Γενικά ήμασταν πάντα θαυμαστές του εκκεντρικότερου από όλους και αυτοαποκαλούμενου ως Θανάτου της Αμερικής. Ξέρετε για ποιον λέμε έτσι; Αποφασίσαμε λοιπόν κάποια στιγμή πως θέλουμε να του πάρουμε συνέντευξη. Τηλεφωνηθήκαμε, κανονίσαμε και βρεθήκαμε λοιπόν με το θρυλικό Ζωρζ Πιλαλί, τον κροταλία της ασφάλτου για μια Luben χύμα κουβέντα δύο ωρών επί παντός επιστητού. Δώσαμε ραντεβού ένα πρωινό κάπου στα Εξάρχεια, κάτσαμε στην άκρη ενός μαγαζιού, βάλαμε το κασετόφωνο να γράφει και μιλήσαμε για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα. Και για τη μουσική, το θέατρο, τα μπλουζ, την Ελλάδα, την πολιτική και άλλα διακόσια πράγματα. Όλα αυτά όπως καταλαβαίνετε κάνουν το φιάσκο απείρως μεγαλύτερο όταν στο τέλος φυσικά ανακαλύψαμε ότι δεν αποθηκεύτηκε ποτέ η μαγνητοφώνηση και μείναμε με ό,τι μας είχε μείνει από τη συζήτηση στην κούτρα. H άβολη στιγμή που είσαι υπερβολικά Luben. Βάλτε μουσική να παίζει. Θα κάνουμε μια προσπάθεια τουλάχιστον να περιγράψουμε τι έγινε σε αυτή τη δίωρη συζήτηση: Mέσα σε αυτές τις δύο ώρες ο Ζωρζ μας μίλησε για το σύστημα που λειτουργεί στη χώρα και γιατί πρέπει να ανήκεις κάπου για να μπορείς να επικοινωνείς την τέχνη σου ακόμα και τώρα την εποχή του ίντερνετ, για το οτι το συναίσθημα είναι αυτό που ενώνει το ρεμπέτικο με τα μπλουζ του Αμερικάνικου Νότου και όχι τόσο οι μουσικές φόρμες, για τη σύνδεση του αρχαίου ελληνικού θεάτρου με το αφρικάνικο βουντού και για τις προσπάθειες που έκανε να συνδυάσει τις νόρμες της κλασσικής μουσικής με το ελληνικό λαϊκό τραγούδι και το ρεμπέτικο που δεν ήταν και τόσο του υποκόσμου της εποχής όσο νομίζουν οι περισσότεροι. Kαι πολλά άλλα που δυστυχώς δεν καταγράφηκαν ποτέ σε μορφή απωλεστικών αλγόριθμων. Περιττό να σας πούμε πως αυτό το φιάσκο του άρεσε πολύ του Ζωρζ. Μπορείτε να το συμπεράνετε και να πάρετε επίσης μια γερή δόση αγνής πιλαλικής, από αυτά που μας έστειλε σε ένα e-mail λίγο αργότερα: Αι τυχάρπασται ρήσεις επροκάλουν πάντα τον θαυμασμό των φιλαναγνωστών περιπατητών καθώ και των φιλομαθών περιηγητών οίτινες επισκέπτοντο τη χώρα καθ’ όλας τας εποχάς του έτους κυρίως δε τας τουριστικάς περιόδους δια ντάνσινγκ και ντόπινγκ. Θα επιθυμούσα τα αποφθέγματά μου να κοσμούν τα τοιχία των δημοσίων ουρητηρίων δια να επιτευχθεί η φυσική κάθαρσις ταυτοχρόνως με την πνευματικήν. Μόνο οι δεύτατοι εκ των υποκριτών περιφέρουν δημοσία τον ρόλο τους. ΘΑΝΑΤΟΣ Από τις μαριονέτες δεν κινδυνεύει ο δημιουργός τους αλλά από τις εξωκαλλιτεχνικές του επιδιώξεις και συναναστροφές. Υπάρχουν άραγε κενά μεταξύ του κοινού; Αντελήφθην εγκαίρως το οξύμωρο σχήμα του λόγου σας και το απεκρουσα με την δεξιότητα ενός επίδοξου γκολκίπερ. Όμοια με εκεινα των παλαιοτέρων εποχών. Η χώρα μετεωρίζετο ανά τους αιώνας ως φάσμα αποκρουστικόν τι και εξωανθρωπισμένον. Για όσους σας έχει λείψει η περσόνα αυτή επί σκηνής, ο Ζωρζ Πιλαλί και οι Soufra Band εμφανίζονται απόψε Πέμπτη 11/2 στο Faust στην Αθήνα (εισιτήριο: 10 ευρώ) και το Σάββατο 13/2 στο Fix Factory of Sound στη Θεσσαλονίκη (εισιτήρια: 10 ευρώ προπώληση, 12 ευρώ ταμείο). Περισσότερες πληροφορίες εδώ κι εδώ.
