Ένας από τους λόγους που το αγγλικό ποδόσφαιρο βρίσκεται πρώτο στις προτιμήσεις πολλών ποδοσφαιρόφιλων, είναι ότι εκεί το παιχνίδι παίζεται αλλιώς. Πιο σκληρά, πιο αυθεντικά, πιο παραδοσιακά. Για να πάρεις φάουλ στην Αγγλία πρέπει ο διαιτητής να πειστεί ότι το μαρκάρισμα ήταν ένα βήμα πριν θεωρηθεί δολοφονική ενέργεια. Ειδικά τα προηγούμενα χρόνια, απο τα αγγλίκα γήπεδα πέρασαν διάφορα φυντάνια που αν έπαιζαν σήμερα, η Stoiximan θα έδινε ειδικές αποδόσεις για το πόσες τσεκουρίες μπορούν να μοιράσουν σε ένα ματς. Εκεί οι σκληροτράχηλοι και έτοιμοι να βάλουν τα πόδια τους στη φωτιά παίκτες έχουν αξία. Εκεί έκαναν καριέρα και έγιναν θρύλοι κάποια από τα μεγαλύτερα τσεκούρια που έχουν γνωρίσει ποτέ τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Ντάνκαν Φέργκιουσον Ο πανύψηλος πρώην φορ της Έβερτον δεν ήταν ακριβώς τσεκούρι. Τουλάχιστον όχι με την κλασική έννοια του όρου. Ωστόσο ήταν ένας ιδαίτερα βρώμικος παίκτης και ήταν αδύνατο να μείνει εκτός λίστας από τη στιγμή που φιγουράρει στην πρώτη θέση των παικτών με τις περισσότερες κόκκινες κάρτες στην ιστορία της Premier League. Αυτό είναι από μόνο του ένα σπουδαίο κατόρθωμα, το οποίο γίνεται ακόμα σπουδαιότερο αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για έναν επιθετικό. Ο Φέργκιουσον υπήρξε ένα κλασσικό σέντερ φορ αγγλικών γηπέδων, τότε που το τρίπτυχο σέντρα-κεφαλιά-γκολ ήταν στα καλύτερά του. Θήριο ύψους 1.93 και με τεράστια φυσική δύναμη, ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολο να τον κουμαντάρει κανείς. Αν σε αυτά προσθέσουμε ότι επρόκειτο για ένα τύπο που τον ήταν λες και τον πήρες από την παμπ των χούλιγκαν της Έβερτον και τον έριξες μέσα στο παιχνίδι, καταλαβαίνετε ότι το μείγμα γίνεται εκρηκτικό. Ο Σκωτσέζος γίγαντας μπορεί να μην έπεφτε συχνά για τάκλιν λόγω φύσης της θέσης του, έμπαινε όμως σε κάθε φάση σαν να ήταν η τελευταία και αν η φάτσα του αντιπάλου δεν του άρεσε, δεν κόλωνε να ξεκινήσει και καβγά. Οι οχτώ κόκκινες κάρτες που πήρε στην καριέρα του, ήταν μάλλον λίγες για ένα αρκετά ευέξαπτο παιδί που αν έπαιζε οπουδήποτε αλλού εκτός από την Αγγλία, δεδομένα θα είχε περίπου τις διπλάσιες αποβολές. Στιούαρτ Πιρς Εδώ έχουμε μια συνειδητή αδικία. Ο Στιούαρτ Πιρς μπαίνει σε αυτή τη θέση της λίστας καθαρά επειδή είναι παλιότερος από τους υπόλοιπους και δεν έχουμε ιδιαίτερες μνήμες από εκείνον. Ωστόσο ο Άγγλος πρώην αμυντικός ήταν ένας παίκτης του δόγματος «ή ο παίκτης ή η μπάλα, ποτέ και τα δύο». Ο Ρόι Κιν υπήρξε συμπαίκτης μαζί του στη Νότιγχαμ Φόρεστ στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και τον είχε χαρακτηρίσει ως έναν άντρα ανάμεσα σε παιδιά. Ο θρύλος της Σαουθάμπτον Ματ Λε Τισιέ, στη βιογραφία του αναφέρεται σε εκείνον ως τον πιο τρομακτικό αντίπαλο που είχε ποτέ. Στην πραγματικότητα ό,τι και να πει κανείς για τον Πιρς, το παρατσούκλι που έδωσε η κερκίδα, είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται. Το «Psycho» μπορεί να ακούγεται κάπως τραβηγμένο, όμως για να καθιερώθηκε και για να τον συνοδεύει ακόμα και σήμερα μάλλον είχε κάποιο πάτημα. Ο Πιρς έκανε μια σπουδαία καριέρα και ήταν ο πιο σκληρός καριόλης σε μια εποχή που κάθε παιχνίδι θύμιζε πόλεμο. Αποτέλεσε για χρόνια κολώνα της εθνικής Αγγλίας και αγαπημένο παιδί της κερκίδας της Νότιγχαμ Φόρεστ για την όποια έδωσε ψυχή και σώμα επί μια δωδεκαετία. Βίνι Τζόουνς Πολλοί θα περιμένατε να τον δείτε στην κορυφή της λίστας, όμως ο Βίνι Τζόουνς θα μπει εδώ γιατί θέλουμε να βγάλουμε από τα τσεκούρια τη ρετσινιά που τους θέλει να μην είναι ταυτόχρονα και καλοί παίκτες. Ο Βίνι Τζόουνς δεν ήταν κακός παίκτης, αλλά δεν ήταν ποτέ και τίποτα το ιδιαίτερο. Ωστόσο είναι ο πρώτος