Του εξηγούσαμε οτι δεν έχουμε τίποτα καλό να γράψουμε. Τίποτα ενδιαφέρον. Όμως το τέρας δεν ενδιαφερόταν για την αγανάκτησή μας. Η ακόρεστη δίψα του για νούμερα μας ανάγκαζε να βρούμε κάτι. Υπομείναμε την λεκτική βία, δώσαμε τόπο στην οργή και αναζητήσαμε τον νέο μας προορισμό. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να απευθυνθούμε στον λαό, ζητώντας να μας προτείνουν ένα καλό μεταμεσονύκτιο φαΐ. Οι απαντήσεις ήταν χιλιάδες! Και όταν λέμε χιλίαδες εννοούμε… εξηνταδύο… Εκείνη που ξεχώρισε ήταν του φίλου Γιάννη. Όχι επειδή ξέραμε το μαγαζί, ούτε επειδή το είχαμε ξανακούσει, αλλά γιατί απλά δεν έβγαζε νόημα. Στην πορεία φρόντισε να διορθώσει το λάθος του, όμως το γέλιο που προσέφερε ήταν τόσο πολύ που αποφασίσαμε να πάμε εκεί που μας πρότεινε ο δυσλεκτικός φίλος μας! Έτσι λοιπόν κίνησε η τριμελής επιτροπή για το Περιστέρι για να γευτεί την πρόταση του Γιάννη. Στον δρόμο χαθήκαμε λίγο και πέσαμε πάνω στα στούντιο του EXTRA3. Ο κύριος Παυλόπουλος μας καλωσόρισε. Το επιβλητικό του βλέμμα μας κοίταγε διερευνητικά, σαν να αποτελούσαμε εμείς το πολυπόθητο λαυράκι της βραδιάς, ενώ παράλληλα μας υπενθύμιζε ότι υπάρχουν δύο ειδών στροφές στον δρόμο, οι σωστές και οι λάθος και εμείς είχαμε επιλέξει τις δεύτερες. Καλό το χιούμορ, βγάλαμε την φωτογραφία και συνεχίσαμε. Στο επόμενο στενό κάναμε δεξά και τσουουουπ… Η SEFERLAND δέσποζε μπροστά μας. Μεγαλειώδης ή περίπου, χρυσοποίκιλτη αλλά όχι ακριβώς, ο παιδικός χώρος διασκέδασης του Μάρκου Σεφερλή ήταν εκεί για να μας πεί ότι το μεταμεσονύχτιο ταξίδι μας για αναζήτηση τροφής θα ήταν νουάρ αλλά και πολύχρωμο. Είχαμε μπει στις περιοχές της Αθήνας που θα αποτελούσαν ιδανικό σκηνικό για την Αλίκη στη Χώρα των Τραυμάτων, αποφασισμένοι να μη λυγίσουμε μέχρι να βρούμε αυτό που αναζητούσαμε. Σκεφτήκαμε οτι σημασία τελικά, δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Παρ’όλα αυτά είχαμε μια αποστολή που έπρεπε να φέρουμε εις πέρας. Τελικά φτάσαμε στο κατάστημα του Billy. Με συνοπτικές διαδικασίες παραγγείλαμε τρία σάντουιτς. Ένα με καλαμάκι χοιρινό, ένα με χωριάτικο λουκάνικο και ένα με κεμπάπ. Το παλικάρι μας λέει οτι για το κεμπάπ θα πρέπει να περιμένουμε 6-7 λεπτάκια για να το ψήσει. Μεγάλο συν οτι ήταν φρέσκο. Τα σάντουιτς έχουν μέσα το κρέας που προτιμάς, πάριζα, τυροκαυτερή, κέτσαπ, μουστάρδα, μαγιονέζα, πατάτες και αν ζητήσεις και πικάντικη μπάρμπεκιου είναι διαθέσιμη. Σε πραγματικά γενναίο ψωμί. Και όλα αυτά με 4,5 ευρώ. Ξεκινάμε την μάσα και πραγματικά ήταν άψογο. Το ψωμί από τα καλύτερα σε “βρώμικο” που έχουμε δοκιμάσει, ενώ ήταν και ικανοποιητικά μεγάλο. Οι πατάτες ζεστές όπως πρέπει να είναι μια προτιγανισμένη πατάτα και όχι “χθεσινές”, ενώ όλες οι σάλτες του ήταν άψογες. Ειδικά η πικάντικη μπάρμπεκιου. Από τα κρέατα που δοκιμάσαμε ξεχωρίσαμε το κεμπάπ αν και πολλοί πελάτες που ήρθαν πριν και μετά από εμάς ζητούσαν το κοτόπουλο. Πάντως παρατηρήσαμε οτι όλα τα καλαμάκια τα ψήνει εκείνη την ώρα. Χαρακτηριστική κουβέντα που ακούσαμε να λένε μεταξύ τους το “βάλε τέσσερα καλαμάκια στην σχάρα να έχουμε έτοιμα”. Τέσσερα καλαμάκια και όχι σαράντα. Αυτό μας χαροποίησε. Πιάσαμε κουβέντα με τα παιδιά εκεί πέρα και μας είπαν οτι ο Billys είναι εκεί πέρα εδώ και οκτώ χρόνια. Όχι άσχημα, αλλά ελπίζουμε να μείνουν εκεί γιατί πραγματικά το φαγητό που προσφέρουν είναι τίμιο. Τους είπαμε οτι σκοπεύουμε να γράψουμε ένα άρθρο για το μαγαζί και μας κέρασαν και ένα ψημένο κρουασάν σοκολάτα. Δεν μας χάλασε και ευχαριστούμε πολύ! Γενικά αν είστε στην περιοχή και πεινάτε να περάσετε μια βόλτα και δεν θα χάσετε. Έχει και hot dog με 2,5 ευρώ. Είχε και ντελίβερι κάποτε, αλλά δυστυχώς έχει σταματήσει πλέον.Το μόνο αρνητικό του μαγαζιού είναι οτι είναι και στέκι της αστυνομίας της περιοχής. Κατά τα άλλα…μπόμπα!
