Οι μεγάλες βραδιές του Γαύρου στα αστέρια ήταν ανέκαθεν από τα αγαπημένα θέματα της συντακτικής ομάδας του Luben. Χωρίς αυτά δε θα χαμε μάθει πόσο καλό μακρινό σουτ έχει ο Μαρέσκα, δε θα χαμε αξιωθεί να δούμε το Γκοβού να σκοράρει σε αγώνα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, δε θα χαμε πληροφορηθεί πως η Νορβηγία έχει κι άλλες ομάδες πέραν της Ρόζεμποργκ (βλέπε Μόλντε), δε θα χαμε ψάξει στο Manager να βρούμε τα attributes του Ματουζάλεμ, δε θα χαμε δει να κάνουν καριέρα τύποι σαν το Σολδάδο. Σήμερα, λοιπόν, που ξεκινάει άλλη μια χρονιά χοντρής κονόμας για το Βαγγέλα το Μαρινάκη, εμείς θυμόμαστε πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων πριν από μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές της πιο όψιμης ευρωθρυλικής ιστορίας. Έχοντας κερδίσει 1-0 την Άλκμααρ στον πρώτο αγώνα, η ομάδα του Ζίκο ανεβαίνει στη Λιέγη για να σιγουρέψει την πρόκριση κόντρα σε σταχτοπούτα του θεσμού. Μένει με το γοβάκι στο χέρι. Τελικό 2-0. Επιστροφή στα αστέρια μετά από μια χρονιά οφ, με Βαλβέρδε στον πάγκο και Κοστάντσο φύλακα-άγγελο στην εστία. Λούτσο Γκονζάλες στην κλειστή γωνία από το ύψος της μικρής περιοχής και τέζα το καμίνι (τελικό 0-1). Ξεκίνημα στη μετα-Βαλβέρδε εποχή με Ζαρντίμ στο Καραϊσκάκη και αντίπαλο τη Σάλκε, δευτεραθλήτρια Γερμανίας. Τρομακτικό ντεμπούτο Μανωλά, γκολ Αμπντούν και τελικό 1-2 αντί για 1-5. Ανανεωμένος Γαύρος με Βάις στα φτερά, Τσόρι στο 10, κούνελο Σαβιόλα στην κορυφή και στυλάτο Μίτσελ στον πάγκο. Οι Γάλλοι της Παρί θυμήθηκαν ότι “εδώ είναι Πειραιάς” και το έκαναν όπως η Λυών το 2005. Ακριβώς όμως. Τελικό 1-4. Ο Ολυμπιακός προέρχεται από επικό μεθύσι με Ατλέτικο Κερατσινίου και ανεβαίνει Σουηδία να σφραγίσει εισιτήρια για 16. Ο Σουηδός τεχνικός της σταχτοπούτας Μάλμε κάνει εριστικές δηλώσεις και ο Γαύρος ετοιμάζεται να “του δείξει”. Του δειξε πως η ταρίφα με τις σταχτοπούτες είναι στάνταρ. Τελικό 2-0.