που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς το χαρακτηρισμό τσεκούρι των αγγλικών γηπέδων. Ο Άγγλος χαφ ήταν το αρχιτσεκούρι της Γουίμπλετον όταν αυτή η λέξη εκτός από τουρνουά τένις, έφερνε στο μυαλό και μια ομάδα της Premier League. Με μάτι που γυαλίζει και τάκλιν που θερίζει, ο Βίνι Τζόουνς δεν ήξερε τι έκανε, έπαιρνε ζωές. Το παλικάρι έχει αποβληθεί δώδεκα φορές στην καριέρα του και έχει καταφέρει να πάρει κάρτα τρία δευτερόλεπτα μετά την έναρξη ενός αγώνα. Η φωτογραφία που πιάνει από τα αχαμνά έναν αντίπαλο είναι η πιο iconic της καριέρας του και εκείνη που του έδωσε διαβατήριο για να παίζει τον badass τύπο σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες. Ο Τζόουνς είναι ίσως ο εκείνος που επωφελήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε όντας τσεκούρι και ήταν αντικειμενικά αδύνατο να μείνει εκτός λίστας. Πατρίκ Βιεϊρά Οι πρώτες δύο θέσεις ανήκουν σε δύο παίκτες που έρχονται να καθαρίσουν το όνομα των τσεκουριών. Ο πρώτος από αυτούς είναι ο εμβληματικός αρχηγός της Άρσεναλ στην αρχή των 00s, ο γνωστός σε όλους Πατρίκ Βιεϊρά. Ο Γάλλος αμυντικός χαφ υπήρξε πυλώνας των μεγάλων επιτυχιών των «Κανονιέρηδων» στα χρυσά χρόνια με Αρσέν Βενγκέρ. Ένας πραγματικά σκληρός παίκτης που για να τον περάσεις και να μείνεις όρθιος, έπρεπε να κληρώσει τζακ ποτ. Ο Βιεϊρά συγκατοικεί με τον Φέργκιουσον (και τον Ρίτσαρντ Νταν) στην πρώτη θέση της κατάταξης των παικτών με τις περισσότερες αποβολές στην ιστορία της Premier League, όμως ταυτόχρονα διέθετε και εξαιρετική ποιότητα. Το περιβραχιόνιο του αρχηγού δεν το φόρεσε τυχαία, αφού ήταν ένας πραγματικός ηγέτης, έτοιμος να βγει μπροστά για την ομάδα και τους συμπαίκτες του σε οποιαδήποτε περίσταση. Ο θηριώδης πρώην χαφ της Άρσεναλ, ήταν όντως ένα από τα μεγαλύτερα τσεκούρια των αγγλικών γηπέδων, αλλά και ένας από τους καλύτερους αμυντικούς χαφ στην ιστορία του παιχνιδιού. Η βεντέτα του με τον Ρόι Κιν έχει σημαδέψει το μπιφ μεταξύ Άρσεναλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έχει ορίσει μια από τις πιο γαμάτες εποχές της Premier League που αν μας ρωτάτε νοσταλγούμε. Ρόι Κιν Η πρώτη θέση της λίστας έχει χώρο μόνο για έναν και αυτός ο ένας δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Ρόι Κιν. Ο τύπος με τον οποίο δεν θες να μπλέξεις ποτέ σε καυγά, η μεγαλύτερη αλητόφατσα που έχει περάσει ποτέ από τα αγγλικά γήπεδα. Αν έπαιζε σήμερα θα ήταν η χαρά των παικτών της Stoiximan για να πάρει κάρτα ή κάρτες, κάθε φορά που πάταγε στο χορτάρι. Ο Κιν δεν ήταν ούτε ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο μεγαλόσωμος παίκτης που έχουμε δει. Είχε όμως δύο στοιχεία που τον έκαναν τρομακτικό. Το βλέμμα του και η άγνοια κινδύνου. Αρκούσε να τον κοιτάξεις στα μάτια για να καταλάβεις ότι αυτό το παλικάρι δεν έχει φρένο. Σίγουρα μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο πατέρας του Χαάλαντ, του οποίου έκοψε την καριέρα απλά γιατί δεν τον ένοιαζε τίποτα. Ο Ιρλανδός δεν ήταν το ίδιο ποιοτικός με τον Βιεϊρά, έκανε όμως εξίσου σπουδαία καριέρα ως αρχηγός της ίσως καλύτερης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όλων των εποχών. “Ήταν η πιο εμφατική επίδειξη ανιδιοτέλειας που έχω δει σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Αγωνιζόταν σαν να προτιμούσε να πεθάνει από εξάντληση παρά να χάσει, ενέπνευσε όλους γύρω του. Ένιωσα ότι ήταν τιμή να σχετίζομαι με έναν τέτοιο παίκτη”. Αυτή η δήλωση έγινε από τον Σερ Άλεξ Φέργικσον μετά το διπλό της Γιουνάιτεντ στην έδρα της Γιουβέντους για τα ημιτελικά του Τσου Λου το 1999. Νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι παραπάνω. 21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
