαμάχη που χώρισε τη Γιουγκοσλαβία στα 90s και ξέρετε πως πάνε αυτά. Στο σήμερα όμως, τι γίνεται; [break height=50] Η Κροατία του 2018 είναι μια ομάδα με πολλούς μαλάκες στα πέταλα και κάποιους στο χορτάρι Όταν το 2012, ο Μάριο Μάντζουκιτς βάρεσε κάτι που στον φακό φαίνεται σαν ωραιότατος ναζιστικός χαιρετισμός σε γερμανικό (!) μάλιστα έδαφος μάλιστα ως παίχτης της Μπάγερν, κάποιοι είπαν ότι είναι απλώς ένα παιχνίδι της κάμερας. Άλλοι ότι ο κροάτης άσσος είναι ο Κατίδης της Μπάγερν. To περιστατικό σε μεγάλο βαθμό κουκουλώθηκε και κανείς δεν το πολυθυμάται. [break height=50] [break height=50] To 2013, o στόπερ της ομάδας Γιόζεπ Σίμουνιτς φώναξε μαζί με το κοινό ένα φαινομενικά αθώο σύνθημα για την πατρίδα. Φυσικά όπως γίνεται συνήθως σε αυτά, ήταν ένα σύνθημα των Ουστάσι. Το κράξιμο εντός Κροατίας έπεσε μεν, ο Σίμουνιτς το υπερασπίστηκε δε. Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που έχει ειπωθεί αυτό το σύνθημα στις εξέδρες, μαζί με κάτι αρχαιοελληνικούς χαιρετισμούς… Στη συνέχεια, το 2016 η Κροατία τιμωρήθηκε για μια σβάστικα που εμφανίστηκε χαραγμένη στο χορτάρι στο ματς με την Ιταλία, με τις υποψίες να πέφτουν στους οπαδούς. Αυτό το καλοκαίρι επίσης ο Telegraph αποκάλυψε πως η FIFA επέλεξε να μην τιμωρήσει τους οπαδούς της για φασιστικού χαρακτήρα πανό. [break height=50] [break height=50] Για να φτάσουμε στο 2018. Όταν ο Βίντα παραλίγο να χάσει τον τελικό του μουντιάλ λόγω κάποιων βίντεο που διέρρευσαν, στα οποία φωνάζει συνθήματα όπως “Να καεί το Βελιγράδι” και “Δόξα στην Ουκρανία“. Το πρώτο είναι αρκετά προφανές, ενώ το δεύτερο είναι πολύ αγαπητό στους Ουκρανούς ακροδεξιούς και έχει και ναζιστική ιστορία. https://www.youtube.com/watch?v=Am2hia_3kwM Σίγουρα δεν είναι ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου, δεδομένου του ότι παίζουν στη Ρωσία. [break height=50] Τελικά, στον τελικό της Κυριακής στο χορτάρι παιζουν τα SS; Εν κατακλείδι, παρότι τα πραγματικά συνθήματα των Κροατών οπαδών και ο καλυμμένος ή ο ξεκάθαρος φασισμός των παικτών της ομάδας δεν έχουν θέση ούτε σε γήπεδο ούτε και πουθενά και ο καθένας έχει τους λόγους του για να μη γουστάρει το συγκρότημα του Ζλάτκο Ντάλιτς. Παρολαυτά το Τέταρτο Ράιχ, ενδεχομένως, να μη ξεκινήσει από ένα γήπεδο στη Ριέκα. Η κόντρα του Μπαπέ με τον Μόντριτς σίγουρα θα έχει κάμποσο ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον και μπορεί να μην χρειάζεται απαραίτητα κάποιος να έχει ένα διδακτορικό στον κροατικό νεοφασισμό και τη γαλλική αποικιοκρατία για να την παρακολουθήσει. Άλλωστε, η σχέση του ποδοσφαίρου με την πολιτική ήταν πάντα περίπλοκη. Η μονη εθνική ομάδα που παραμένει άσπιλη απο πολιτικά ατοπήματα παραμένει πάντα η πρωταθλήτρια Euro του 2004.
