Ρίξε λάδι στο καντήλι μη λησμονηθώ κι άναψέ μου το φυτίλι για να ζεσταθώ Στα 80 περίπου χρόνια που οι κάτοικοι αυτής της χώρας ακούνε τραγούδια με μπουζούκι, κανείς άλλος εκτός από τον Βασίλη Τερλέγκα δεν θα μπορούσε να έχει βγάλει τα παραπάνω λόγια από το λαρύγγι του. Για τους ρέκτες της ελληνικής μουσικής, ο Τερλέγκας ήταν πάντα μια ξεχωριστή περίπτωση: μέσα στο ούτως ή άλλως μαξιμαλιστικό ηχοτοπίο της δεκαετίας του ’80, ο Τερλέγκας αξιοποίησε τα σύνθια, τα ηλεκτρικά μπουζούκια, τις ποπ/ελέκτρο επιρροές και τις τεχνολογικές εξελίξεις στην παραγωγή με ένα τρόπο ολοδικό του, δισκογραφώντας πράγματα εντελώς ιδιαίτερα, με έναν μυστικισμό στη φωνή και τη θεματολογία που τα έκαναν να μη χωράνε στο “cult” αλλά να απαιτούν να αξιολογηθούν ως έργα τέχνης. Ε, και έφτασε η στιγμή ως τέτοια να αξιολογηθούν. Η σελίδα του Facebook με το όνομα “Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα” κάνει αυτό ακριβώς εδώ και δύο περίπου μήνες, με έναν τρόπο τίμιο και ακριβή. Θα μπορούσε να είναι ακόμα μια τρολοσελιδα που διάφοροι αργόσχολοι διασκεδάζουν με το πόσο έξυπνους τους κάνουν να νιώθουν τα αστεία τους, απέναντι σε κάθε είδους “πλέμπα”, μόνο που εδώ υπάρχει ψωμί. Να πώς περιγράφουν τη σελίδα τους οι ίδιοι οι διαχειριστές της: Ένα εμπόδιο το οποίο αντιμετωπίζουμε στην μελέτη του έργου του Βασιλείου είναι η πεποίθηση ότι αυτό, ως σφαιρικό αισθητικό αντικείμενο, δεν ανήκει στο discourse της λεγομένης υψηλής διανόησης, επομένως και η ενασχόληση με αυτό είναι ένα είδος αστεϊσμού, ένα ειδος τρολλάρειν. Όμως μια τέτοια ερμηνεία δεν είναι μόνον λανθασμένη αλλά είναι και βολική για το κατεστημένο της ιντελλιγκέντσιας το οποίο απαιτεί να καταναλώνουμε ως “πολιτιστικά” μόνον τα προϊόντα της. Μια τέτοια χειραγώγηση της σκέψης θα ήταν ενάντια στο πνεύμα Ελευθερίας που εμείς ως μελετητές και ερμηνευτές του Βασιλείου πρεσβεύουμε. Για μας Αγάπη, Καψούρα, Φιλοσοφία, Θάνατος και Ουίσκι δεν διαχωρίζονται σε τεχνητά πνευματικά στεγανά. Όλα γίνονται Ένα σε μια νιρβάνα καημού και στοχασμού. Δεχθήκαμε κριτική από προοδευτικούς, ότι δοξάζουμε το λαϊκό κατεστημένο και δεν κοιτούμε εμπρός. Δεχθήκαμε κριτική από (ψευδο)λαϊκούς, ότι υπερβάλλουμε προσπαθώντας να αναλύσουμε το έργο του Άρχοντα. Δεχθήκαμε κριτική από κολλεκτιβιστές, ότι κοιτούμε μόνο την ατομιστική όψη του Βασιλείου. Δεχθήκαμε κριτική από ατομικιστές, ότι μαρξίζουμε. Δεχθήκαμε κριτική από άθεους, ότι βλέπουμε θρησκευτικότητα στα άσματα του Γίγαντα. Δεχθήκαμε κριτική από θεϊστές, ότι βλασφημούμε. Δεχθήκαμε κριτική, ότι ορθώνουμε πολιτικό λόγο, αλλά και ότι είμαστε απολιτίκ. Δεχθήκαμε κριτική, ότι είμαστε ‘τρολλ’, αλλά και ότι είμαστε ‘μετά-τρολλ’. Θα απαντήσουμε για άλλη μια φορά λακωνικά. Είμαστε όλα αυτά, αλλά και τίποτα ταυτόχρονα. Η αυθεντικότητα δεν μπορεί να είναι δογματική και είναι ανοιχτή σε όλες τις ερμηνείες. Σκοπός της δεν είναι το νόημα, αλλά η αναζήτησή του. Ελευθερώστε την σκέψη σας! Αγαπήστε! Ακούστε Τερλέγκα! Μετά από ένα τέτοιο μανιφέστο δεν μπορούμε παρά να τους συγχαρούμε εγκάρδια και να μοιραστούμε μαζι σου καποιες από τις προσεγγίσεις τους σε τραγούδια του Μεγάλου Βασιλείου, που έχουν επιχειρήσει κατά καιρούς: // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα. // Δημοσίευση by Σύλλογος φίλων & μελέτης έργου Βασιλείου Τερλέγκα.
